واردات پوشاک حدود شش میلیارد دلار ارز را از کشور خارج میکند این در حالی است که تنها اصفهان 70 درصد پارچه کشور را تولید و با قیمت مناسب عرضه میکند اما سهم آن از تولید پوشاک تنها دو درصد است.
کمبود متخصص و دانش آموخته در صنعت پوشاک یکی عوامل اساسی آسیب به این صنعت است در دانشگاههای کشور تنها دو رشته وجود دارد درحالی که در کشورهای دیگر حدود 160 رشته دانشگاهی در صنعت پوشاک به چشم میخورد.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از ندای اصفهان، به جز برخی استانها که پوشش ملی خود را حفظ کردهاند در صنعت پوشاک کشور لباس ملی وجود ندارد. از افتخارات مردم برخوردار این است که برندهای گرانقیمت بر تن کرده و از لباسهای غربی الگوبرداری میکنند و تنها در مواقع ضروری تاریخ ملی را بر دوش یدک میکشند.
در میان مسئولان مربوطه مدتی است نام “منظومه پوشاک” بر زبانها جاری است و این تفکر در میان صنعتگران در حال گسترش است.
ایجاد شهرک صنعتی پوشاک در اصفهان یک پدیده نوظهور خواهد بود که وجود گمرک، هتل، دانشگاه و… این پروژه عظیم را در دنیا بی مثال خواهد کرد. مسئولان برای ارتقا و هویت بخشی به این صنعت در تکاپو هستند که برنامههای بلندمدتی را در این زمینه تدوین کردهاند. در اینباره گفتگویی با سید آرش امامی رییس دانشگاه علمی کاربردی “ایران سپهر” و دبیر کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی اصفهان انجام دادهایم که در ادامه میخوانید:
ندای اصفهان: هدف از نامگذاری «منظومه پوشاک» در این صنعت چیست؟
سید آرش امامی: تئوری “منظومه پوشاک” یک تفکر بسیار ارزشمند بوده که در حال گسترش است که برای آن برنامههای بسیار دقیق و منظم داریم. اگر صنعت پوشاک را در قالب یک منظومه در نظر بگیریم، این صنعت دارای چند سیاره است.
سیاره اول با نام “ارتقا و گسترش دانش” در نظر گرفتهایم که کمبود رشتههای دانشگاهی در صنعت پوشاک را در آن برطرف خواهیم کرد.
سیاره دوم “تکنولوژی” است که دستگاههای مورد نیاز را از کشورهای دیگر وارد کنیم که فناوری و تکنولوژی در قالب شهرک پوشاک تجلی پیدا خواهد کرد.
سیاره سوم “هویت بخشی به پوشاک” است که در دستور کار قرار گرفته و اساتید در قالب پژوهشکدهها کمک خواهند کرد تا به پوشاک ایرانی هویت ببخشیم.
سیاره های دیگر با توجه به نیاز طراحی و به منظومه صنعت پوشاک اضافه خواهد شد که با گردآوری تمام صنعتگران این عرصه و کمک مسئولان، ایران را به یکی از بزرگترین قطبهای این صنعت تبدیل خواهیم کرد. این یک هدف مقدسی است که ما برای انجام آن از هیچ تلاشی کوتاهی نخواهیم کرد.
ندای اصفهان: برنامه های شما برای پیشرفت استان اصفهان در صنعت پوشاک چیست؟
اصفهان دارای عظیمترین کارخانجات نساجی و الیاف در کشور بوده و حدود 70 درصد پارچه کشور را تامین میکند اما متاسفانه سهم ما از تولید پوشاک کشور تنها دو درصد است. سال گذشته بالاترین واردات ماشین آلات در اصفهان ماشین آلات بافندگی بوده که متاسفانه بیمزیتترین حلقه نساجی و پوشاک محسوب میشود.
ما در صادرات پوشاک حرفی برای گفتن نداریم و واردات سالانه حدود شش میلیارد دلار پوشاک با توجه به توانمندی تولیدکنندگان ایرانی ناامید کننده است. این در حالی است که قدمت طراحی مد در کشور 9 هزارساله است. ما سیستم خیاطی مدرن، طراحان مد و جامعه برخورداری داشتیم که به پوشش خود اهمیت میدادند اما هنوز دیر نشده و باید به بزرگترین قطب صادرکننده پوشاک در دنیا مبدل شویم و جایگاه قبلی خود را پس بگیریم. به دنبال مدیریت هوشمندانه با برنامهریزی هشت ساله در سالهای آینده، ایران مجدد به عنوان بزرگترین تولید کننده پوشاک در دنیا تبدیل خواهد شد.
برای آغاز این هدف برگزاری ورکشاپها و کلاسهای مجازی آنلاین را در دانشگاه علمی کاربردی “ایران سپهر” مدنظر قرار دادهایم زیرا تولید صنعتی پوشاک در دنیای مدرن یک علم بوده که ایران از آن بینصیب مانده است. معتقدم که سرفصلها در تمامی رشتههای دانشگاهی قدیمی است و وزارت علوم باید دروس را بهروزرسانی کند. باید هر دانشجو علاوه بر 70 واحد که میگذراند 20 واحد نیز به صورت ورکشاپ آموزش ببیند تا اطلاعات جدیدتری به دست آورد و هنرمندان یادگیری زبان فرانسه را در دستور کار خود قرار دهند زیرا زبان هنر زبان فرانسه است.
از دهم آبان ماه برای تجاری سازی مد و لباس ورکشاپ با همکاری اساتید مجرب فرانسوی برگزاری میشود که به مدت سه هفته ادامه دارد. اساتید تاکید داشتند 70 درصد شرکت کنندگان صنعتگران و کارخانه دارها و 30 درصد دانشجویان باشند، زیرا معتقد هستند که رویکرد آنها کاربردی بوده و تنها انتقال جزوه نیست. دو شرکت با برند بالا و برند پایین در این جلسات شرکت خواهند کرد و به صورت رایگان با آموزشهایی که وجود دارد ارتقای برند پیدا میکنند.
از طرفی هزینههای این ورکشاپها بسیار بالا بود که اتاق بازرگانی استان اصفهان نصف هزینه را پرداخت کرده و حتی رییس اتاق بازرگانی تاکید کرده که در پرداخت هزینه ورکشاپهای بعدی نیز همکاری خواهند کرد.
ندای اصفهان: علل عقب ماندگی ایران در زمینه صنعت پوشاک چیست؟
ایران در صنعت پوشاک عقب مانده زیرا در دنیا حدود 160 رشته دانشگاهی برای صنعت پوشاک وجود دارد که در 9 دسته دوخت، طراحی، فروش و بازاریابی و….تقسیم میشود اما دروس دانشگاهی ایران تنها در طراحی و دوخت خلاصه میشود.
طراح لباس باید جامعه شناسی و تاریخ را بشناسد اما متاسفانه این موضوعات کلیدی را دانشجوی ایرانی نمیداند زیرا رشته دانشگاهی به اندازه کافی در زمینه صنعت پوشاک وجود ندارد.
در اصفهان 700 تولیدکننده پوشاک وجود دارد اما برندیگ نداریم این در حالی است که برندیگ خلق ثروت میکند. به عنوان مثال اگر در اصفهان تولیدکننده کفش اتیکت شرکت نایک را بر محصولات خود بزند کفش را با قیمت بالاتری به فروش میرساند زیرا آرم شرکت نایک حتی برای یک تولیدکننده در اصفهان خلق ثروت میکند بنابراین باید صنعت پوشاک را از زوایای دیگر بررسی کرد.
تایید رشته جدیدی را با عنوان “تجاری سازی در صنعت مد و لباس” گرفتهایم تا رشته را تدوین کرده و آموزش آن را در دانشگاه علمی کاربردی آغاز کنیم. معتقدم آخرین دستاوردها و تکنیکهای صنعت پوشاک را با ترجمه و تدوین دروس جدید میتوان وارد دروس دانشگاهی کرد و در اختیار دانشجویان قرار داد.
ندای اصفهان: نبود شهرک پوشاک چه آسیبهایی به صنعت پوشاک وارد کرده است؟
در تمام کشورهای بزرگ دنیا شهرکهای صنعتی پوشاک وجود دارد زیرا تمام شهرهای یک کشور به صورت زنجیروار برای تولید پوشاک در هم تنیده است. به عنوان مثال در یک شهر طراحی لباس انجام شده و در شهر دیگر برش پارچه و در شهر دیگر در صدها کارگاه دوخت انجام شده و در میان هزاران فروشگاه توزیع و پخش میشود. این مدیریت پیوسته و گسترده موجب ایجاد شغل است و زمینه صادرات را فراهم میکند. این در حالی است که در ایران جزیره ای عمل میشود، عدم تخصص وعدم مدیریت مناسب در صنعت پوشاک باعث عقب ماندگی کشور در این زمینه شده است.
فن و فن آوری در قالب شهرک پوشاک در نظر گرفته شده است. براساس پیش بینیها با تکنیک و فن آوری که در شهرک اجرایی خواهد شد سهم دو درصد پوشاک تولید اصفهان به 40 درصد ارتقا حداقل نیاز اساسی کشور را برای واردات پوشاک برطرف خواهیم کرد.
براساس مشاهداتی که در کشورهای پیشرفته داشتهایم، شهرکی بسیار مدرن و متفاوت با آنچه تا کنون ساخته شده را طراحی کردهایم که در اصفهان با زیربنای یک میلیون متر مربع ساخته خواهد شد.
این شهرک 120 هزار شغل را ایجاد خواهد کرد و به بزرگترین پروژه اشتغال در کشور تبدیل خواهد شد و با یاری خداوند در کوتاهترین زمان ممکن ایران مجدد در دنیا برای پوشاک حرف اول را خواهد زد و ایرانی که سراسر رنگ و امید است رنگ سال را تعیین و به جهانیان اعلام خواهد کرد.
در شهرک مسافرخانه، هتل، تالارهای گفتگو و پیش بینی بازار مد، گمرک با هدف تسهیل برای واردات لوازم ضروری کارگاههای تولیدی، دانشگاه علمی کاربردی برای تولید کاردان و کارشناس، فنی حرفهای برای تربیت نیروی کارگر ماهر و متخصص عرضه خواهند کرد و البته دانشگاههای دیگر نیز پشتیبانی میکنند.
در شهرک از هر استان یک نماینده وجود دارد تا محصولات را انتخاب و برنامههای شهرستانها خود را مدیریت کنند. به عنوان مثال فرهنگ و پوشش شهرها با هم متفاوت است. تاجران هر استان به نماینده استان خود مراجعه کرده و بر اساس سلیقه همشهریان خود محصولات را انتخاب و نیاز شهر خود را تامین میکند.
این شهرک بی نظیرترین و رویاییترین شهرک پوشاک جهان خواهد شد که سرمایهگذاران بسیاری را جذب خواهد کرد.
ندای اصفهان: تخمین زمانی شما برای راه اندازی این شهرک چند ماهه خواهد بود؟
زمین ملی واقع در جاده اصفهان_تهران مشخص شده و در مرحله اخذ استعلامات مربوطه است و مقامات استان قول مساعد جهت تامین هزینه زیرساختها را دادهاند که قابل توجه است و در صورت همکاری ارگانهای مربوطه و تامین زیرساخت تا یکسال آینده به مرحله واگذاری زمین میرسیم.
در حال حاضر تولید برای تولیدکننده مقرون به صرفه نیست اما این شهرک پوشاک در سطح بالای جهانی ساخته خواهد شد و بیشک تولیدکننده پوشاک داخلی از سودهای بالایی بهرهمند خواهد شد و با توجه به اهداف بلندمدت کم کم هزینه زیرساختها از سوی تولیدکننده به دولت بازگردانده خواهد شد.
از طرفی ایران به لحاظ موقعیت جغرافیایی و شرایط فرهنگی بسیار مورد توجه کشورهای دیگر است و با وجود تحریمها تاجران تمایل دارند در شهرک سرمایه گذاری کنند.
ندای اصفهان: آیا پوشاک ایرانی نماد هویت ایرانی و اسلامی را خواهد داشت؟
متاسفانه پوشاک ایرانی هویت ملی ندارد به جز برخی استانها که پوشش ملی خود را حفظ کردهاند. پوشاک ایرانی از 9 هزار سال قبل تا دره سیلک و 7 هزارسال قبل تا تمدن عیلام و بعدها ماد و هخامنشی و تا ابتدای حکومت پهلوی هویت ملی داشته اما متاسفانه از جهتی که پهلوی رویکرد به غرب داشته است و این سیر پوشاک ملی قطع شده و تا کنون هیچ برنامه مشخصی نیز برای بازگشت پوشاک از غربی به ایرانی وجود نداشته است.
در اجتماعات هیچکس پوشاک ملی نمیپوشد. این همکاری دانشگاهها و پژوهشگران را میطلبد که به صنعت پوشاک وارد شوند. باید “تئوری پوشاک هویتی” در قالبهای مختلف در دستور کار قرار گیرد. به عنوان مثال مسابقاتی با موضوع نشان تجاری یا سمبل اصفهان را در نظر گرفتهایم تا دختران و پسران طراح شهر با الهام گیری از این سمبل پوشاک درخور ایرانی طراحی و تولیدکنندگان ایدهها را به تولید انبوه برسانند. هویت ملی ایرانی در معماری، فرهنگ، فلسفه، موج میزند اما در پوشاک اثری از آن نیست.
حتی سال قبل براساس موضوع الهام از فرهنگ تشیع، مسابقه مد مفهومی برگزار کردیم و اولین بار شاهد خلق لباسهایی با concept یا مفهوم تشیع بودیم که مورد استقبال بازار نیز قرار گرفت و چند اثر به تولیدکننده فروخته شد. این نشانه فرهنگ غنی اسلامی ایرانی ما اقیانوس غنی از مرواریدهای منحصر بهفردی است که باید با روشهایی همچون مسابقه، پژوهش، سمبلها و استخراج نشانهها در پوشاک مدرن به کار برد.
شاید در گام اول تنها 20 درصد جامعه لباسهایی بر اساس فرهنگ ایرانی و اسلامی بپوشند اما با گذر زمان شاهد افزایش این جریان خواهیم بود. زمانیکه نیازهای تمام سلیقهها را مدنظر داشته باشیم پوشاک ملی در سراسر ایران گسترش پیدا خواهد کرد.
هم اکنون در گام دوم انقلاب باید تمدن پارس را از همه جهات بازسازی و توانمند کرده و به کشورهای حوزه تمدنی پارس صادر کنیم. یکی از وجوه موثر فرهنگ لباس است.
اگر ریشه فرهنگ و تمدن وجود نداشته باشد بی شک شکست خواهیم خورد. زمانیکه مغول به ایران حمله کرد به صورت فیزیکی ایران را تصرف کرد اما در فرهنگ ایرانی نفوذ نکرد زیرا فرهنگ قوی تر از سلاح جنگی بود و حتی عده ای از مغولها نیز مسلمان شدند.
برای نفوذ در خاورمیانه در همه ابعاد، باید فرهنگ خود را صادر کنیم و یکی از سفیران بی بدیل انتقال فرهنگ، لباس است.