بسیاری از واحدهای پوشاک صادرات محور در شهر هوشی مین ویتنام اخیرا گزارش کرده اند که میزان سفارشات آن ها در سه ماهه پایانی سال 2020 به ویژه از سوی ایالات متحده آمریکا مجددا روند افزایشی به خود گرفته است.
به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، هرچند که این خبر، خبر خوبی است اما مواد اولیه به دلیل افزایش قیمت کمیاب شده اند، همچنین هزینه ها در صنایع وابسته نظیر بسته بندی، مواد شیمیایی و نوار چسب حدود 20-15 درصد زیاد شده که منجر به افزایش هزینه های تولید و کاهش سود می شود.
در حال حاضر درآمد بسیاری از شرکت ها تنها کفاف هزینه های نیروی کار و سایر هزینه ها را می دهد.
با این حال با وجود توافقنامه های تجاری آزاد جدید، ویتنام مجاز به استفاده از مواد اولیه خام بسیاری از کشورها می باشد همان طور که سال ها از مواد اولیه خام وارد شده از چین در تولید منسوجات و پوشاک استفاده می کرده ولی این موضوع باعث عدم استقلال این کشور در افزایش تولید در پی افزایش تقاضا و کمبود مواد اولیه می شود.
به گزارش انجمن نساجی و پوشاک ویتنام، صنایع نساجی و پوشاک این کشور بیشتر مواد اولیه خام مورد نیاز خود را شامل نخ، پارچه و مواد اولیه کمکی از چین وارد می کند. از این میان واردات پارچه حدود سه پنجم مجموع مواد اولیه وارداتی را به خود اختصاص می دهد. در سال 2019 ارزش واردات پارچه 5/13 میلیارد دلار بوده است. سهم واردات الیاف نیز از مجموع مواد اولیه وارداتی 55 درصد می باشد.
انجمن برای حذف تاثیرات منفی کمبود مواد اولیه به اعضای خود توصیه می کند تا با مشتریان گفتگو کنند و تمرکز خود را بر روی بهره برداری از مواد اولیه خام و مواد اولیه کمکی تولید شده در داخل و یا واردات از کشور دیگری به جز چین بگذارند.
مشکل واردات مواد اولیه از کشورهای دیگر نظیر هند، کره جنوبی و کشورهای اروپایی همخوانی نداشتن آن ها از لحاط قیمت و کیفیت با انواع مشابه چینی است.
بنا بر گزارش انجمن در سال 2020 تقاضا برای پوشاک از سوی ایالات متحده آمریکا و اروپا به ترتیب 40 و 45 درصد و تقاضا برای کفش به ترتیب 21 و 27 درصد کاهش یافته است.
با این وجود صنایع پوشاک و کفش ویتنام با توجه به تغییرات ایجاد شده در معاملات جهانی، فرصت های بسیاری را پیش روی خود دارد. زمانی که چین مجموع صادرات بعضی از کالاهای خود را تا 50 درصد کاهش داد، صادرکنندگان پوشاک ویتنام همچنان به لطف وجود کالاهای با ارزش بالا توانستند سهم خود را در بازار ایالات متحده آمریکا گسترش دهند.
رییس انجمن، وو دوک جیانگ می گوید که صنایع نساجی و پوشاک ویتنام در آینده در کنار فرصت های موجود با مشکلاتی نیز مواجه خواهد شد که ناشی از کمبود یا عدم تعادل ذخایر مواد اولیه خام می باشد و در بخشهای بافندگی و رنگرزی نیز موانعی وجود خواهد داشت.