کمپانی ایستمن به عنوان بخشی از تعهدات خود برای داشتن اقتصاد گردشی دست به ابتکار عملی زده که ریشه در این باور دارد که ضایعات نساجی و پلاستیکی می توانند بارها و بارها مورد استفاده و بازیافت قرار بگیرند.
ترجمه: آزاده موحد
به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، فناوری های پیشرفته بازیافت گردشی این کمپانی این امکان را فراهم می کند که مواد اولیه ضایعاتی که پیش از این سرنوشتی جز زمین های دفن زباله، سوختن یا آبراههها در انتظار آن ها نبود، دارای عمر نامحدود شوند. کمپانی ایستمن با استفاده از این فناوری ها می تواند مواد اولیه ضایعاتی را که با روش های سنتی قابل بازیافت نبودند، بازیافت کند و با تجزیه و تبدیل آن ها به واحدهای ملکولی تشکیل دهنده خود از نو آن ها را به ماده اولیه جدیدی تبدیل نماید.
بازیافت ملکولی
بازیافت ملکولی در واقع کامل کننده بازیافت مکانیکی است. دیدگاه ایستمن در مورد بازیافت استفاده از مواد اولیه در پایان عمر مفیدشان برای خلق مواد اولیه جدید است و نه انرژی یا سوخت. بنابراین تعریف ابتدایی برای فرایندهای بازیافت ملکولی، تجزیه مواد اولیه ضایعاتی و تبدیل آن ها به واحدهای ملکولی تشکیل دهنده و سپس از نو سرهم کردن آن ها و تبدیلشان به مواد اولیه جدید است. در واقع ایستمن در فناوری های بازیافت ملکولی در حال توسعه بر روی فرایندی تمرکز کرده که با حفظ ماده اولیه در چرخه تولید، ارزش های نامحدودی را که آن ماده به صورت بالقوه دارد مهار می کند.
تبدیل مواد اولیه به انرژی یا سوخت باعث می شود ارزش نامحدود آن ها از بین برود، در نتیجه ایستمن به فرایندهای بازیافتی که محصول نهایی آن ها انرژی یا سوخت باشد توجهی نمی کند.
روش های دیگری نیز برای بازیافت ملکولی وجود دارد و تفاوت آن ها در نوع فرایند، ماده اولیه ضایعاتی، کارایی و عملکرد زیست محیطی است. فناوری های بازیافت ملکولی ایستمن در مقایسه با فرایندهای تولیدی که در آن ها از مواد فسیلی استفاده می شود، برای محیط زیست بهتر و مفیدتر است. فناوری بازیابی کربن ایستمن باعث کاهش 20 تا 50 درصدی ردپای کربن در مقایسه با فرایندهایی می شود که در آن ها از مواد اولیه بر پایه سوخت های فسیلی استفاده می گردد.
سه ویژگی اصلی رویکرد بازیافت ملکولی ایستمن
• دو فناوری بازیافت ملکولی ایستمن عبارت است از فناوری بازیابی کربن(CRT) و فناوری بازیابی پلی استر(PRT). ایستمن فعالیت های مربوط به CRT را در سال 2019 در شهر کینگزپورت در ایالت تنسی آغاز کرد و قصد دارد تا 24 تا 36 ماه آینده فعالیت کارخانه PRT را نیز شروع کند. کمپانی ایستمن در اوایل سال 2020 در پاسخ به افزایش اشتیاق مصرف کنندگان برای استفاده از مواد اولیه با محتوای بازیافتی از یک فناوری دیگر برای بازیابی پلی استر استفاده کرده که مبتنی بر گلایکولیسیس یا قندکافت می باشد. ایستمن با این کار قادر بود با سرعت بیشتری به نیازهای مشتریان پاسخ دهد و به تعهدات خود برای داشتن اقتصاد گردشی بیشتر عمل کند.
• فناوری CRT ضایعات پلاستیکی را تجزیه کرده و آن ها را به واحدهای ملکولی تشکیل دهنده تبدیل می کند. این روش تحولی در فرایند بازیافت ایجاد کرده است چون برای پایان عمر بسیاری از پلاستیک ها با منابع مختلف از بسته های پلاستیکی یک بار مصرف گرفته تا منسوجات و فرش راهکاری ارایه می کند که با روش های بازیافت مکانیکی متداول ممکن نیست.
• الیاف سلولزی Naia تولید کمپانی ایستمن تامین کننده نیازهای مشتریان در رابطه با پایداری محصولات است. این الیاف حاوی 60 درصد پالپ چوب دارای منبع پایدار و 40 درصد ضایعات پلاستیکی بازیافتی مورد تایید هستند. به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، این الیاف باعث ایجاد ارزش در مواد اولیه ای می شوند که بازیافت آن ها مشکل است و سرنوشی جز زمین های دفن زباله یا سوزاندن در انتظار آن ها نیست. در فرایند حلقه بسته تولید این الیاف اولویت با استفاده ایمن و زیست سازگار از مواد شیمایی است تا محصول نهایی به همان اندازه که زیبا و شیک هست، پایدار هم باشد. علاوه بر آن میزان ردپای کربن این الیاف در طول عمر مفید آن ها به طرز محسوسی کاهش می یابد. زیست تجزیه پذیری این الیاف که به تایید هم رسیده به این معناست که الیاف پس از پایان مصرف به طبیعت باز خواهند گشت.