هرگز نمی‌توان موفقیت استارت‌آپ‌ها را در آینده پیش‌بینی کرد. حتی چشم‌اندازی که برای این مشاغل وجود داشت، امروز پر از تردید و دور از دسترس به‌نظر می‌رسد. البته دلیل آن بحرانی است که به‌وجود آمده و تمام برنامه‌ریزی‌های آنها را برهم زده است.
اگر به گذشته نگاه کنیم، بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ بزرگ‌ترین مشکلی بود که پشت‌سر گذاشتیم. تمامی بخش‌های اقتصادی را در معرض خطر قرارداد. اما تصور و قیاس آن با پاندمی کرونا اشتباه است. ما فکر می‌کردیم با تجربه‌ای که از آن به‌دست آورده‌ایم، برای جلوگیری از چنین بحران‌هایی آماده شده‌ایم. اما آن اتفاق در مقابل بحران کنونی بسیار کوچک به‌نظر می‌رسد.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از دنیای اقتصاد، چه کسی فکر می‌کرد که حدود ۱۰ سال بعد شرایطی پیش‌بیاید که بحران ۲۰۰۸ در مقابل آن کوچک باشد. در آن موقع تنها رکود اقتصادی وجود داشت، ولی الان بحران سلامت هم به آن اضافه شده است.
این اتفاق همه از جمله کارآفرینان، بنیان‌گذاران استارت‌آپ و صاحبان مشاغل کوچک را دچار استرس کرد و آنقدر تلخ و جدی است که نمی‌توان با آن شوخی کرد. منبع استرس سال ۲۰۲۰ ویروس کرونا است. نگرانی‌ها از جایی بیشتر شد که این بیماری همه دنیا را فراگرفت. تنها چیزی که می‌توان گفت این است که نگرانی‌های روزمره و کوچک که قبل از کرونا وجود داشتند، به‌طرز عجیبی ما را به یاد زندگی ساده‌ای که داشتیم، می‌اندازد.
اکنون روند زندگی‌ای که در سال‌های گذشته داشتیم از بین رفته است. این ویروس به افراد بی‌شمار و همچنین همه جنبه‌های زندگی ما سرایت کرده و آینده‌ای مبهم پیش روی دنیا به‌وجود آورده است. همه ما به‌دنبال راهی هستیم و می‌خواهیم شرایط زندگی را به همان صورت عادی که در ذهن داریم برگردانیم.
این بحران نقطه عطفی در تاریخ ما خواهد بود. زندگی ما هرگز نمی‌تواند به گذشته، جایی که این همه‌گیری آغاز شد و نگرانی و ترس در زندگی همه ما وارد شد، برگردد. بیماری کرونا به‌عنوان یک مقطع زمانی محسوب می‌شود، قبل از کرونا و بعد از کرونا. چگونه می‌توانیم به‌طور قطعی برای آینده برنامه‌ریزی کنیم درحالی‌که نمی‌دانیم هفته بعد یا حتی روز بعد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ فرض می‌کنیم که بتوانیم کسب‌وکارمان را از این رکود اقتصادی پیش‌رو نجات دهیم، چگونه می‌توانیم روی آینده‌ای که از گذشته نامشخص‌تر است، حساب کنیم؟ هیچ پاسخ دقیق و روشنی برای این سوال‌ها وجود ندارد.
استارت‌آپ‌ها همیشه دستخوش تغییرات بوده‌اند. اما این اواخر در عصر تکنولوژی ثبات نسبی داشتند و ما فراموش کرده بودیم که سرنوشت ما را به کجاها می‌تواند ببرد. وام و کمک‌های مالی برای افراد واجد شرایط وجود دارد، اما هیچ توضیحی در مورد شرایطی که در پساکرونا منتظر ماست، وجود ندارد.
سیاست‌های عمومی که توسط دولت‌ها اعلام شده، اساسا بازتاب احساسات عمومی نیست و حتی با رفع محدودیت‌ها و بازشدن اماکن عمومی، هنوز هیچ مدرکی مبنی بر اینکه خود مردم بلافاصله عادات قدیمی را از سر بگیرند، وجود ندارد. به ندرت کسی می‌تواند برای آینده‌ای که وضعیت نامشخصی دارد تصمیم خوبی بگیرد. وقتی زمان پرداخت صورتحساب‌ها می‌رسد، امید به تنهایی کافی نیست. با این حال همه ما دراین لحظات خاص تنها انتظار و امید به بهبود شرایط داریم.
کارآفرینان با صفاتی مانند اراده و عزم و پشتکار تعریف می‌شوند، اما همه ما با یک چالش بزرگ روبه‌رو هستیم که به هیچ نیرویی پاسخ نمی‌دهد. تنها با صبرو حوصله می‌توانیم از آن خارج شویم و مساله را حل کنیم. هیچ‌کدام از ما این شرایط را دوست ندارد اما مجبوریم تلاش کنیم. صاحبان مشاغل باید بپذیرند که پاسخ واضح و شفاف و اطلاعات قابل اعتمادی در این مورد وجود ندارد.
اگرچه دوست نداریم ولی باید برای آینده مبهم در کنار صبر و حوصله، درصورت لزوم از پس‌اندازهایمان هزینه کنیم. درحال‌حاضر بعد از اضطراب و استرس زیادی که تجربه کردیم، این تنها گزینه موجود برای هریک از ماست. این راه‌حل خیلی ایده‌آل نیست، اما در مقابل واقعیت‌های زندگی و مرگ که با آنها روبه‌رو هستیم، باید سپاسگزار باشیم./ نویسنده: Mary Juetten