به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، مدیرعامل السی من، معتقد است « قاچاقچیان متوجه عدم پیگیری مستمر و سختگیریهای نهادهای مرتبط در مبارزه با قاچاق شدهاند، کار خود را با قدرت بیشتری از سر گرفتهاند. متأسفانه واردات از طریق مناطق آزاد نیز بدون محدودیت انجام میشود و این کار ضربه مهلکی بر پیکر صنعت پوشاک کشور وارد کرد.»
منصور الیاسی میافزاید:« برخی معتقدند در صورت عدم واردات پوشاک خارجی، تولیدکنندگان توان تأمین بازار داخلی پوشاک را ندارند اما نگاهی به انبارهای مملو از پوشاک تولیدکنندگان نشان میدهد که این توان و امکان وجود دارد و دیگر انبارها جای اضافهای برای تولیدات بیشتر ندارند!»
این صنعتگر ابراز امیدواری میکند روزی فرا برسد که پوشاک کشور ما به قطب صنعت پوشاک خاورمیانه تبدیل شود.
*نساجی امروز: به اعتقاد شما سال 98 برای تولیدکنندگان و فعالان صنعت پوشاک چگونه گذشت؟
امسال با امید گذشت و انتظاری که تولیدکنندگان از مسئولان داشتند، برآورده نشد. فکر میکردیم با توجه به صحبتهای صورت گرفته در زمینه حمایت از تولید اما اینطور نشد.
به امید بهتر شدن شرایط، حجم تولیدات و میزان سرمایهگذاریها را افزایش دادیم، ریسک بزرگی را به خود تحمیل کردیم اما متوجه شدیم مبارزه با قاچاق چندان مستمر نیست...
با افزایش نرخ دلار، هزینه تولید پوشاک داخلی نیز بالا میرود ضمن اینکه پوشاک گرانقیمت خارجی همچنان خریداران خود را دارد؛ کما اینکه کفشهای خارجی 500-600 هزار تومان بود میگفتیم کسی نمیخرد اما امروز قیمت همان کفشها فراتر از یک میلیون تومان شده اما همچنان مردم میخرند. تا زمانی که تقاضا وجود دارد، قطعاً عرضه ادامه پیدا خواهد کرد.
در حال حاضر نیز فکر نمیکنم قاچاق کم شده باشد و به تازگی که قاچاقچیان متوجه عدم پیگیری مستمر و سختگیریهای نهادهای مرتبط در مبارزه با قاچاق شدهاند، کار خود را با قدرت بیشتری از سر گرفتهاند. متأسفانه واردات از طریق مناطق آزاد نیز بدون محدودیت انجام میشود و این کار ضربه مهلکی بر پیکر صنعت پوشاک کشور وارد کرد.
با تصور استمرار مبارزه جدی با قاچاق، تولیدکنندگان برای افزایش تعداد کارگران، ماشینآلات جدید و حجم تولید زیر بار بدهیهای بیشتر رفتند اما.... برخی معتقدند در صورت عدم واردات پوشاک خارجی، تولیدکنندگان توان تأمین بازار داخلی پوشاک را ندارند اما نگاهی به انبارهای مملو از پوشاک تولیدکنندگان نشان میدهد که این توان و امکان وجود دارد و دیگر انبارها جای اضافهای برای تولیدات بیشتر ندارند!
* طی یکسال تعداد نیروهای شاغل و شعبات السی افزایش پیدا کرده است؟
بله. سه شعبه اضافه کردهایم در حالیکه طبق برنامهریزیهای صورت گرفته این رقم باید به عدد 10 میرسید؛ همچنین قرار بود 200 نفر به نیروهای شاغل السی من افزوده شوند اما با توجه به شرایط نامساعد فعلی، حدود 70-80 نفر به این مجموعه پیوستهاند. در مجموع با توجه به تبلیغات گسترده، شرایط نسبتاً بهتری را در مقایسه با گذشته تجربه کردیم اما همچنان با ایدهالهایمان فاصله بسیاری داریم.
*نساجی امروز:مدتی پیش جلسه مشترک وزیر صنعت با فعالان صنایع نساجی و پوشاک برگزار شد. ارزیابی شما از نتایج و اثرگذاری چنین جلساتی چیست و فکر میکنید تا چه میزان مسئولان دولتی شنوای نقطه نظرات فعالان بخش خصوصی هستند؟
در این جلسه حضور نداشتم اما بسیاری از همکاران گلایههای خود را در مورد آزادسازی واردات پوشاک از مناطق آزاد با ایشان در میان گذاشتند.
*نساجی امروز:تولیدکنندگان نخ و پارچه معتقدند فعالان صنعت پوشاک به استفاده از تولیدات باکیفیت آنها کمتر اقبال نشان میدهند و بیشتر به دنبال واردات هستند. چند درصد از محصولات ال سی من از مواد اولیه تولید داخل استفاده میشود و دیدگاه شما در این زمینه چیست؟
بخشی از تولیدات السی من به البسه سازمانهای دولتی و خصوصی اختصاص دارد. اوایل سال گذشته، از پارچه تولید داخل جهت تأمین البسه سازمانی استفاده کردیم که متأسفانه به دلیل پرزدهی پارچهها، مشتریان آن را به ما عودت دادند و مجبور شدیم از پارچه خارجی استفاده کنیم! یا از یک تولیدکننده مطرح پارچههای پلیاستر- ویسکوز تهیه کردیم اما نارضایتی مشتری را نسبت به کیفیت نامطلوب پارچه به همراه داشت.
علیرغم این مسائل کماکان 90 درصد از البسه سازمانی تولید ال سی من از پارچههای فاستونی ایرانی تهیه میشوند که به دلیل تعداد اندک تولیدکنندگان پارچه فاستونی در ایران و حمایتهای همهجانبه مسئولان، برای کسب سود بیشتر با واسطهها قرارداد میبندند و به این ترتیب ملزم به خرید فاستونی با قیمت بالاتر و شرایط سختتر از واسطه میشویم.
قیمت پارچه فاستونی ایرانی به مراتب بالاتر از ترکیه است و در بسیاری از موارد کیفیت مدنظر تولیدکنندگان پوشاک را به دلیل بهرهگیری از ماشینآلات مستهلک و قدیم و عدم نوسازی و بازسازی خطوط تولید، تأمین نمیکند اما از انحصار بازار پارچه فاستونی نهایت استفاده را به عمل میآورند و صف طویل مشتریان خود را هم دارند! لازم به ذکر است طی سالهای اخیر کیفیت برخی از پارچههای ایرانی بسیار بهتر شده اما کماکان یک برند معتبر پوشاک (به خصوص در بخش فاستونی) نمیتواند به کیفیت پارچه تولید داخلی صد درصد اعتماد کند.
*نساجی امروز:گفته میشود این انحصارطلبی در برخی تولیدکنندگان پوشاک هم وجود دارد و خواهان عدم واردات پوشاک برای انحصار کامل بازار و مشتریان هستند...
خیر اینگونه نیست. کیفیت برندهای ایرانی به هیچعنوان با سالهای قبل مورد مقایسه نیست و بهترین شاهد این ادعا، حضور موثر و پر رنگ تولیدکنندگان در نمایشگاه ایران مُد (آذر98) میباشد.
فکر میکردم پیشرفت در کیفیت و تنوع محصولات محدود به دو یا سه برند مشخص و صاحبنام باشد اما طی بازدید از غرفههای مختلف ایران مد، متوجه شدم این رشد و شکوفایی در کیفیت محصولات تمام شرکتکنندگان کاملاً محسوس است. با ممانعت از قاچاق پوشاک، برندهای خارجی سفارش تولید پوشاک به صنعتگرانی ایرانی دادند و در واقع با این سفارشات، دانش فنی تولید و استانداردهای بینالمللی کیفیت به ما انتقال یافت.
*نساجی امروز:با توجه به تحریمها و دشواری واردات دستگاههای مدرن، خطر استهلاک خطوط تولید صنعت پوشاک را تهدید نمیکند؟
ماشینآلات مورد نیاز را از نمایندگیهای شرکتهای خارجی از طریق کشورهایی مانند ترکیه با قیمت بالاتر خریداری میکنیم زیرا امکان خرید مستقیم از کمپانیهای مطرح اروپایی وجود ندارد. در زمینه تأمین مواد اولیه نیز با مشکلاتی مواجهیم و در صورت عدم واردات، کارخانهها از ادامه تولید باز میمانند.
*نساجی امروز:برند ال سی من چند درصد بازار در اختیار دارد؟
بازار مدنظر ال سیمن اقشار متوسط رو به بالای جامعه است و استراتژی ما، کسب 5 درصد از بازار صنعت پوشاک کشور است. تصمیم داشتیم تا سال 99 برنامههایی مانند افزایش تعداد شعبات به 50 شعبه، انجام تبلیغات گستردهتر، استخدام 400 نفر در فازهای اول و دوم کارخانه، افزایش شیفت کار، راهاندازی خط تولید کاپشن و اورکت را اجرایی نماییم اما به دلیل شرایط نامطلوب، فعلاً دست نگه داشتهایم زیرا نمیتوان هیچ چشماندازی برای آینده متصور شد.
*نساجی امروز:مطلب نهایی
راهی جز اتکاء به توانمندیهای خود و امید به آینده نداریم... ما شیفته تولید هستیم و در تمام این سالها که از حضورمان در صنعت پوشاک ایران سپری میشود، با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم کردهایم و به پیش رفتهایم. با توجه به سابقه طولانی فعالیت در صنعت پوشاک ایران و ترکیه، میخواهیم نام نیک و معتبری در این صنعت از خود به یادگار بگذاریم. امیدوارم روزی فرا برسد که پوشاک کشور ما به قطب صنعت پوشاک خاورمیانه تبدیل شود.