به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز ،چهارمین میزگرد تخصصی صنایع نساجی و پوشاک ماهنامه نساجی امروز با موضوع «بررسی وضعیت تأمین و نوسازی ماشین‌آلات نساجی» در محورهایی شامل «نیاز صنایع نساجی به نوسازی و بازسازی»، «ماشین آلات دست دوم»، «مقایسه کارخانه‌ها از نظر حجم سرمایه‌گذاری و تکنولوژی بین ایران و سایر کشورها از منظر قیمت تمام شده»، «جذابیت‌های بازار نساجی ایران»، «تأثیر نرخ دلار برای تولید یا واردات کارشناسی و گمرکات از نظر ورود ماشین‌آلات دست دوم»، «آمار فروش منطقه‌ای، ایران و جهان و تأثیر تحریم‌ها و رفع تحریم‌ها» با حضور فعالان، کارشناسان و مدیران این بخش از صنایع نساجی در دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار شد.
:حاضران نشست تخصصی ماشین‌آلات نساجی (به ترتیب الفبا) آقایان*
*مهندس نیما اخوان و دکتر شاهین کاظمی- مدیران شرکت پارسیان پلی‌تکس
*مهندس امیر رضا افشاری- مدیرعامل شرکت ندتکس
*مهندس سیدشجاع‌الدین امامی‌رئوف- مدیرمسئول ماهنامه نساجی امروز
*مهندس ناصر ایران‌نژاد- مدیرعامل شرکت جیران پوشش
*مهندس امیرمسعود بزرگیان، مهندس مهندس افشین صلواتی و دکتر امیرحمزه حسین‌نژاد- مدیران شرکت ایران‌اشتریک
*مهندس حسن بوربور- کارشناس صنعت نساجی
*مهندس سعید جلالی قدیری- سردبیر ماهنامه نساجی امروز
*مهندس میثم جواهری پور- عضو هیئت‌مدیره شرکت پرتو تجارت ارم
*مهندس علیرضا حائری- کارشناس صنعت نساجی و عضو هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران
*مهندس خسرو رحیمی- مدیرعامل شرکت سیناتکس
*مهندس حمید سنجری- کارشناس فروش شرکت توان الکترونیک ارژن
*مهندس محمدجعفر شهلایی - مدیرعامل گروه صنعتی شهلایی
*مهندس کوروش صاحب‌جمعی- مدیرعامل شرکت پروجکت سرویس
* مهندس آرش عابدی- مدیرفروش شرکت امنیکلور
*مهندس خشایار فرزاد- مدیرفروش شرکت سولتکس ایران
*مهندس یونس فقیدنو و خانم مهندس نسیم حشمتی- مدیران شرکت کهن‌تاج کیمیا
*مهندس سیدامیرهوشنگ مشهدی عباس- مدیرعامل شرکت نوین‌گستر نسج
*مهندس کامبیز مقراضی- مدیرعامل شرکت پاسارگاد رهپویان کیش
*مهندس محمد و مهندس میرمتین میری- مدیران شرکت ایران پاشا
*مهندس مجید نامی- مدیرعامل شرکت پرنگ مس
*مهندس علی نصر- کارشناس فروش شرکت نساج ماشین
*مهندس محسن نوایی- مدیرعامل شرکت ساراتکس
*مهندس رامین نیک‌پور- مدیرعامل شرکت نوباف پارسیان
*مهندس علی یراقی-عضو هیئت مدیره شرکت صامر صنعت
 |
| مهندس امامی رئوف |
*مهندس امامی رئوف:هدف از برگزاری میزگردهای ماهنامه نساجی امروز، همفکری صنعتگران، مدیران، کارآفرینان و دست‌اندرکاران صنایع نساجی در مورد مسائل مختلف این صنعت می‌باشد. میزگرد امروز در زمینه تکنولوژی ماشین‌آلات نساجی و ضرورت بازسازی و نوسازی آن است که موضوع با خانم نصراللهی- مدیرکل دفتر صنایع نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت- هم مطرح شد که آمادگی خود را برای حضور در این جلسه اعلام کردند؛ امیدوارم از نظرات ایشان نیز بهره‌مند شویم.
تمام مسائلی که در میزگردهای نساجی امروز مطرح می‌شود، ضمن انتشار در مجله، به نهادهای سیاستگزار و تصمیم‌گیر منعکس خواهد شد، هدف نهایی ما هم این است که پس از اتمام برگزاری میزگردهای مختلف نساجی و پوشاک، همایش بزرگی با حضور فعالان صنایع نساجی و پوشاک برپا نماییم.
*آمار و ارقام تجارت جهانی تولیدکنندگان، صادرکنندگان و واردکنندگان ماشین‌آلات (تا پایان2012 و اواسط2013)
مهندس نامی: طبق آمارهای جهانی سال2012، از حدود 11 میلیارد دلار تجارت ماشین‌آلات‌نساجی توسط کشورهای بزرگ صادرکننده، آلمان با 87/30 درصد (3 میلیارد و 574 میلیون دلار) به‌عنوان بزرگترین صادرکننده ماشین‌آلات نساجی محسوب می‌شود. در رتبه بعدی ژاپن با 43/19 درصد (2 میلیارد و 249 میلیون دلار) قرار دارد و رتبه‌های بعدی متعلق به ایتالیا با یک میلیارد و 360 میلیون دلار و چین یک میلیارد و 300 میلیون دلار است.
وی ادامه داد: میزان صادرات ماشین‌آلات نساجی سایر کشورها نیز عبارتند از: سوئیس936 میلیون دلار، فرانسه حدود 220 میلیون دلار، اتریش، بلژیک و اسپانیا در حدود صدمیلیون یورو، آمریکا 279 میلیون دلار، هند254 میلیون دلار و کره‌جنوبی 149 میلیون دلار.
مهندس نامی در مورد میزان واردات عنوان داشت: چین با حدود 4 میلیارد دلار، بزرگترین واردکننده ماشین‌آلات نساجی جهان به شمار می‌آید و سپس هند با 3/1 میلیارد دلار، ترکیه، اندونزی، آلمان و ایتالیا در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند؛ هم‌چنین طبق آمارهای جهانی، حجم واردات ماشین‌آلات نساجی به ایران حدود 63 میلیون دلار بوده است.
مدیرعامل پرنگ‌مس با بیان این مطلب که آمارهای سال2013 تقریباً مشابه آمارهای سال2012 است، تصریح کرد: چین، ترکیه، هند و اندونزی به‌عنوان چهار کشور اصلی واردکننده ماشین‌آلات نساجی شناخته می‌شوند.
وی سپس به ارائه آمار وزارت صنعت، معدن و تجارت از سال1380 تا سال 1392 پرداخت و گفت: میزان واردات ماشین‌آلات نساجی در سال 1380، 203 میلیون دلار بود که در سال 1383 به اوج خود یعنی 452 میلیون دلار رسید، از سال1383 تا سال 1386 هم آمارها فراز و نشیب خاصی نداشتند اما در سال1387 با جهش بزرگ واردات ماشین‌آلات نساجی روبرو بودیم به‌نحوی که حجم آن به 465 میلیون دلار رسید.
مهندس نامی افزود: پس از سال1378، حجم واردات به تدریج کاهش یافت و در سال1392 به کمترین میزان یعنی 218 میلیون دلار رسید. البته در صورت مقایسه این آمار با آمارهای جهانی با اختلاف حدود 5/3 برابری روبرو خواهیم شد!
به‌گفته وی، از سال1381 تا سال1392 تعداد پروانه‌های صادر شده وزارت صنایع و معادن وقت برای راه‌اندازی واحدهای نساجی از یک هزار و 495 به 2 هزار و 683 پروانه در سال1385 افزایش پیدا کرد اما به تدریج با روند نزولی مواجه شدیم و در سال 1391 به 455 و در سال1392 به 670 پروانه رسید.
مهندس نامی اذعان داشت: طبق برآورد وزارت صنعت، صنایع نساجی ایران برای بازسازی و نوسازی به حدود 800 میلیون دلار نیاز دارد که باید در یک دوره پنج‌ساله این اقدام انجام شود.
به‌گفته وی، از سال1380 تا سال1392، شاهد رشد روزافزون واردات ماشین‌آلات تولید فرش‌ماشینی هستیم و طی چدسال اخیر حدود 25 تا 35 درصد از کل ماشین‌آلات نساجی که وارد کشور شده‌اند به ماشین‌آلات بافندگی فرش‌ماشینی اختصاص دارد.
 |
| مهندس مجید نامی |
*مهندس نوایی: آیا در آمارهای جهانی، میزان صادرات ماشین‌آلات نساجی ایران وجود دارد؟
*مهندس نامی: متأسفانه در این زمینه با آمار و ارقامی مواجه نشدم و شاید حجم صادرات این بخش، به‌اندازه‌ای اندک بوده که مورد توجه قرار نگرفته‌است.
*آمار اتحادیه بین‌المللی تولیدکنندگان ماشین‌آلات بخش‌های ریسندگی، بافندگی، تاری- پودی، تریکوبافی و تکسچرایزینگ (2013)
*مهندس حائری: در سال2013 ، در بخش ریسندگی حدود 12 میلیون واحد ریسندگی به فروش رفت که سهم صنایع ریسندگی در سیستم الیاف کوتاه با روش ریسندگی رینگ نزدیک 5/11 میلیون عدد اسپیندل می‌باشد که از این رقم، چین با 6 میلیون و 200 هزار اسپیندل، بزرگترین واردکننده محسوب می‌شود و هند با واردات حدود 2 میلیون و 200 هزار اسپیندل در رتبه دوم جای دارد.
وی افزود: كشور اندونزي با نصب 000/756 و كشورهاي پاكستان و ويتنام نيز هر يك با خريد حدود 000/500 دوك ريسندگي از ديگر قدرت‌هاي اين رشته صنعتي در جهان به‌شمار مي‌روند.
مهندس حائری با بیان این مطلب که بنگلادش با خريد و نصب 000/220 دوك ريسندگي در جايگاه ششم قاره آسیا قرار دارد، تصریح کرد: ازبكستان نيز در سال 2013 بالغ بر 90 هزار دوك ريسندگي به ظرفيت‌هاي توليدي خود افزوده است.
وی به عدم عضویت ایران در اتحاديه بين‌المللي توليدكنندگان ماشين‌آلات نساجي(ITMF) اشاره کرد و گفت: متأسفانه ایران، آمار سالیانه واردات ماشین‌آلات نساجی را به اتحادیه فوق ارائه نمی‌کند. اما در مجموع برای ایران، واردات حدود 3 هزار دوک تخمین زده شده است.
عضو هیئت‌مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران اذعان داشت: قاره آسيا، همچنان بزرگترين مركز توسعه صنايع ريسندگي و توليد نخ در جهان است به نحوي‌كه بيش از 10 ميليون اسپيندل در سيستم ريسندگي الياف كوتاه جهت نصب و بهره‌برداري به اين قاره حمل شده كه كشور چين با خريد 6 ميليون و 200 هزار اسپيندل در صدر قرار دارد. به عبارت ديگر چين همچنان بزرگترين توليدكننده نخ در جهان باقي خواهد ماند.
به‌گفته این کارشناس صنعت نساجی، در سيستم ريسندگي الياف در سال 2013 حدود 80 هزار دوك ريسندگي در جهان نصب و راه‌اندازي شده كه سهم قاره آسيا 29 هزار دوك بوده که 26 هزار و 500 عدد آن به چين حمل شده است.
 |
| مهندس حائری |
وی ادامه داد: سيستم ريسندگي با ماشين‌هاي اپن‌اند نيز در سال 2013 به رشد و توسعه خود ادامه داده است البته با سرعتي كمتر و در مجموع تعداد 443هزار و 220 روتور در سطح جهان به فروش رسيده كه سهم قاره آسيا 351هزار و 412 عدد بوده است و می‌توان گفت قاره آسيا در زمينه تولید انواع نخ در سیستم ریسندگی اپن‌اند نيز در جهان پيشتاز بوده است. چين با واردات 271 هزار و 740 روتور، بزرگترين خريدار در جهان بوده و پس از آن كشور هندوستان با 31 هزار روتور در مقام دوم و ويتنام با حدود 13 هزار و 600 عدد، در مقام سوم قرار دارد.
مهندس حائری آماری در مورد ترکیه هم ارائه داد و گفت: تركيه در سال گذشته ميلادي، سرمايه‌گذاري مناسبي در جهت توسعه صنايع ريسندگي انجام داده و به ترتيب 565 هزار و 936 و 34هزار و 320 دوك ريسندگي در سيستم الياف كوتاه و الياف بلند خريداري و نصب نموده است. همچنين اين كشور 28 هزار و 636 عدد روتور اپن‌اند نيز به ظرفيت توليد نخ‌هاي الياف كوتاه در اين سيستم افزوده‌است.
بخش دیگر مطلب وی به آماری از واردات ماشین‌آلات تاری- پودی اختصاص داشت که در سال 2013 ، 83هزار و 418 دستگاه ماشين بافندگي بدون ماكو و 243 دستگاه با ماكو در سطح جهان نصب و راه‌اندازي شده است و از جمع ماشين‌هاي بافندگي بدون ماكوي نصب شده در سال 2013، بالغ بر 23هزار و 828 عدد راپيري و پروژكتايل، 25هزار و 11 عدد ايرجت و 34هزار و 579 عدد با سيستم واترجت كار مي‌كنند كه اين نشان‌دهنده استقبال بيشتر خريداران از ماشين‌هاي بافندگي واترجت مي‌باشد.
عضو هیئت‌مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران اضافه کرد: براین اساس، آسيا و چين در سال 2013 در جهان پيشتاز بوده‌اند به نحوي‌كه در مجموع 5/91 درصد معادل 76 هزار و 385 دستگاه ماشين بافندگي به آسیا حمل شده كه سهم چين از اين تعداد بالغ بر54 هزار و 828 دستگاه بوده كه معادل 66 درصد از كل و 72 درصد از جمع ماشين‌هاي حمل شده به قاره آسيا بوده است. هم‌چنین از جمع كل 34 هزار و 579 دستگاه ماشين بافندگي واترجت ساخته شده در سال 2013 در جهان، 30هزار و 593 عدد آن (معادل 88 درصد) در چين نصب شده است.
مهندس حائری افزود: در قاره اروپا از مجموع 4هزار و 892 دستگاه ماشين بافندگي حمل شده، 3هزار و 10 دستگاه در تركيه نصب شده و پس از آن، ايتاليا با نصب 556 دستگاه در رتبه دوم و پرتغال با 223 دستگاه در جايگاه سوم قرار دارد؛ در بين ساير كشورهاي جهان نيز برزيل و مصر به ترتيب با نصب 617 و 390 دستگاه سرمايه‌گذاري خوبي در اين بخش داشته‌اند.
به‌گفته وی، در سال مورد گزارش، فقط 92 دستگاه ماشين بافندگي در ايران نصب و راه‌اندازي شده كه 84 عدد آن از نوع راپيري و پروژكتايل بوده كه نشان‌دهنده عدم توسعه مناسب بخش بافندگي تخت‌باف در ایران است.
وی در مورد واردات ماشین‌های تریکوبافی(گردبافی) هم گفت: در سال 2013 ، 36هزار و 575 دستگاه ماشين گردبافي در سطح جهان نصب و راه‌اندازي شد که 22هزار و 372 عدد آن یک‌رو سیلندر و 14هزار و 203 عدد نیز از نوع دورو سیلندر بود و تعداد 500 عدد از این دستگاه‌ها مجهز به سیستم ژاکارد الکترونیکی است.
مهندس حائری ضمن اشاره به این مطلب که از مجموع ماشین‌های نصب شده در سال مورد گزارش، 33 هزار و 440 عدد آن (5/91 درصد) به قاره آسیا حمل شده، افزود: کشور چین با خرید 27هزار و 458 عدد آن (معادل 75 درصد از کل و 82 درصد ماشین‌های نصب شده در قاره آسیا) بازهم رکورد دار این رشته از صنعت نساجی بوده است.
به‌گفته وی، پس از چین، هندوستان با خرید و نصب 1598 دستگاه در جایگاه دوم قرار دارد و کشورهای بنگلادش، اندونزی، جمهوری کره، ویتنام و تایلند نیز به ترتیب با نصب 913، 851، 464، 412 و 235 دستگاه در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در سال 2013 نیز صنعتگران ایران، 153 دستگاه بافندگی گردبافی خریداری نموده‌اند که 13 دستگاه آن مجهز به سیستم ژاکارد الکترونیک است.
در بخش تریکوبافی(تخت‌بافی) نیز در سال 2013 ، تعداد 64 هزار و 416 دستگاه در جهان به فروش رسیده که 29هزار و 233 عدد آن از نوع دستی و مابقی از نوع ماشین‌های تخت بی‌ماکو بوده است
وی ادامه داد: در این صنعت هم قاره آسیا و کشور چین پیشتاز بوده و در بخش ماشین‌های تخت‌باف دستی از مجموع 29هزار و 233 دستگاه ماشین فروش رفته، تعداد26هزار و 753 عدد آن معادل با 5/91 درصد به قاره آسیا حمل شده که تعداد11هزار و 164 ماشین توسط چین خریداری شده است؛ پس از چین، بنگلادش با خرید 10هزار و 893 دستگاه در رتبه دوم آسیا و جهان قرار می‌گیرد که نشان‌دهنده عزم این کشور به پیشتازی در عرصه تولید پوشاک تریکو در جهان می‌باشد، سهم ایران هم در سال مورد گزارش فقط 20 دستگاه بوده است.
بخش پایانی مطالب مهندس حائری به واردات ماشین‌های تکسچرایزینگ اختصاص داشت که در سال 2013 از مجموع 507 هزار و 684 واحد فروخته شده بالغ بر 505 هزار و 84 واحد معادل با 4/99 درصد از نوع دو خشك‌كن و فقط 2هزار و 600 واحد از نوع يك خشك‌كن بوده‌اند.
در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که قاره آسيا به عنوان قطب بدون رقيب صنعت نساجي در جهان يكه‌تازي مي‌كند و چين، تركيه، هندوستان، بنگلادش، ويتنام و تايلند بيشترين بهره را از تجارت ساليانه 1400 ميليارد دلاري محصولات نساجي مي‌برند.
*مهندس بوربور: حدود هشت ماهی است که به لحاظ نوع محاسبه و قیمت‌گذاری درگیر مسائل ارزی هستیم که قرار است ترازنامه‌ای در این زمینه برای واحدهای نساجی اعلام شود. از سوی دیگر آقای خسروتاج به‌عنوان متولی بررسی و رفع مشکلات مربوط به محاسبه ارزی در زمینه واردات مواد اولیه و ماشین‌آلات (به‌خصوص در بخش الیاف) معرفی شده‌اند. طی مذاکرات صورت گرفته، قرار شد نرخ ارز و نوع محاسبه خود را در این بخش تغییر دهند. مطلب دیگر این‌که پیشنهاد کردیم در ازای همین تغییر محاسبه، ماشین‌آلات وارداتی موردنیاز صنایع نساجی، به‌عنوان صنایع مادر محسوب شوند زیرا تولیدکنندگان الیاف به‌نوعی تغذیه‌کننده واحدهای دیگر نساجی هستند؛ خوشبختانه مسئولان‌امر در این زمینه قول مساعد داده‌اند که ماشین‌آلات موردنیاز واحدهای تولید الیاف را با نرخ ارز جدید تهیه نمایند.
*مهندس شهلایی: به‌اعتقاد من در کشور، یک نوع ارز بیشتر وجود ندارد که آن هم طبق آخرین اطلاعات، وارداتی است و احتمالاً بین 3 هزار تا 3 هزار و 200 تومان خواهد شد این در حالی‌است که نرخ 2 هزار و 850 تومان بودجه، براساس نفت بشکه‌ای 70 دلار محاسبه شده و همه می‌دانیم که امروز قیمت هر بشکه نفت به کمتر از 50 دلار رسیده است.
وی ادامه داد: واقعیت این است که ارز دیگری وجود ندارد تا به صنعتگران و تولیدکنندگان تخصیص داده شود و اگر صحبتی هم در این زمینه مطرح می‌شود، بیشتر رنگ و بوی شعار دارد مگر این‌که امتیازاتی در اختیار فعالان صنعتی و اقتصادی قرار گیرد.
 |
| مهندس بوربور |
مهندس بوربور با بیان این نکته که اهالی نساجی، دردهای مشترک بسیاری دارند، اذعان داشت: تمام فعالان صنایع نساجی کنار همدیگر در یک قایق نشسته‌اند و باید این قایق در مسیر صحیح به حرکت خود ادامه دهد.
این کارشناس صنعت نساجی گفت: در زمینه ریسندگی الیاف بلند 32 هزار اسپیندل رینگ باید در سه منطقه یزد،کاشان و اصفهان تعویض شوند، زمانی که کارخانه‌های مختلف را مورد بازدید قرار می‌دهیم، متوجه خواهیم شد که به‌دلیل عدم همکاری صاحبان واحدهای تولیدی با بخش فنی و مهندسی و هم‌چنین کم‌توجهی برخی از نمایندگان ماشین‌آلات نساجی در بازدید از کارخانه‌ها، با انبوهی از ماشین‌آلات مستهلک روبرو هستیم.
وی افزود: در این میان برخی از افراد، ماشین‌آلات مستهلک را خریداری می‌کنند و به زعم خود به بازسازی آنها می‌پردازند! حتی ماشین‌آلاتی را مشاهده کرده‌ام که با قطعات شکسته و آسیب‌دیده به تولید ادامه می‌دهند که به اعتقاد من، نمایندگان ماشین‌آلات خارجی در ایران باید این انگیزه و تمایل را در صنعتگران نساجی به وجود آورند تا نسبت به نوسازی و بازسازی تجهیزات خود تشویق شوند.
مهندس بوربور تأکید کرد: شخصاً ، هزار و 50 کارخانه تولید فرش‌ماشینی را شناسایی کرده‌ام که از این تعداد، 486 واحد «تک‌ماشینه» هستند و ماشین‌آلات و تجهیزات آن حدود 30 میلیون تومان قیمت دارند، مابقی هم ماشین‌آلاتی است که صرفاً از یک شهر به شهر دیگر منتقل شده‌اند! نکته جالب توجه این‌که توان تولید این قبیل ماشین‌آلات حدود 150 میلیون متر مربع است که 60 درصد آن، کیفیت بسیار پائینی دارد و حتی در برخی موارد نمی‌توان نام «فرش» را بر محصولات آنها اطلاق کرد!
به‌گفته وی، در صورتی‌که نمایندگان ماشین‌آلات خارجی، بازدید از کارخانه‌های کاشان، یزد، اصفهان و ... را بهصورت جدی‌تر در برنامه کاری خود قرار دهند، حداقل می‌توانند 23 کارخانه را مورد نوسازی و بازسازی قرار دهند.
*مهندس شهلایی: باید توجه داشته باشیم کمتر کارخانه فرش ماشینی وجود دارد که براساس ایده‌های خود کار کند و اغلب براساس روند حرکتی بازار به فعالیت می‌پردازند.
وی در بخش دیگر سخنان خود ضمن اشاره به بازارهای صادراتی واحدهای تولیدکننده فرش ماشینی، اعتقاد داشت: بازار صادرات ریالی کاشان تحت‌الشعاع فعالیت‌های گروه تروریستی داعش در عراق و وضعیت نامساعد اقتصادی و سیاسی این کشور قرار گرفته است.
مهندس شهلایی در ادامه، اذعان داشت: آقای بوربور به لزوم تلاش نمایندگان ماشین‌آلات خارجی در ترغیب واحدهای تولیدی به نوسازی و بازسازی تجهیزات خود اشاره کردند اما واقعیت این است که تصمیمات مالکان و مدیران کارخانه‌ها حرف اول و آخر را در این زمینه می‌زنند.
*مهندس امامی رئوف: به دلیل تخصصی بودن بحث، محدودیتی از نظر بیان مسائل و چالش‌های مربوط به نوسازی و بازسازی ماشین‌آلات نساجی در کشور وجود ندارد و از دوستان می‌خواهیم نظرات و دیدگاه‌‌های مشخص و شفاف خود را در زمینه تبعات تحریم، نرخ ارز برای تولید و واردات، کارشناسی گمرک و ... بیان فرمایند.
 |
| مهندس محمد میری |
*مهندس محمد میری: دستور جلسه امروز این است که نمایندگان ماشین‌آلات خارجی می‌توانند چه اقداماتی برای پیشرفت صنعت نساجی انجام دهند اما واقعیت این است که هیچ نماینده‌ای به تنهایی قادر به رفع تمام مشکلات نیست زیرا همواره می‌خواهند فعالیت‌ها، میزان فروش و روابط خود با مشتریان را بهصورت مخفی نگه دارند مگر این‌که نمایندگان شرکتهای مختلف، دور یکدیگر جمع شوند و با تشریک مساعی، به اصطلاح یک متولی برای کار پیدا شود.
وی افزود: نکته بعدی این‌که دوستان به آمار و ارقام اشاره کردند و متأسفانه میزان آمارهای موجود در گمرکات کشور یک‌سوم آمارهای بین‌المللی است( به‌خصوص در زمینه منسوجات)
مهندس میری خاطرنشان ساخت: خبر مهم این‌که به 120 برند ترکیه، مجوز فعالیت در ایران داده شده و تسهیلات بسیاری از جمله در زمینه تعرفه‌های گمرگی از طرف دولت این کشور وضع شده است. فکر می‌کنم برندهایی که در راه ایران هستند؛ صنعت نساجی کشور را با مشکلات دوچندان روبرو سازند.
*مهندس شهلایی: موضوع اصلی، تعرفه ترجیحی ایران و ترکیه است. همان‌طور که در صورت واردات پنبه ازبکستان، تخفیف 30 درصدی به دلیل تعرفه ترجیحی ایران و ازبکستان وجود دارد در زمینه پوشاک هم اگر پوشاک به ترکیه صادر کنید تعرفه آن صفر درصد خواهد بود.
*مهندس محمد میری: دیدگاه شما در مورد برندهایی که قرار است در ایران به فعالیت بپردازند، چیست؟
*مهندس شهلایی: اولاً که برندهای ترکیه، سالهاست در بازار ایران حضور دارند و اگر سری به بازار تهران بزنید به خوبی متوجه این موضوع خواهید شد. البته می‌دانیم که بخش قابل توجهی از پارچه‌ها و پوشاکی که به نام ترکیه فروخته می‌شوند، در واقع تولید کارخانه‌های داخلی هستند و به‌دلیل مسائل فرهنگی و اجتماعی، به نام تولید ترکیه، در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرد.
وی با بیان این مطلب که اگر قرار باشد حمایت‌های کاذب از تولید وجود داشته باشد، هیچ‌گاه به جایی نخواهیم رسید، افزود: گفته می‌شود که در زمینه تعرفه ترجیحی ایران و ترکیه، باید تولیدکنندگان ایران در شرایط مساوی با تولیدکنندگان ترکیه قرار بگیرند. اما این‌گونه است؟ برای مثال در مرکز شهرک صنعتی قزوین، فعالیت یک واحد تولیدی، 18 ماهی است که به دلیل مشکل‌تراشی‌های مربوط به انشعاب گاز متوقف مانده است!
مهندس شهلایی تصریح کرد: باید دلایل قیمت تمام شده بالای محصولات ایران را مورد بررسی قرار دارد، بله! این امکان وجود دارد که برخی از تولیدات بهصورت کارگاهی یا زیرپله‌ای روانه بازار شوند اما فعالیت یک کارخانه با 30-20 تن پلی‌استر که مقرون به صرفه نیست یا یک واحد ریسندگی را نمی‌توان در یک اتاق کوچک جای داد! بلکه نیازمند تأسیسات گسترده و پرسنل تمام وقت است تا تولید به صورت مستمر ادامه پیدا کند؛ تمام این مراحل، قیمت نهایی یک محصول را به شدت افزایش می‌دهند.
به اعتقاد وی، حجم قابل‌توجهی از ماشین‌آلات نساجی در قاره آسیا، نصب و راه‌اندازی شده‌اند زیرا هزینه‌های حقوق و دستمزد نیروی کار در این قاره به‌مراتب کمتر از اروپا و آمریکاست، هم‌چنین در کشورهایی مانند ویتنام، کارگران با حداقل دستمزد مشغول تولید انبوه هستند.
مهندس شهلایی اذعان داشت: فراموش نکنیم که تا 30 سال پیش، صنعت نساجی و پوشاک ترکیه هیچ محلی از اعراب نداشت اما با یک برنامه‌ریزی گسترده، همه‌جانبه و منطقی توانست به یکی از کشورهای صاحب‌نام در منسوجات تبدیل شود.
تورم سرسام‌آور، نرخ بهره بالای بانکی و فقدان سیاست اقتصادی مشخص برای فعالیت بخش خصوصی، از مهم‌ترین مشکلات صنعت نساجی بود که مورد اشاره مهندس شهلایی قرار گرفت و افزود: در بخش تکمیل پارچه بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم و به همین دلیل تولیدکنندگان پوشاک ترجیح می‌دهند پارچه و تجهیزات مورد نیاز خود را از ترکیه تأمین کنند.
این صنعتگر نساجی اضافه کرد: البته تمام صنایع کشور از مشکلات مشترک رنج می‌برند برای مثال تعداد کارخانه‌های تولید سیمان بسیار بیشتر از میزان نیاز کشور است!
 |
| مهندس شهلایی |
وی با اعلام این مطلب که اعتماد را از مصرف‌کنندگان داخلی گرفته‌ایم، افزود: برای مثال برخی از تولیدکنندگان عنوان می‌کنند که در تولید لباس زیر، از نخ صد درصد پنبه استفاده می‌کنند در حالی‌که نخ پلی‌استر هم در ترکیبات محصول وجود دارد! مصرف‌کننده با خیال آسوده از بابت خرید محصول پنبه‌ای، این لباس را بر تن نوزاد می‌کند اما پس از چندبار استفاده از این محصول، نوزاد دچار اگزما و حساسیت‌های پوستی می‌شود، به این ترتیب اعتماد مصرف‌کننده نسبت به محصولات داخلی به‌تدریج سلب می‌شود و به خرید محصولات خارجی گرایش پیدا می‌کنند.
*مهندس صاحب‌جمعی: در صورت‌جلسه میزگرد امروز، مباحثی عنوان شده که باید مورد توجه قرار گیرد. برای مثال در مورد نیاز صنایع نساجی به نوسازی و بازسازی باید عنوان کنم که این نیاز را «بازار» تعریف می‌کند نه ما.
وی بیان داشت: به‌اعتقاد من بیان این مطالب که چگونه می‌توان صنایع نساجی را بازسازی کرد، کدام بخش از این صنعت، نیازمند بازسازی هستند و ما به‌عنوان نمایندگان ماشین‌آلات خارجی در ایران قادر به ارائه چه خدماتی هستیم، از مهم‌ترین دستاوردهای این میزگرد محسوب می‌شوند.
*مهندس فرزاد: برخی از محورهای میزگرد خارج از حیطه اختیارات ماست برای مثال در این جلسه به این نتیجه می‌رسیم که باید تعرفه گمرکی ماشین‌آلات دسته دوم صد درصد شود؛ آیا می‌توانیم این نکته را به جهت تصویب به مراجع ذی‌ربط منتقل کنیم؟ بهتر است در مورد مسائلی صحبت شود که شرکتهای بخش خصوصی توان ارائه راهکار، اظهارنظر و تصمیم‌گیری در مورد آن را دارند.
*مهندس امامی رئوف: بحث در میزگرد آزاد است و ممکن است مسائلی خارج از توان و اختیارات بخش خصوصی عنوان شود اما تمام این مسائل را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم به این امید که به گوش مسئولان برسد. اجازه دهید به این موضوع اشاره کنم که مدتی پیش جلسه‌ای در مورد تعرفه ترجیحی ایران و ترکیه با حضور تولیدکنندگان و برندهای معتبر پوشاک کشور برگزار شد و مباحثی در آن اعلام گردید که به دفتر صنایع نساجی وزارت صنعت منعکس شد به‌طوری‌که خانم نصراللهی درخواست برگزاری جلسه دیگری را مطرح کردند... مطلب بعدی این که محورهای میزگرد امروز با اجماع نظر همکاران و دوستان تهیه و تدوین شده است اما اگر هر یک از دوستان، جای پرداختن به نکته یا موضوعی را خالی می‌بینند، می‌توانند در آن زمینه هم صحبت کنند.
*مهندس عابدی: شرکتهای اروپایی جهت همکاری با ایران در زمینه گشایش اعتبار و نقل و انتقال منابع مالی با مشکلاتی مواجه هستند این در حالی است که در کاشان، حجم قابل‌توجهی از ماشین‌آلات بافندگی در حال نصب و راه‌اندازی هستند و یا مراحل ثبت سفارش را می‌گذرانند که این موضوع در نوع خود جالب توجه است!
وی ادامه داد: برخی از سازندگان ماشین‌آلات بافندگی، سیاستی را در پیش گرفته‌اند که براساس آن، هر هفته با ارائه یک دستگاه جدید، صنعتگران ایرانی به خرید ماشین‌آلات جدید ترغیب می‌شوند به‌همین دلیل می‌توان گفت تمام شهر کاشان برای این قبیل شرکت‌ها کار می‌کنند!
مدیر فروش شرکت امنیکلور تصریح کرد: در کاشان، خرید ماشین‌آلات بافندگی در اوج خود قرار دارد و در مقابل، ظرفیت واحدهای ریسندگی به نصف کاهش یافته است و سیاست‌ها به نحوی پیش می‌رود که ماشین‌آلات بیشتری در بخش بافندگی فروخته شود؛ از سوی دیگر حاشیه سود فرش ماشینی چشمگیر است و حتی تولیدکنندگان این بخش با ارز آزاد، ماشین‌آلات خریداری می‌کنند اما متأسفانه در سایر بخش‌های نساجی، به دلیل وجود مسائلی از جمله قاچاق پارچه، چنین حاشیه سودی وجود ندارد به‌طوری‌که فکر می‌کنم قیمت یک دستگاه تخت‌باف یک سی‌ام قیمت ماشین‌آلات بافندگی فرش ماشینی است!
مهندس عابدی ضمن اشاره به این مطلب که بازار فرش ماشینی محافظت شده است، افزود: ذائقه مردم ایران به نحوی است که طرح‌ها و نقوش شبیه فرش دستباف را می‌پسندند اما در کشورهای هم‌جوار چندان مرسوم نیست بنابراین، تولیدکنندگان داخلی، نیازهای بازار را تأمین می‌کنند و در سبک‌های مدرن از فرش‌های ترکیه و ... استفاده می‌شود.
به‌گفته نماینده شرکت اشلافهورث در ایران، به‌طور کلی در صنعت بافندگی فرش ماشینی با سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی مواجه هستیم اما در بخش ریسندگی و تکمیل چنین روندی مشاهده نمی‌شود.
 |
| مهندس عابدی |
این فعال صنعت نساجی با بیان این مطلب که در صنعت فرش ماشینی، تولیدکننده‌ای به دنبال خرید ماشین‌آلات دست دوم نیست؛ اذعان داشت: اغلب تولیدکنندگان سعی می‌کنند در بخش بافندگی فرش ماشینی از ماشین‌آلات مدرن و جدید استفاده کنند، در بخش ریسندگی فرش ماشینی هم تعداد ماشین‌آلات دست دوم بسیار اندک هستند اما در بخش ریسندگی پنبه‌ای وضعیت کاملاً برعکس است به این معنی که علی‌رغم وسعت این بخش نسبت به فرش ماشینی نه تنها تولیدکنندگان، تحت هیچ‌گونه حمایتی قرار ندارند بلکه با واردات انبوه نخ از هند (آن‌هم بدون پرداخت تعرفه گمرکی) با مشکلات دوچندان روبرو شده‌اند؛ البته نخ‌های مذکور کیفیت مطلوبی ندارند و در این میان کارخانه‌هایی که به تولید نخ‌های بی‌کیفیت می‌پردازند، بسیار متضرر خواهند شد؛ در مقابل، تولیدکنندگان نخ‌های مرغوب مشتریان خاص خود را دارند و واردات نخ بی‌کیفیت هندی، تهدید چندانی برایشان محسوب نمی‌شود.
مهندس عابدی تصریح کرد: در صنعت ریسندگی پنبه‌ای به دلیل عدم حمایت‌های دولت و واردات بی‌رویه نخ، تمایل چندانی برای سرمایه‌گذاری وجود ندارد، شاید به همین دلیل، بازار ماشین‌آلات دست دوم بسیار پر رونق می‌باشد! و صنعتگرانی که تمایل به خرید ماشین‌آلات دست دوم با یک سوم قیمت ماشین‌آلات جدید را دارند، راهی ترکیه می‌شوند.
*مهندس مشهدی عباس: همان‌طور که می‌دانیم، انقلاب صنعتی با صنایع نساجی آغاز شد و این صنعت، نقش موثری در رشد و توسعه صنعتی کشورهایی مانند ژاپن و کره‌جنوبی ایفا کرده است.
وی افزود: در محافل مختلف نسبت به فعالیت برندهای معتبر ترکیه در ایران ابراز نارضایتی می‌شود اما دلیل این مخالفت و نارضایتی چیست؟ چرا از حضور تولیدکنندگان ترکیه، نگرانیم؟ به‌اعتقاد من، وقتی به دلایل مختلف به واردات ماشین‌آلات دست دوم می‌پردازیم نباید انتظار پیشرفت صنایع ریسندگی، بافندگی و تکمیل و هم‌چنین رقابت با سایر تولیدکنندگان بین‌المللی را داشته باشیم.
مدیرعامل شرکت نوین‌گستر نسج در بخش دیگر سخنان خود ضمن اشاره به کمبود نیروی متخصص توانمند در اغلب واحدهای نساجی، تصریح کرد: برخی از کارخانه‌ها با دستگاه‌های قدیمی و مستهلک به تولید و رنگرزی پارچه می‌پردازند اما مرتب از رکود بازار، عدم فروش محصولات بی‌کیفیت خود و رونق واردات پارچه گلایه می‌کنند!
مهندس مشهدی عباس به فرهنگ تمایل به خرید پوشاک خارجی در میان مردم اشاره کرد و گفت: حتی در صورت راه‌اندازی شعبات برندهای موفق پوشاک ایرانی در خارج از کشور باز هم اطمینان داشته باشید که درصد بالایی از ایرانیان، خریدار برندهای خارجی خواهند بود!
 |
| مهندس مشهدی عباس |
*مهندس بوربور: آقای مشهدی عباس! آیا تاکنون به‌عنوان نماینده یک شرکت فعال در زمینه چاپ، رنگرزی و تکمیل به کارخانه‌هایی که در زمینه دانش فنی و نیروی متخصص با مشکل مواجه هستند، پیشنهاد برگزاری دوره‌های آموزشی را مطرح کرده‌اید؟ متأسفانه بسیاری از نمایندگان ماشین‌آلات توجهی به این قبیل مسائل ندارند.. در حالی‌که باید بهصورت دوره‌ای از کارخانجات بازدید به عمل آورند، عملکرد ماشین‌آلات نصب شده خود را مشاهده کنند و برخی از مسائل را به تکنسین‌های کارخانه آموزش دهند؛ این که دیگر وظیفه دولت یا وزارت صنعت نیست! نمایندگاه ماشین‌آلات خارجی در ایران می‌توانند در قالب برگزاری دوره‌های آموزشی، کمبود نیروی متخصص واحدهای نساجی را برطرف نمایند.
وی افزود: چرا 86 درصد دانش‌آموختگان رشته مهندسی نساجی، حتی مجلات تخصصی رشته تحصیلی خود را مطالعه نمی‌کنند؟! و درصد بالایی از فارغ‌التحصیلان نساجی ترجیح می‌دهند در شرکتهای ترکیه مشغول کار شوند؟
*مهندس شهلایی: آقای بوربور! شما مسائلی را عنوان می‌کنید که گویا باید سازندگان ماشین‌آلات به اداره دانشگاه هم بپردازند! اگر دانشجویی مثلاً مجله نساجی امروز را مطالعه نمی‌کند به این دلیل است که دنبال کار در کارخانه نساجی نیست، بلکه به فکر کسب درآمدهای بالاست!
*مهندس بوربور: طبق گفته آقای عابدی، در کاشان هزینه‌های بالایی صرف خرید و راه‌اندازی ماشین‌آلات تولید فرش ماشینی می‌شود، قطعاً این بخش از نساجی سودآور است که مدیران کارخانه، هزینه‌های میلیارد تومانی را به خرید ماشین‌آلات اختصاص می‌دهند قطعاً این امکان در سایر بخش‌های نساجی وجود دارد مشروط بر این‌که به اصطلاح «همه یک جور فکر کنیم» چه اشکالی دارد در صنایع فاستونی‌بافی، نمایندگان ماشین‌آلات خارجی در ایران، تمهیداتی برای رفع مشکلات این بخش بیندیشند؟
*مهندس محمد میری:آقای بوربور! معتقدید که متولی آموزش نیروهای متخصص باید نمایندگان ماشین‌آلات نساجی باشند یا دانشگاه‌ها و یا سایر نهادهای ذی‌ربط؟
*مهندس بوربور: منظور من این است که هیچ نهاد و سازمانی به فکر ما (فعالان صنعت نساجی) نیست و اگر ما هم برای رفع مشکلات خود، دست در دست همدیگر ندهیم قطعاً به نتیجه‌ای نخواهیم رسید. فارغ‌التحصیل جوانی که وارد کارخانه می‌شود، اطلاعات اندکی در زمینه کار با ماشین‌آلات و به‌طور کلی فعالیت در یک محیط صنعتی دارد و طبعاً این عدم آشنایی، تأثیرات منفی در روند تولید خواهد گذاشت
*مهندس مشهدی‌عباس: آقای بوربور! به‌عنوان یک دانش‌آموخته رشته مهندسی نساجی و نماینده شرکتهای مختلف خارجی، از کارخانه‌های مختلف نساجی بازدید کرده‌ام و افتخار می‌کنم که در زمینه رنگرزی هم سابقه فعالیت دارم. مطلب بعد این‌که اگر قرار باشد نمایندگان فروش ماشین‌آلات هم به نصب و راه‌اندازی دستگاه‌ها بپردازند و هم دوره‌های آموزشی برای متخصصین کارخانه‌ها برگزار نمایند مانند این است که از پلیس راهنمایی و رانندگی بخواهیم که رانندگی را به مردم بیاموزند!
*مهندس اخوان: در آمارهایی که دوستان مطرح کردند، میزان تولید و فروش اغلب کشورها از جمله آلمان کاملاً مشخص و شفاف بود آیا متولی صنایع نساجی ایران یعنی وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز آمار دقیقی از میزان تولید، فروش و صادرات محصولات نساجی و پوشاک دارد؟ آیا می‌دانند که چه تعداد اسپیندل در کشور نصب شده‌است یا چه تعداد ماشین‌آلات بافندگی مشغول تولید هستند؟
وی، یکی از نقاط ضعف صنایع نساجی را فقدان آمار و ارقام دقیق دانست و گفت: زمانی که اطلاعاتی از میزان تولید، تعداد ماشین‌آلات نصب شده و فعال در کشور و ... وجود نداشته باشد، نمی‌توان به برنامه‌ریزی و تدوین چشم‌انداز‌های آینده پرداخت.
مهندس اخوان تصریح کرد: وزارت صنعت اعلام نموده که صنایع نساجی برای نوسازی و بازسازی نیازمند 800 میلیون دلار است (که رقم بالایی هم نیست) اما این بودجه در کدام‌یک از بخش‌های نساجی سرمایه‌گذاری خواهد شد؟ و اصلاً قرار است با این رقم به چه هدفی برسیم؟ طبیعی است زمانی که برنامه مشخصی برای سرمایه‌گذاری در صنایع نساجی وجود نداشته باشد با انبوه سرمایه‌گذاری در یک بخش (مانند فرش ماشینی) و رکود بخش‌های دیگر (مانند ریسندگی) روبرو خواهیم شد.
 |
| مهندس اخوان |
وی با ذکر این مطلب که مطالعات کارشناسی در زمینه صدور پروانه بهره‌برداری و ... انجام نمی‌شود، مشکل اصلی صنایع نساجی را بی‌برنامگی وزارت صنعت در این حوزه دانست.
*مهندس نیک‌پور: طی بازدید از شرکت اشتول آلمان، مشاهده کردم که در یکی از بخش‌های این مجموعه، بازسازی کامل ماشین‌آلات دست دوم (متعلق به سال2004 به بعد) انجام می‌شود و اجزای یک ماشین بهصورت قطعه به قطعه مورد بررسی و کنترل مجدد قرار می‌گیرد و طبق اطلاعات موجود، یک عدد از این ماشین‌آلات به ایران فروخته نشده است.
نماینده گروز بکرت در ایران اضافه کرد: براساس آمار،در سال 2014، 62 دستگاه متعلق به شرکت اشتول(مربوط به سال‌های 2004تا2007) و بازسازی شده توسط ترکیه به ایران فروخته شده در حالی‌که دقت چندانی در نوسازی ماشین‌آلات مذکور به عمل نیامده است و همه می‌دانیم کارخانه‌های ترکیه به‌اندازه‌ای از این ماشین‌آلات کار کشیده‌اند که عمر مفید چندانی برای آنها باقی نمانده است! اما صنعتگران ایرانی به دلیل قیمت ارزان این نوع ماشین‌آلات، سراغ خرید آنها می‌روند.
مهندس نیک‌پور، علاقه به تغییرات و نوسازی ماشین‌آلات در میان واحدهای بافندگی را «قابل توجه» توصیف کرد و افزود: متأسفانه سوء‌استفاده‌هایی در زمینه خرید و فروش ماشین‌آلات دست دوم می‌شود به‌عنوان مثال یکی از واسطه‌های فروش ماشین‌آلات دست دوم به صنعتگری عنوان کرده بود که دستگاه مورد نظر را از فرانسه وارد خواهد کرد، واحد تولیدی نیز تمام مبالغ مربوط به دستگاه را پرداخته اما بعدها مشخص شد که این ماشین از یک کارخانه دیگر در ایران به آنجا منتقل شده‌است!
 |
| مهندس نیک‌پور |
*مهندس شهلایی: طبق قانون صندوق توسعه ملی، اگر مجموعه‌ای بخواهد حتی یک دستگاه ریسندگی دست دوم وارد کشور کند، مشمول دریافت وام ارزان‌قیمت نمی‌شود زیرا این وام به ماشین‌آلات نو اختصاص دارد و گیرنده وام نباید معوقه بانکی داشته باشد و به‌عنوان بدهکار بانکی شناخته شود.
*مهندس رحیمی: دوستان به مسائل مربوط به تجارت و بازرگانی اشاره کردند و کمتر در زمینه تکنولوژی و نواوری صحبت شد. واقعیت این است که کشورهایی مانند چین، هند، ترکیه و ... با مشکلات متعددی روبرو بودند که با برنامه‌ریزی دقیق و برگزاری جلسات متعدد با صنعتگران و کارآفرینان بخش خصوصی، توانستند بخش عمده‌ای از چالش‌های خود را برطرف نمایند.
وی یادآور شد: بدون اغراق و تعصب باید عنوان کنم که در کشور هم از لحاظ آموزش‌های دانشگاهی و تربیت نیروی متخصص، عملکرد ضعیفی داشته‌ایم و هم در زمینه صنعت، به پیشرفت چشمگیری دست نیافته‌ایم.
به‌گفته مدیرعامل سیناتکس، به‌دلیل تحریم‌های بین‌المللی و رکود اقتصادی، تمام صنایع کشور با مشکلات متعدد روبرو شده‌اند و به سمت واردات از کشورهایی مانند چین و هند روی آورده‌اند، ضمناً کشورهای اروپایی، «صادرکننده» و امثال چین، هند، بنگلادش و ...»واردکننده» ماشین‌آلات نساجی هستند که در این میان صنعتگران ایرانی، خریدار دستگاه‌هایی هستند که تکنولوژی‌های آن کپی‌برداری از نمونه‌های اروپایی است!
مهندس رحیمی ادامه داد: آقای بوربور به این نکته اشاره کردند که تولیدکنندگان، صنعتگران و فعالان صنایع نساجی در یک قایق نشسته‌اند در حالی‌که معتقدم بسیاری از تولیدکنندگان نساجی به‌دلیل کسب سود اندک، از این صنعت خارج شده‌اند و افرادی که در این عرصه باقی مانده‌اند به معنای واقعی کلمه، زحمتکش و متعهد هستند و به ایجاد اشتغال برای هموطنان خود افتخار می‌کنند. چه بسا کارخانه‌هایی در کشور وجود دارند که با دستگاه‌های چینی و حدود 700 کارگر از صبح تا پاسی از شب به تلاش خود ادامه می‌دهند اما برای خرید ماشین‌آلات مدرن اروپایی از یک‌سو با مشکل تحریم مواجهند، از طرف دیگر بضاعت مالی چندانی ندارند و نکته مهم‌تر این‌که دریافت وام بانکی برای خرید تجهیزات بسیار دشوار است به‌همین دلیل عملاً تا 40 درصد بازنده هستیم.
نماینده بارمگ در ایران اذعان داشت: طبعاً تکنولوژی تولید به واحدهایی عرضه می‌شود که خریدار ماشین‌آلات ما باشند و در این میان، خریداران ماشین‌آلات اروپایی از دوره‌های آموزشی نیز بهره‌مند می‌شوند اما کدام فروشنده چینی را می‌شناسید که به مقوله آموزش مشتریان خود توجه کند؟!
 |
| مهندس رحیمی |
وی سپس به بیان مطالبی در زمینه صنایع نساجی و پوشاک ترکیه پرداخت و معتقد بود که در این کشور، رقابت صرفاً در زمینه «کیفیت» محصولات است و تولیدکنندگان با ارائه محصولات باکیفیت به رقابت با همدیگر می‌پردازند اما در ایران، «قیمت» یک محصول اهمیت بیشتری برای صنعتگران دارد.
*مهندس مقراضی: آمارهای ارائه شده توسط دوستان، از این لحاظ جالب‌توجه به‌نظر می‌رسند که آلمان و چین به‌ترتیب بزرگترین صادرکننده و واردکننده ماشین‌آلات نساجی در دنیا محسوب می‌شوند اما نکته تأسف‌آور این‌که بیشترین حجم واردات ماشین‌آلات نساجی به ایران از طریق کشورهای آسایی انجام می‌شود برای مثال چین که واردکننده عمده ماشین‌آلات آلمانی است، دستگاه‌های تولیدی خود را به ایران می‌فروشد!
نماینده شرکت گیلباس در ایران افزود: همیشه به دنبال متولی انجام امور توسط این نهاد و آن سازمان هستیم و گویا منتظریم که کسی دیگر بیاید و مشکلات صنعت ما را حل کند! در حالی‌که فعالان نساجی مانند اجزای یک زنجیر به همدیگر متصل هستند و اگر هر کدام ، وظایف خود را به درستی انجام دهد اطمینان داشته باشید که تمام اجزای این زنجیر بهصورت مستحکم و توانمند به فعالیت خود ادامه خواهند داد اما اگر برای مثال به‌عنوان نماینده سازندگان ماشین‌آلات خارجی، دستگاهی را وارد کشور کنم که به عملکرد آن اطمینان و ایمان چندانی ندارم، چگونه انتظار داریم آن کارخانه به تولید محصولات باکیفیت و قابل رقابت بپردازد؟
مهندس مقراضی یادآور شد: برخی از نمایندگان، ماشین‌آلاتی را به فروش می‌رسانند که قطعاً اگر در جایگاه مدیران واحدهای تولیدی قرار می‌گرفتند، هرگز یک قطعه آن را هم خریداری نمی‌کردند! متأسفانه در قایقی نشسته‌ایم که هر کسی فقط به فکر تأمین منافع خود است نه منافع جمعی....
 |
| مهندس مقراضی |
*مهندس فقیدنو: آقای مقراضی به نکته درستی اشاره کردند این‌که صنعتگران نساجی منتظرند کسی گره از مشکلات آنها باز کند! در حالی‌که موضوعات بسیار مهم‌تری مانند نابودی تدریجی جنگل‌ها، آلودگی محیط زیست و... در کشور نادیده گرفته می‌شوند پس اگر فکر کنیم که مشکلات صنعت ما برای کسی اهمیت دارد، سخت در اشتباهیم!!!
مدیرعامل شرکت کهن‌تاج کیمیا سپس به موضوع سرمایه‌گذاری در صنایع نساجی کشورهای هم‌جوار پرداخت و افزود: به دلیل فعالیت با پنج شریک در ترکیه، از نزدیک در جریان مسائل و روند تولیدات صنایع نساجی آنها هستم و باید اعلام نمایم که صنعتگران ترکیه هم در شرایط چندان خوبی به‌سر نمی‌برند و در بسیاری از موارد به امکاناتی مانند قیمت ارزان حامل‌های انرژی و حقوق و دستمزد کارگران ایرانی و ... غبطه می‌‌خورند. اما به معنای واقعی کلمه، «تلاش» می‌کنند و منتظر نمی‌مانند تا کسی برایشان کاری کند، برای مثال در بخش بازاریابی بین‌المللی، درصد قابل توجهی از غرفههای نمایشگاه نساجی تهران(آبان93) را به خود اختصاص می‌دهند به این امید که سهم خود را در بازار گسترده ایران افزایش دهند.
مهندس فقیدنو اذعان داشت: دولت ترکیه در مواردی مانند پرداخت هزینه‌های حضور در نمایشگاه‌های خارجی و تخصیص مشوق‌های صادراتی به حمایت از صنعتگران خود می‌پردازد اما این موارد در مقابل مبالغی که از آنان دریافت می‌کند، بسیار ناچیز است!!!
وی تصریح کرد: یکی از سرمایه‌گذاران ترکیه که در تبریز کارخانه نساجی راه‌اندازی کرده، معتقد است در ترکیه، برای مقابله با واردات منسوجات چینی، قیمت‌گذاری محصولات به نحوی تعیین می‌شود که واردات مقرون به صرفه نباشد اما در ایران، تولیدکنندگان به آسانی اجازه ورود محصولات چینی را می‌دهند و حاضرند بازار خود را با دیگران تقسیم کنند!!
 |
| مهندس فقیدنو |
به‌گفته مدیرعامل شرکت کهن‌تاج کیمیا، وقتی دیدگاه برخی از صنعتگران، استفاده صرف از ماشین‌آلات دست دوم و عدم نوسازی و بازسازی خطوط تولید است، منتظریم چه بهبودی در وضعیت صنایع نساجی ایجاد شود؟!
*مهندس حشمتی: مدتی پیش طی برگزاری جلسه‌ای با روسای دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، اعلام آمادگی کردیم تا در کارخانه خود، یک روز در هفته را به آموزش دانشجویان اختصاص دهیم تا از همان دوران دانشجویی با محیط صنعتی و تولید آشنا شوند اما متأسفانه استقبال چندانی از این پیشنهاد نشد.
وی افزود: در بعضی از کارخانه‌ها نیز علاقه‌ای به طرح مباحث جدید تولید و ارتقای سطح دانش فنی وجود ندارد.
*مهندس شهلایی: به‌اعتقاد من مشکل بزرگ صنایع نساجی ورود غیرنساج‌ها به این صنعت است و یک سرمایه‌گذار یا باید سرمایه خود را به راه‌اندازی خط تولید اختصاص دهد و سکان مدیریت را به کارشناسان مجرب و توانمند بسپارد و یا با کسب دانش و تجربه مدیریت، بتواند از عهده اداره کارخانه نساجی برآید، اما متأسفانه برخی از سرمایه‌گذاران این صنعت، نه دانش فنی و تخصصی دارند و نه اجازه ورود متخصصان را به واحدهای تولیدی خود می‌دهند.
وی افزود: افتخار می‌کنم که تاکنون بیش از 30 مهندس را برای آموزش به خارج از کشور اعزام کرده‌ام و 22 همایش تخصصی نساجی برگزار کرده‌ام.
*مهندس یراقی: از امروز، امکان ثبت سفارش برای تهیه الیاف پلی‌استر، کلیه نخ‌ها، پارچه و پوشاک از طریق ارز مبادله‌ای (متقاضی) وجود ندارد و صنعتگران باید از طریق ارز آزاد، نیاز واحدهای خود را تأمین نمایند و تا این لحظه برای ثبت سفارش ماشین‌آلات، تغییر و تحول خاصی رخ نداده‌است.
*مهندس نوایی: زمینه فعالیت من تولید و واردات ماشین‌آلات نساجی است و با اطمینان عنوان می‌کنم در سال‌های گذشته یکی از قدرتمند‌ترین تولیدکنندگان ماشین‌آلات نساجی در کشور شناخته اما در حال حاضر پس از طراحی دستگاه‌های جدید، مراحل ساخت و تولید را به ترکیه منتقل کرده‌ام؛ در حال‌حاضر هم گروه فنی این مجموعه آمادگی کامل خود را برای نوسازی و بازسازی انواع ماشین‌آلات نساجی(و غیرنساجی) اعلام می‌کند.
مدیرعامل شرکت ساراتکس با اعلام این مطلب که اگر به امید کمک دیگران بنشینیم، بازنده میدان تولید و رقابت خواهیم بود؛ اذعان داشت: کما این‌که تاکنون به موفقیت چندانی دست نیافته‌ایم.
 |
| مهندس نوایی |
به‌گفته وی، ایران توان طراحی و تولید ماشین‌آلات نساجی را دارد اما به‌عنوان یک تولیدکننده دستگاه‌های صنعتی هر زمان که به سازمان‌های دولتی مراجعه کرده‌ام، به جای حمایت با سنگ‌اندازی‌های متعدد روبرو شده‌ام و حتی با دردسر و مشقت فراوان، توانستم ماشین تولید خود را که جهت حضور در نمایشگاه ترکیه به این کشور برده بودم از طریق گمرک به ایران بازگردانم! همگی ما با چنین مشکلاتی روبرو شده‌ایم و نیازی به بازگویی آن نیست اما معتقدم باید با توکل به خداوند و اتکا بر توان خود به حرکت ادامه دهیم و منتظر دست هیچ یاری‌رسانی برای گره‌گشایی مشکلات نمانیم.
مهندس نوایی تصریح کرد: امیدوارم فقط امیدمان به خداوند باشد...
*دکتر حسین‌نژاد: ماشین‌آلات و سخت‌افزار یک جزء از مباحث مربوط به تکنولوژی است که متأسفانه طی سی‌سال اخیر و به‌ویژه پس از تحریم‌های بین‌المللی، کارخانه‌های متعددی را می‌شناسیم که به سرمایه‌گذاری‌های کلان پرداختند و حتی ماشین‌آلات خود را از بهترین برندهای اروپایی خریداری کردند اما امروز تعطیل هستند زیرا به درستی اهداف خود را از تولید ترسیم نکرده بودند البته این مشکل مختص صنایع نساجی نیست به‌طوری که در صنعت سیمان دوبرابر نیاز کشور، کارخانه ایجاد شده‌است.
وی افزود: اگر امروز ترکیه به یکی از قطب‌های صنایع نساجی و پوشاک دنیا تبدیل شده‌است و در بسیاری از موارد، جایگزین مناسبی برای مواد اولیه اروپایی است، به دلیل برنامه‌ریزی‌های دقیق و تلاش‌های مستمر صنعتگران و فعالان این صنعت است.
دکتر حسین‌نژاد بیان داشت: بهتر است در این قبیل میزگردها از متولیان بخش‌های مختلف نساجی دعوت به عمل آید تا در کنار صنعتگران و کارآفرینان بخش خصوصی، به ارائه راهکارهای موثر برای رفع چالش‌های صنعت نساجی بپردازند. چه بسا سرمایه‌گذارانی در کشور وجود داشته باشند که از منابع مالی و دانش فنی کافی بهره‌مند هستند اما اطلاعات جامعی در مورد نیازهای کشور ندارند و به همین دلیل در بسیاری از موارد مانند تولید منسوجات نظامی با خلأ روبرو هستیم.
وی با ذکر این نکته که با فقر دانش فنی در کشور مواجهیم، گفت: حدود بیست‌سال در شرکتهای مختلف به‌عنوان مدیرعامل به فعالیت پرداخته‌ام و هر بار که آگهی استخدام فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را منتشر می‌کردیم، افرادی مراجعه می‌کردند که باید دو سال در کارخانه کار می‌کردند تا با فعالیت در محیط صنعتی و نحوه عملکرد ماشین‌آلات آشنا شوند! به‌عبارت بهتر متأسفانه، دانشگاه‌ها قادر به تربیت نیروهای موثر برای رفع مشکلات واحدهای نساجی نیستند،هم‌چنین پروژه‌هایی که در حال‌حاضر از دانشگاه به صنعت معرفی می‌شوند؛ اغلب تکراری و کپی‌برداری از پروژه‌های قبلی هستند و همین امر به ضعف روزافزون دانش فنی می‌انجامد.
به‌گفته دکتر حسین‌نژاد با تکیه بر تجربه نمی‌توان به راهبری تکنولوژی پرداخت و باید هدف‌گذاری صحیح برای آینده صنایع نساجی ایران با همفکری مراجع ذی‌ربط و صنعتگران تدوین شود.
 |
| دکتر حسین نژاد |
*مهندس صلواتی: همه به‌‌خوبی می‌دانیم که مشکلات بسیاری در صنایع نساجی وجود دارد و آنقدر در جلسات و نشست‌های مختلف بازگو شده‌اند که گویی عادت کرده‌ایم به بیان مسائل و چالش‌های صنعت بپردازیم!
وی ضمن اشاره به کم‌توجهی‌های دولتمردان به صنعت نساجی ادامه داد: در کمیسیون‌های مختلف مجلس شورای اسلامی هیچ‌خبری از صنایع نساجی که گفته می‌شود پس از صنعت نفت، دومین حجم اشتغالزایی کشور را برعهده‌دارد، نیست.
مهندس صلواتی در بخش دیگر سخنان خود تصریح کرد: از نمایندگان فروش ماشین‌آلات خارجی در ایران درخواست می‌کنم که بیشتر دور هم جمع شویم؛ اگرچه ممکن است در برخی از موارد تضاد منافع به‌وجود آید اما می‌توانیم از اطلاعات یکدیگر در بخش‌های مختلف نساجی مانند ریسندگی، بافندگی و .. بهره‌مند شویم که قطعاً در پیشبرد فعالیت‌های هر یک از ما بسیار موثر خواهد بود.
وی سپس پیشنهاد راه‌اندازی تشکلی با حضور نمایندگان فروش ماشین‌آلات خارجی در ایران را مطرح کرد و حرکت به سمت ارتقا و یکپارچگی اطلاعات و دانش فنی، استخراج آمار و ارقام‌های دقیق از میزان واردات، فروش و نصب ماشین‌آلات نساجی (اعم از جدید یا دست دوم) را از دستاوردهای مهم شکل‌گیری این تشکل تخصصی برشمرد.
مهندس صلواتی، حضور موثر نمایندگان فروش در نمایشگاه‌های نساجی ایران را برای ارتباطات بیشتر با صنعتگران موثر دانست و گفت: متأسفانه اجاره‌بهای غرفههای خارجی در نمایشگاه‌های نساجی بسیار بالاست و از سوی دیگر حضور در نمایشگاه بدون ارائه ماشین‌آلات و صرفاً با ارائه کاتالوگ و بروشور، بازدهی چندانی ندارد؛ بارها هم به مدیران نمایشگاهی عنوان کرده‌ایم که شرکت ما در ایران ثبت شده و مدیران و کارشناسان آن همگی ایرانی هستند پس چرا باید هزینه‌های بیشتری نسبت به دیگران بپردازد؟
 |
| مهندس صلواتی |
وی ادامه داد: به دلیل همین کمبودهای عرضه ماشین‌آلات نساجی در نمایشگاه‌های کشور است که ایرانیان، رکورد بازدید اغلب نمایشگاه‌های خارجی مانند ایتما را به خود اختصاص می‌دهند که به‌اعتقاد من بسیار تأسف‌آور است در حالی‌که صنعتگران چین و هند کمتر در نمایشگاه‌های خارجی شرکت می‌کنند زیرا شاهد برگزاری ITMEدر منطقه خود هستند.
*مهندس بزرگیان: یک تفکر نادرست در بهره‌گیری از ماشین‌آلات نساجی وجود دارد و این‌که برای مثال از یک ماشین تولید الیاف پلی‌استر، انتظار می‌رود بتواند به تولید الیاف پلی‌پروپیلن هم بپردازد و این کار، هنر انعطافپذیری آن دستگاه تلقی می‌شود!! از سوی دیگر، صنعتگران نساجی به دلیل عدم اعتماد به بازار و تصویب قوانین خلق‌الساعه توسط دولت انعطافپذیری خاصی را در استفاده از دستگاه‌های خود دنبال می‌کنند که این موضوع یک فاجعه برای قیمت تمام شده محسوب می‌شود؛ بنابراین نمایندگان فروش ماشین‌آلات باید تلاش کنند که این هنر اضافی! دستگاه‌ها را کاهش دهند.
 |
| مهندس بزرگیان |
*مهندس میرمتین میری: در زمینه نوسازی و بازسازی صنایع نساجی بهتر است تشکل‌ها و کمیته‌های تخصصی در این صنعت گسترده شکل گیرد تا به رفع نیازهای تخصصی و فنی صنعتگران بخش‌های مختلف نساجی بپردازند؛ ضمن این‌که زمینه مناسبی برای تبادل اطلاعات شکل خواهد گرفت.
*مهندس فرزاد: گفته می‌شود یکی از دلایل قیمت تمام شده پائین محصولات چینی و رشد اقتصادی هفتاد برابری این کشور طی 30 سال اخیر، تلاش بسیار بالای کارگران و مهارت‌های مدیریتی کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی است و اگر برنامه‌های جدی مبارزه با فساد اقتصادی یا تکیه بر ارتقای مهارت‌های مدیریتی وجود نداشت، قطعاً به این رشد چشمگیر دست نمی‌یافتند.
وی یادآور شد: نمی‌توان منکر تلاش‌های صنعتگران نساجی ایران برای رشد و توسعه این صنعت شد و شاید در روند تولید، آنقدر با درهای بسته مواجه شده‌اند که مجبورند سراغ مسیرهای میانبر برود تا بتوانند در میدان رقابت به حیات خویش ادامه دهند.
مدیر فروش شرکت سولتکس ایران سپس بیان داشت: امروزه یک فارغ‌التحصیل دانشگاه، انگیزه چندانی برای حضور در کارخانه و طی کردن مراحل مختلف در واحدهای صنعتی را ندارد.
 |
| مهندس فرزاد |
مهندس فرزاد تصریح کرد: با توجه به آمارهایی که دوستان اعلام کردند، سهم بخش ریسندگی، بافندگی و تکمیل ایران در میان سایر کشورها به زحمت به یک دهم درصد می‌رسد، در بخش تریکوبافی (که وضعیت اندکی بهتر است) به عدد پنج دهم درصد رسیده‌ایم و در بخش رنگرزی حتی به یک دهم درصد هم دست نیافته‌ایم! حال چگونه انتظار داریم سازندگان ماشین‌آلات نساجی، خدمات و تسهیلاتی را به کشوری مانند ایران ارائه دهند که سهم جهانی آن یک‌دهم درصد است؟! اگرچه شرکت‌هایی مانند سولزر (که سال آینده چهلمین سالگرد تأسیس خود را جشن خواهد گرفت) خدمات بسیاری به واحدهای نساجی ایران ارائه داده است از راه‌اندازی شرکت غدیر یزد تا اعزام فارغ‌التحصیلان ممتاز مقطع کارشناسی ارشد (تکنولوژی‌نساجی) جهت حضور در دوره‌های آموزشی، برگزاری سمینارهای دوسالانه تخصصی نساجی و ... اما در حال‌حاضر هزینه‌های اروپا به‌شکل سرسام‌آوری افزایش یافته و اعزام مدیر فروش یا مدیر فنی برای تعمیر و نگهداری ماشین‌آلات نصب شده به ایران، قطعاً هزینه‌های بسیاری در بر دارد و شاید برایشان چندان مقرون به صرفه نیست که سرمایه‌های خود را صرف بازاری نمایند که حجم فروش آن در مقایسه با چین و هند، چندان بالا نیست.
وی اضافه کرد: تمام نمایندگان فروش ماشین‌آلات خارجی در ایران مانند سولتکس‌ایران، ایران اشتریک و ... ، نهایت تلاش را به کار می‌برند که ایران را در سطح A مشتریان خود نگه دارند تا بتوانند خدماتی مشابه چین و هند به صنعتگران ایرانی ارائه نمایند.
مهندس فرزاد اذعان داشت: اغلب تولیدکنندگان، یکدیگر را متعلق به یک مجموعه بزرگ نمی‌دانند و در مواجهه با تبعات نوسان نرخ ارز، افزایش قیمت مواد اولیه و ... به‌اصطلاح «هوای هم را ندارند» و عمدتاً به فکر سودآوری واحدهای تولیدی خود هستند.
وی وجود تشکلی برای هدایت سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، برگزارکننده دوره‌های آموزشی پس از فارغ‌التحصیلی، ارائه مشاوره فنی و مهندسی پروژه‌های نساجی را ضروری عنوان کرد و در پایان ابراز امیدواری نمود، روزی فرا برسد که قداست به تولید داده شود نه تولیدکننده...
*مهندس شهلایی: یکی از مشکلات ما این است که صنعتگران بزرگ و قدرتمند ما جایگزینی ندارند؛ البته فرزندان خود را با کسب و کار آشنا می‌کنند اما فردی که از همان ابتدا دغدغه مسائل مالی و تولیدی ندارند؛ چگونه از عهده رویارویی با چالش‌ها و مشکلات تولید و صنعت برخواهد آمد و اصولاً چه تمایل و انگیزه‌ای به کار در صنعت دارد؟! متأسفانه نسل جوان ما به دنبال کار در کارخانه و فعالیت در خارج از تهران(شهرهای بزرگ) نیست.
وی با بیان این مطلب که وطن‌پرستی را کنار گذاشته‌ایم، افزود: قبول کنیم هر کسی فکر منافع خود است و برای رسیدن به سود بیشتر حاضر است پاهای خود را روی دوش دیگری بگذارد و از آن بالا برود.
گزارش تصویری