به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، رئیس هیئت مدیره تارا ریس قم، ضمن انتقاد صریح از عملکرد رئیس کل بانک مرکزی، اعلام می‌کند:«سیاست‌های و نگرش دکتر همتی، دلارمحور است نه تولید محور و بیشتر مانند یک خزانه‌دار عمل می‌کند نه مدیر کل بانک مرکزی. وی می‌افزاید:« آخرین باری که اعتبارات اسنادی به فروشندگان خارجی با تأخیر پرداخت شد متعلق به 25-30 سال پیش است و این اتفاق دیگر هرگز رخ نداد تا زمان مدیریت آقای همتی. متأسفانه برای اولین بار است که بی‌اعتباری مشتریان ایرانی نزد فروشندگان خارجی افزایش پیدا می‌کند و جای تأسف دارد.»
یراقی که سابقه ریاست اتاق بازرگانی ایران و آلمان را در پرونده کاری خود ثبت کرده؛ از مدیران بخش خصوصی می‌خواهد وابستگی خود به دولت و تسهیلات دولتی را کاهش دهند و می‌گوید«مهم‌ترین کمک دولت در بخش تأمین سرمایه در گردش، تسهیل ارائه وام جهت واردات ماشین‌آلات صنعتی است و به غیر از این نه کاری می‌تواند انجام دهد و نه انتظار دیگری از دولت داریم! وی ابراز خرسندی می‌کند که دیگر ترامپ در عرصه قدرت نیست چون با رفتن وی اگر شرایط بهتر نشود، قطعاً بدتر نخواهد شد. امید به آینده در کشورهای توسعه یافته نسبت به کشورهای در حال توسعه بهبود پیدا کرده است. با توجه به این‌که آقای بایدن هنگام انعقاد برجام، معاون اول رئیس جمهور آمریکا بود، این امیدواری وجود دارد که مذاکرات مفید و موثرتر پیرامون برجام توسط طرفین انجام شود.
* نساجی امروز: ضمن تشریح فعالیت‌های شرکت تارا ریس، وضعیت فعلی صنایع نساجی کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مجموعه تارا ریس در زمینه ریسندگی پنبه‌ای سیستم رینگ، اپن‌اند و به تازگی ایرجت مشغول فعالیت است و توان تولید نخ پنبه‌ای، ویسکوز، پلی‌استر - ویسکوز را دارد. خط ریسندگی شانه را نیز به زودی راه‌اندازی خواهیم کرد. اغلب مصرف‌کنندگان ما ، واحدهای بافندگی تخت و گردبافی هستند.
متأسفانه به دلیل شیوع کرونا و کاهش خرید مردم، بسیاری از مشتریان ما دچار مشکلات عدیده در زمینه فروش محصولات خود شده‌اند اما یکی از دلایل حفظ فروش و مستمر تارا ریس، تورم و افت ارزش ریال است که باعث شده بسیاری از واحدهای بافندگی به اجبار به خرید مواد اولیه (نخ) روی آورند و در انبارهای خود نگه دارند اما به نظر می‌رسد با مشکل فروش محصولات مواجهند، نتوانستند به نحو احسن کالای خود را عرضه نمایند و حجم قابل توجهی از تولیداتشان در انبارها باقی مانده است.
در مجموع کاهش ارزش پول ملی، افت محسوس توان اقتصادی مردم و معضل کرونا نه تنها به صنعت نساجی بلکه تمام صنایع را تحت تأثیر قرار داده است. همه ما با این واقعیات روبرو هستیم و کرونا، اولین و آخرین پاندمی جهانی نخواهد بود و نساجی کشور نیاز مبرم به بازنگری سیستم پخش و فروش دارد. خوشبختانه شرکت‌های حرفه‌ای و توانمندی در این زمینه به فعالیت می‌پردازند.
به اعتقاد من باید از فروش آنلاین نهایت استفاده به عمل آید و صرف‌نظر از مبحث پاندمی، مشتریان امروز خواهان دریافت خدمات به روز و جدید هستند که شرکت‌هایی مانند دیجی‌کالا چنین خدماتی را ارائه می‌دهند و در بخش صوتی و الکترونیک، فروش آنلاین در سطح قابل توجهی انجام می‌شود اما در مورد پوشاک، با مشکل سایز یا تفاوت تصویر کالا با نمونه واقعی محصول مواجهیم که شرکت‌های خارجی امکان عودت کالا تا 48 ساعت وجود را در نظر گرفته‌اند و در کشور ما نیز کم و بیش این روند وجود دارد اما باید بهبود پیدا کند.
* نساجی امروز:با این اوصاف می‌توان نتیجه گرفت وضعیت کارخانه‌های ریسندگی در دوران کرونا از سایر بخش‌های نساجی و پوشاک بهتر است؟
تولیدکنندگان حتی در صورت کاهش فروش، مجبور به تهیه مواد اولیه و نگهداری آن در انبارها بودند اما این امر به معنای مستثنی بودن واحدهای ریسندگی از تبعات نامطلوب کرونا نیست به هرحال ما نیز تمایل نداریم مشتریان به اجبار از ما خرید کنند و هیچ زنجیره صنعتی به موفقیت نخواهد رسید مگر این‌که تمام اجزای آن زنجیره به درستی کار کنند. مشکلات واحدهای ریسندگی کم نیست و در اوج کرونا دسترسی به مواد اولیه برایمان بسیار دشوارتر بود. در بخش فروش حجم مشکلات کمتر به نظر می‌رسید اما در زمینه تهیه مواد اولیه و واردات ماشین‌آلات با مشکلات بسیاری روبرو بودیم.
تمام صنایع دچار مشکلات خاص و متفاوت هستند شاید کرونا در تولید و فروش محصولات ما به مراتب کم‌اثرتر از تبعات تحریم‌ها، واردات بی‌رویه نخ و دردسرهای واردات مواد اولیه، قطعات و ماشین‌آلات باشد. بانک مرکزی عملاً هیچ نوع ارزی در اختیار صنعت قرار نمی‌دهد و از سوی دیگر بانک‌ها با معضل سرمایه در گردش روبرو هستند، ارزش ریال در مدت بسیار کوتاهی به یک سوم رسید و سرمایه در گردش واحدهای تولیدی نیز بسیار پایین آمد به این ترتیب قدرت خریدمان برای تهیه مواد اولیه کاهش پیدا کرد.
در کنار این وضعیت، به دلیل تحریم بسیاری از فروشندگان اروپایی از همکاری و فروش قطعات و ماشین‌آلات به ایران خودداری می‌کنند. برای مثال از شرکت ریتر، خط جت تهیه کرده‌ایم اما تحریم‌های آمریکا و قطع ارتباطات تجاری این شرکت با ایران، امکان دریافت خدمات پس از فروش یا تهیه قطعات یدکی را از ما سلب کرده است.
متأسفانه بسیاری از فروشندگان به دلیل هراس از آمریکا حاضر به معامله با کشور ثالث هم نیستند. جالب اینجاست شرکتی مانند ریتر ارتباطات عمده و خاصی در بخش نساجی با آمریکا ندارد اما به دلیل مسائل بانکی، با ایران قطع رابطه کرده‌اند و خدمات شرکت‌های اروپایی که عمده ارائه‌کننده ماشین‌آلات و قطعات نساجی به کشور ما هستند، کاملاً متوقف شده است.
* نساجی امروز:در بخشی که به‌عنوان نماینده شرکت‌های خارجی (مانند مزدان) در ایران شناخته می‌شوید، وضعیت چگونه است؟
بخش عمده‌ای از همکاری با مزدان به حداقل رسیده است هرچند این شرکت همکاری خود را کاملاً با ایران قطع نکرده ولی قدرت خرید مشتریان به شدت کاهش یافته و به طور کلی انجام امور بازرگانی برای اغلب فعالان این حوزه به سختی در حال انجام است.
* نساجی امروز:آیا در دوران کرونا، شاهد کاهش واردات منسوجات و پوشاک به کشور هستیم؟
با توجه به افزایش نرخ ارز، توجیه اقتصادی واردات بسیار کمتر شده مگر واردات کالاهایی مانند نخ از هند که با شیوع کرونا، فروش داخلی آنها به شدت دچار مشکل شد و برای ادامه حیات کارخانه، به فروش محصولات خود با قیمت‌های نازل به سایر کشورها از جمله ایران روی آوردند و در این میان واردکنندگان بسیاری اقدام به واردات نخ‌های ارزان‌قیمت هندی کردند. متأسفانه در کشور ما ارزی که جهت تأمین مواد اولیه به ما اختصاص می‌دهند با ارزی که به واردات نخ تخصیص پیدا می‌کند، یکسان است و هیچ امتیاز رقابتی برای تولیدکننده وجود ندارد!
حجم بالایی از مواد اولیه مصرفی کارخانه‌ها نساجی وارداتی هستند برای مثال ویسکوز از خارج وارد می‌شود، بخش عمده‌ای از پنبه مصرفی، وارداتی است و تأمین هر یک از این موارد معضل بزرگی برای مدیران محسوب می‌َشود، متأسفانه به محض اعلام ممنوعیت واردات الیاف پلی‌استر، فروشندگان داخلی به سرعت قیمت محصولات خود را بسیار بالاتر از قیمت مشابه خارجی عرضه می‌کنند و در نهایت توان رقابت با سایر کشورها از صنعتگر ایرانی سلب می‌شود.
به‌عنوان یک تولیدکننده از رقابت در بازار بسیار استقبال می‌کنم اما موافق محدودیت واردات هستم و معتقدم همیشه باید ظرفیت سنجی تولید داخلی انجام شود و در صورت عدم تولید یک محصول در کشور، واردات آن انجام شود؛ به این ترتیب تولیدکنندگان داخلی تلاش خود را برای افزایش کیفیت و موفقیت در بازار رقابتی افزایش می‌دهند.
* نساجی امروز:انجام این گفت‌وگو به‌دلیل بازدید استاندار قم از مجموعه تارا ریس به تعویق افتاد. برای ما بگویید آیا چنین بازدیدهایی دستاوردی برای تولیدکننده دارد؟ آیا به حمایت یا رفع مشکلات تولید به خصوص در دوران کرونا منتهی می‌َشود یا صرفاً بازدید تشریفاتی و بدون خروجی مثبت است؟
به نظر من، مدیران بخش خصوصی باید وابستگی به دولت و تسهیلات دولتی را به حداقل برسانند. مهم‌ترین کمک دولت در بخش تأمین سرمایه در گردش، تسهیل ارائه وام جهت واردات ماشین‌آلات صنعتی است و به غیر از این نه کاری می‌تواند انجام دهد و نه انتظار دیگری از دولت داریم!
سیستم مالی و بانکی مملکت نتوانسته‌اند حمایت‌های کامل و همه جانبه از تولید به عمل آورند و بانک مرکزی هنوز مبالغ حاصل از واردات ماشین‌آلات را به تولیدکنندگان نپرداخته است. مصداق بارز این امر در مورد مجموعه ما جاری است به این صورت که ماشین‌آلات جدید حمل شده اما حدود 60 روز است که پول فروشنده پرداخت نشده است و مسئولان اعلام کرده‌اند «شما در ردیف 227 قرار گرفته‌اید و ممکن است تا 6 ماه دیگر این کار انجام نشود.» این امر سلب اعتماد فروشندگان خارجی نسبت به تعامل تجاری با ایران را به همراه دارد و بانک مرکزی به هیچ عنوان پاسخگوی این مورد نیست و بزرگ‌ترین انتقاد من به شخص آقای همتی- رئیس کل بانک مرکزی- وارد است. متأسفانه سیاست‌های و نگرش نامبرده دلارمحور است نه تولید محور و بیشتر مانند یک خزانه‌دار عمل می‌کند نه مدیر کل بانک مرکزی.
* نساجی امروز:مگر زمان ریاست آقای سیف هم آشفتگی‌های ارزی و بی‌توجهی به تولید وجود نداشت؟ برخی این شرایط را به دلیل عدم استقلال بانک مرکزی می‌دانند...
سوء‌مدیریت‌ها نوسان دارد، افزایش قیمت دلار از 3 هزار تومان به 30 هزار تومان، حتی در دوران دولت قبل -که همواره با انتقادات بسیاری روبروست- هم وجود نداشت! اگر بخواهیم بد را با بدتر مقایسه کنیم که طبعاً هیچ‌گاه شرایط ایده‌آل نبوده است. اشاره شما به عدم استقبال بانک مرکزی صحیح است اما چنین فاجعه مدیریتی که اسناد فروش خارجی متعلق به تارا ریس با گذشت 60 روز هنوز پرداخت نشده و بانک مرکزی آن را درست مدیریت نمی‌کند و کدام مسئول بانک مرکزی قبلی به این شکل سراغ دارید؟! آخرین باری که اعتبارات اسنادی به فروشندگان خارجی با تأخیر پرداخت شد متعلق به 25-30 سال پیش است و این اتفاق دیگر هرگز رخ نداد تا زمان مدیریت آقای همتی. متأسفانه برای اولین بار است که بی‌اعتباری مشتریان ایرانی نزد فروشندگان خارجی افزایش پیدا می‌کند و جای تأسف دارد.
* نساجی امروز:یک سوال سیاسی! انتخابات آمریکا و روی کار آمدن دولت جدید دموکرات، چقدر بر اقتصاد ایران، رفع تحریم‌ها و اجرای برجام موثر خواهد بود؟ زمزمه ارزانی کالاها، کاهش نرخ دلار و معجزه‌های اقتصادی یکی پس از دیگری! در اغلب رسانه‌ها و کانال‌های مجازی در حال چرخش است. دیدگاه شما در این مورد چیست؟
تحلیل‌گر سیاسی یا دانش‌آموخته رشته علوم سیاسی نیستم بلکه به‌عنوان یک فعال اقتصادی و صنعتی به فعالیت می‌پردازم اما امروزه اقتصاد و سیاست به همدیگر گره خورده‌اند. بسیار خوشحالیم که دیگر ترامپ در عرصه قدرت نیست چون با رفتن وی اگر شرایط بهتر نشود، قطعاً بدتر نخواهد شد. امید به آینده در کشورهای توسعه یافته نسبت به کشورهای در حال توسعه بهبود پیدا کرده است. با توجه به این‌که آقای بایدن هنگام انعقاد برجام، معاون اول رئیس جمهور آمریکا بود، این امیدواری وجود دارد که مذاکرات مفید و موثرتر پیرامون برجام توسط طرفین انجام شود.
نکته دوم و در واقع خبر خوب، احتمال کشف واکسن کرونا در بازارهای جهانی است که امیدوارم در سال آینده با کاهش مبتلایان و قربانیان کرونا روبرو شویم و به این ترتیب امید به آینده را کمی افزایش می‌دهد اما در شرایط فعلی، انتخاب آقای بایدن باعث رکود در بازار ما شده است چون مردم و فعالان صنعتی منتظر کاهش قیمت‌ها هستند و رکود خاصی در جامعه به چشم می‌خورد.
* نساجی امروز:شما عنوان رئیس اتاق بازرگانی ایران و آلمان را نیز در پرونده فعالیت‌های حرفه‌ای خود ثبت کرده‌اید. با توجه به انتخابات اخیر این اتاق، فکر می‌کنید تا چه میزان در رشد تعاملات تهران و برلین موثر خواهد بود؟
دلیل حضورم در اتاق بازرگانی ایران و آلمان این بود که بالغ بر 25 سال یک هیئت مدیره به فعالیت ادامه می‌داد و راهی برای ورود جوانان تازه نفس و با انگیزه وجود نداشت با توجه به درخواست برخی شرکت‌های آلمانی، در انتخابات شرکت کردم و خوشبختانه به همراه چندتن از دوستان جوان، تحولات نسبتاً خوبی در اتاق به وجود آوردیم. طبق شعار اتاق که معتقد بودیم همواره نیازمند تزریق تفکر و نیروهای جدید در هیئت رئیسه است، یک دوره حضور در هیئت رئیسه اتاق را کافی می‌دانستم. امسال هم شور و شوق بسیاری وجود داشت و تلاش دارند تحولات خوبی در اتاق ایران و آلمان به وجود آورند. بسیار خرسندم که شش سال پیش فضای بازتری برای حضور همگان - نه انحصاری و در اختیار یک گروه خاص- در اتاق به وجود آوردیم و انحصار 25 ساله را شکستیم، امیدوارم این موضوع تکرار نشود.
در مورد اثرگذاری اتاق بازرگانی بر روابط دو کشور باید عنوان کنم چندان نمی‌تواند تأثیرگذار باشد. این سیاست کلی مابین دولت‌هاست. اتاق بازرگانی در واقع نماینده اقتصاد آلمان در ایران است و قدرت آن بستگی به تعداد شرکت‌های آلمانی دارد. متأسفانه طی سه سال اخیر با توجه به شرایط دشواری که آمریکا برای شرکت‌های آلمانی در تعامل با ایران به وجود آورد، حضور آلمانی‌ها در این اتاق به حداقل رسید و عملاً کاری از اتاق بازرگانی برنمی‌آمد.
طبعاً در صورت کاهش فشار آمریکا بر شرکت‌های آلمانی جهت ورود به ایران، شاهد حضور موثر و پر رنگ فعالان اقتصادی و صنعتی آلمان خواهیم بود و بنیه و توان اتاق بازرگانی نیز افزایش پیدا می‌کند اما در نظر داشته باشید که 95 درصد اقتصاد آلمان، خصوصی است و دولت تصمیم نمی‌گیرد شرکت‌ها به ایران بروند یا نروند بلکه شرکت‌ها و تشکل‌های بخش خصوصی در این زمینه تصمیم می‌گیرد.
اقتصاد این کشور متشکل از شرکت‌های میانه خانوادگی است و شرکت‌های میانه خصوصی به‌عنوان «قهرمانان پنهان صادرات» (Hidden champions) شناخته می‌شوند. دلیل موفقیت آلمان بر مبنای همین شرکت‌هاست که چندان جلوه‌گیری نمی‌کنند اما به صادرات موفق و مستمر ادامه می‌دهند. سیستم مالی آلمان وابسته به سیستم مالی جهان است و با بانک‌های آمریکایی، ارتباط مستقیم دارند؛ لذا به دلیل تحریم ایران و خطر مسدود شدن کلیه حساب‌های بین‌المللی، مراودات مالی و بانکی با ایران را متوقف کردند و به اصطلاح دنبال دردسر نیستند.
در صورت کاهش تحریم‌ها و فشار سیستم مالی جهان، شرکت‌های آلمانی می‌توانند بار دیگر با ایران معامله داشته باشند، تراز تعداد شرکت‌های آلمانی در اتاق مشترک بازرگانی افزایش پیدا می‌کند و طرفین بدون نگرانی با همدیگر به تبادلات صنعتی، فنی و تجاری می‌پردازند.
* نساجی امروز:حرف ناگفته و پایانی...
از تیم نساجی امروز بسیار تشکر می‌کنم زیرا با تمام شرایط سخت، نساجی امروز به فعالیت خود ادامه می‌دهد. ما همیشه در مورد مسائل و مشکلات خودمان صحبت می‌کنیم ولی اطمینان دارم شما هم به‌عنوان یک رسانه با مشکلات بسیاری روبرو هستید اما همچنان سنگر را حفظ کرده‌اید، همیشه با صنعتگران در ارتباط هستید و جویای حال ما بوده‌اید. امیدوارم در آینده همین مسیر را ادامه دهید چون فعالیت شما باعث دلگرمی ماست.