حکایت پوشاک در بازار سرد آخر پاییز

 در این میان صنعت پوشاک کشور یکی از متضررترین اصناف زیاندیده از کرونا بود. صنف پوشاک که در آخرین روزهای سال باید رکوردهای فروش طالیی خود را به ثبت میرساند، با نخستین دوره تعطیلی‌های‌های اجباری دوران کرونا مواجه شد. مجازی شدن کلاس‌های درس و کاهش خرید پوشاک دانش‌آموزی از عوامل زیاندهی این صنف در ایام کرونا بود.

به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از گسترش صنعت، علاوه بر این لغو مراسم شادی و عزا و مهمانی‌ها در این ایام، نیاز مردم به خرید پوشاک را کاهش داد و در نهایت تعطیلی دوهفته‌ای میانه پاییز روزنه‌های امید فروش پاییزه را در این صنف از بین برد. با همه این اوصاف کم‌کم به فصل پایانی سال و بازار دوباره شب‌های عید مواجه خواهیم شد؛ شب عیدی که شاید برای صنف پوشاک با همه شب‌های عید متفاوت باشد و باید دید با اتفاقات این چند ماهه و برنامه‌هایی مانند ممنوعیت واردات لباس، آیا این صنف می‌تواند دوباره روی پای خود بایستد و بازار را به‌دست بگیرد؟ یا اصلا خریداران امسال از این بازار استقبال خواهند کرد؟ با گزارش در این باره همراه باشید: 

رشد ۷۰ درصدی تولید پوشاک در کشور

در حالی که مرزها به روی واردات پوشاک بسته شده‌اند و قاچاق پوشاک به کشور به‌دلیل کاهش صرفه اقتصادی آن و محدودیت‌های ایجاد شده به حداقل رسیده، این فرصت در اختیار تولیدکنندگان پوشاک قرار گرفته تا تولید خود را چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی ارتقا دهند و بازارهای داخلی را در دست بگیرند.

در این زمینه مجید نامی، نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران اظهار کرد: تولید پوشاک در کشور از ابتدای امسال تا پایان آبان در مقایسه با سال گذشته، رشدی معادل ۷۰ درصد داشته که باتوجه به همه‌گیری کرونا در این مدت رقمی قابل توجه است.

نامی در این باره افزود: یکی از مهمترین دلایل این افزایش تولید، ممنوعیت ورود برندهای خارجی و بسته شدن مرزها ناشی از شیوع کرونا بود که در پی آن نیاز بازار از طریق تولیدات داخلی تامین شد. وی قاچاق پوشاک در سال‌های گذشته را یکی از مشکالت اساسی صنعت پوشاک کشور دانست و در این باره تصریح کرد: کمتر شدن پوشاک قاچاق در این مدت یکی از عواملی بود که توانست تولیدکنندگان را به کار بازگرداند و چراغ تولیدی‌ها را روشن نگاه دارد.

نایب‌رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران همچنین به نوسانات بازار پوشاک کشور در این دوران اشاره کرد و گفت: باتوجه به ممنوعیت‌های یادشده و بسته شدن مرزها، انتظار داشتیم وضعیت بهتری را در این صنعت شاهد باشیم اما شیوع ویروس کرونا و کاهش توان خرید مردم سبب شد حجم بازارها کوچکتر از پیش‌بینی‌ها باشد؛ با این حال در مجموع وضعیت تولید پوشاک در کشور راضی‌کننده بوده است.

نامی در عین حال با تایید خبرهایی مبنی بر حضور مجدد برخی برندهای خارجی پوشاک در فروشگاه‌های پایتخت یادآور شد: در حالی که واردات پوشاک از حدود 2 سال پیش ممنوع شده، حضور برخی برندها در بازارهای کشور که هیچ مجوزی نیز برای فعالیت ندارند، نگران‌کننده است. در 2 سال گذشته، طی یک مرحله با این برندها برخورد و فروشگاه‌هایشان تعطیل شده بود، اما اکنون مجدد شاهد بازگشتشان هستیم.

وی در این باره گفت: بیشتر این پوشاک و برندها از ترکیه، چین و برخی کشورهای اروپایی به کشور وارد شده‌اند و گرچه باتوجه به شرایط اقتصادی کشور، شرایط مطلوب گذشته را ندارند اما در هر حال به تولید داخلی ضربه می‌زنند.

گفتنی است که در سال‌های گذشته عمده پوشاک قاچاق از ترکیه، چین و بنگلادش به کشور وارد کشور می‌شدند و به‌نظر میرسد قاچاق این کالا به کشور همچنان سهمی 2 میلیارد دلاری در بازار ۱۰میلیارد دلاری پوشاک داشته باشد.

 کاهش ۶۰ درصدی فروش واحدهای تولیدی

بهرام شهریاری، نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک نیز با عنوان کرد: ممنوعیت واردات پوشاک به کشور یکی از اتفاق‌های خوب در این عرصه بود و پیش‌بینی تولیدکنندگان این بود که باتوجه به ظرفیت‌های موجود بتوانیم خلا ناشی از حذف برندهای خارجی در کشور را پر کنیم که البته موفق به این کار هم شدیم.

وی در این باره افزود: البته یک عامل برآوردهای اولیه ما را با خطا مواجه کرد که آن همهگیری ویروس کرونا در کشور و محدودیتهای ناشی از آن بود که بازار ما را با رکود وحشتناکی روبه‌رو کرد.

شهریاری یادآور شد: ما در این مدت مشکلی در تولید نداشتیم و با استفاده از ظرفیت‌های موجود توانستیم تولید چندبرابری در حوزه پوشاک داشته باشیم اما محدودیت‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا این میزان تولید را با فروش همراه نکرد و بیشتر تولیدات ما از فصول گذشته همچنان در انبارها باقی مانده است.

نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک با اشاره به این نکته که سرمایه 2 فصل تولید نتوانست در سایه رکود به مواد اولیه تبدیل شود، خاطرنشان کرد: ما باتوجه به محدودیت‌ها فصول گذشته را از دست دادیم و در پاییز نیز به‌دلیل تعطیلی‌ها فروش به‌شدت کاهش داشت و با این وضع بسیاری از تولیدکنندگان با دست خالی و بدون امید به بازار فروش به استقبال فصل زمستان می‌روند.

شهریاری در این زمینه یادآور شد: متاسفانه با این شرایط به‌نظر نمیرسد وضعیت مالی و سودآوری صنعت پوشاک در ماه‌های پیش رو با سال گذشته تفاوت خاصی داشته باشد. ما در فروش زمستانی نیز اگر محدودیت‌های کرونایی ادامه داشته باشد، توفیقی حاصل نخواهیم کرد و با یک سال رکود کامل و ورشکستگی بسیاری از واحدهای تولیدی امسال را به انتها میرسانیم.

وی با ذکر این نکته که امسال قیمت پوشاک باتوجه به افزایش نرخ مواد اولیه، حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد نسبت به سال گذشته افزایش داشته، گفت: ما نخی را که سال گذشته به نرخ ۷۰ هزار تومان خریداری می‌کردیم، امسال باید ۱۱۰ هزار تومان بخریم و طبیعتا این افزایش نرخ بر نرخ محصول نهایی اثر میگذارد؛ در نتیجه مردمی که توان خرید آنها نسبت به گذشته کاهش یافته از بازار پوشاک دور می‌شوند.

شهریاری درباره نسبت میزان تولید و فروش امسال پوشاک نیز تصریح کرد: ما مطابق برنامه تولیدات خود را در این صنعت تا حدود ۷۰ درصد افزایش دادیم تا سهم کالاهای قاچاق را نیز در بازار تصاحب کنیم اما باتوجه به همه عواملی که به آنها اشاره شد، با کاهش فروش حدود ۶۰ درصدی مواجه شدیم. در حال حاضر بیشتر انبارهای تولیدکنندگان پر از پوشاک به فروش نرفته ماه‌های گذشته است؛ فروشندگان به‌دلیل کاهش فروش از تولیدکنندگان خرید نمی‌کنند و این بازار وارد خواب زمستانی سنگینی شده است.

نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک در پایان گفت: باتوجه به تمام شرایط موجود تولیدکنندگان با سرمایه در گردش کمی که در دست دارند باید برای تولید پوشاک بهاره اقدام کنند؛ با این حال امیدی نیز به بازار شب عید امسال ندارند، زیرا پیش‌بینی شرایط بازار کشور با وجود ویروس کرونا دشوار است. 

سخن پایانی...

درباره بازارهای داخلی و محدودیت‌های کرونایی واقعا نمیتوان بر کسی خرده گرفت زیرا در همه جای دنیا نیز سلامت اولویت اول دولتها و حکومت‌هاست. اما ازسوی دیگر به‌نظر میرسد که باوجود تمام این مشکلات، یکی از نقش‌های نهادهای بالادستی حمایت به‌موقع از تولید و تجارت کشور است؛ کاری که متاسفانه تصمیم‌گیران اقتصادی ما در طول یک سال گذشته و در رویارویی با ویروس کرونا به‌خوبی از عهده آن برنیامده‌اند. وجود تعطیلی‌ها برای کنترل همه‌گیری ویروس الزم است اما این حکم می‌تواند با تدبیر و دوراندیشی درباره مشاغل و اصنافی باشد که در هر حال جزئی از نظام کسب‌وکار این کشور هستند.

اگر قرار باشد محدودیت‌های کرونایی فقط به مهر و امضا و بگیروببندهای اجباری بینجامد و در گوشه و کنار دستورالعملهای مصوب، جایی برای اصناف در بخشهای مختلف در نظر گرفته نشود، پس از اندک زمانی غم نان مانع اطاعت از فرمان خواهد شد که قطعا عواقب و عوارض خود را نیز به‌همراه خواهد داشت.