دغدغه‌هایی از جنس رنگ و مواد تعاونی

به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز ،*حاضران نشست تخصصی رنگ و مواد تعاونی نساجی(‌به ترتیب الفبا) خانم‌ها و آقایان:
* مهندس امیر استاد- مدیرعامل شرکت رزفام تجارت
* مهندس علی جان‌بزرگی- مدیر بخش نساجی شرکت خوش‌پاک
*مهندس سید شجاع‌الدین امامی‌رئوف- مدیرمسئول ماهنامه نساجی امروز
* مهندس محبوب جاهدان- ‌مدیرعامل شرکت آتی‌سام
* مهندس سعید جلالی قدیری - سردبیر ماهنامه نساجی امروز
* مهندس رامین شفیعی-  مدیر تحقیق  توسعه شرکت سیس آرنگ 
*مهندس مهسا راثی‌زاده و مهندس علیرضا آزادکیا - کارشناسان شرکت هل
* مهندس امیر رزاقی و مهندس سپیده گرم‌رودی- مدیران شرکت جیران
* مهندس عباس رضایی -  مدیرعامل گروه بازرگانی دیبانسج
*مهندس سیدحسن رضوی فرد- مدیرعامل شرکت اناکل
* مهندس سعید زرینه - مدیر فروش دپارتمان نساجی شرکت آرمان شیمی ‌افروز 
* مهندس مهدی سوهانگیر‌- مدیرعامل شرکت کیمیاکاو جهان
* مهندس شهرام شاه‌بابایی - مدیرعامل شرکت شیمی فرایند
* مهندس محمدرضا مظفری - قائم‌مقام مدیرعامل شرکت رنگدانه سیرجان
* مهندس کامیار صفی‌نژاد و مهندس حسین زمانی- مدیر عامل و مدیر فروش شرکت هینزا شیمی 
*مهندس حمیدرضا طباطبایی- ‌مدیر پروژه شرکت اگزیت(Exit) 
*مهندس خشایار فرزاد- ‌مدیرفروش شرکت دراپ(Drop)سوئیس 
*دکتر مهران مختاری- ‌مدیرعامل شرکت شیمی‌پخش ایران
* مهندس سیدهوشنگ مشهدی‌عباس- مدیرعامل شرکت نوین‌گسترنسج
* مهندس رضا مشیری و مهندس امیر رضا آزادی- مدیران شرکت اطلس‌ شیمی رزین 
* مهندس سیامک شفایی و مهندس فضل‌الله  کهنی- مدیر بازرگانی و مدیر فروش شرکت بارش جاوید
* مهندس محمد مصحفی و مهندس پریسا علمداری- کارشناسان شرکت کیمیا روانکار‌پارس
* مهندس احمد یزدان‌خواه و مهندس غلامعباس جمشیدی- مسئول آزمایشگاه  و مسئول تحقیق و توسعه شرکت الوان ثابت
* مهندس بهنوش یراقی- کارشناس بخش فنی شرکت ستاش کیمیا

*مهندس امامی رئوف: چندماهی است که ماهنامه نساجی امروز، برگزاری میزگردهای تخصصی و جلسات هم‌اندیشی در زمینه شاخه‌های مختلف صنعت نساجی و پوشاک را در دستور کار خود قرار داده است که پس از اتمام آن، در نظر داریم همایشی جامع‌تر و کامل‌تر با حضور کلیه فعالان این صنعت برگزار نماییم. جلسه امروز (که پنجمین میزگرد تخصصی نساجی امروز محسوب می‌شود)؛ به فعالان بخش رنگ و مواد تعاونی نساجی اختصاص دارد و در زمینه محورهای مختلف مترتب با این بخش به بحث و بررسی خواهیم پرداخت. در این جلسات از دفتر صنایع نساجی وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز دعوت به عمل می‌آید اما تاکنون نماینده‌ای از این دفتر در میزگردهای ما حضور پیدا نکرده‌اند. 
محورهای مورد بحث میزگرد امروز با هماهنگی و مشورت دوستان فعال در حوزه رنگ و مواد تعاونی نساجی تنظیم و مطرح شده است. اگر دوستان آمار و ارقامی از میزان تولید و مصرف رنگ و مواد تعاونی در صنایع نساجی کشور در اختیار دارند؛ مطرح نمایند؛ هم‌چنین در مورد نقش و جایگاه متخصصین ‌در استفاده بهینه از مواد مصرفی این حوزه، بررسی مشکلات و ناکارآمدی‌ کارخانجات رنگرزی، چاپ و تکمیل کشور و نقش شرکت‌های تأمین‌کننده مواد مصرفی در ارتقای آن، نقش واحدهای تحقیق و توسعه و آزمایشگاه‌ها بر کیفیت استاندارد بهینه از مواد مصرفی، مسائل و مشکلات مربوط به گمرکات و استانداردهای واردات و تولید شرکت‌های فعال در حوزه رنگ و مواد تعاونی، تأثیر تحریم‌ها و نوسانات نرخ ارز بر بازار مصرف رنگ و مواد تعاونی و مباحث زیست محیطی و بهداشتی نیز صحبت خواهد شد.

مهندس امامی رئوف

*مهندس مشیری: مشکل عمده ما این است که کمتر به صورت گروهی کار کرده‌ایم و به‌همین دلیل آمار کلی و منسجمی از میزان تولید، واردات و مصرف رنگ و مواد تعاونی نساجی در اختیار نداریم. نکته دیگر این‌که آن‌قدر درگیر مسائل مربوط به گمرک هستیم که کمتر به فکر کسب آمار و ارقام تولید و واردات این بخش می‌افتیم! همان‌طور که می‌دانید رنگ و مواد تعاونی به‌صورت قاچاق وارد کشور نمی‌شود و هیچ قاچاقچی نمی‌تواند بشکه‌های چندصد کیلویی رنگ و مواد تعاونی نساجی را به صورت غیرقانونی وارد کشور کند و تمام واردات این حوزه از طریق مبادی رسمی انجام می‌شود.

مهندس سوهانگیر

 *مهندس سوهانگیر: حدود پانزده‌سال پیش، واردات رنگ‌های رآکتیو چین نسبت به رنگ‌های وارداتی از هند هند به مراتب بیشتر بود هم‌چنین واردات رنگ‌های دیسپرس سهم بیشتری را در میان انواع رنگ‌های وارداتی به خود اختصاص می‌داد. 
وی افزود: در مورد میزگرد رنگ و مواد تعاونی نساجی هم معتقدم که اگرچه میهمانان جلسه امروز به خدمت‌رسانی در صنعت نساجی مشغول هستند اما متأسفانه کمتر در محاسبات و تصمیم‌گیری‌های این حوزه دخیل هستند؛ ضمن این‌که بهتر بود از مصرف‌کنندگان بخش مذکور هم دعوت به عمل می‌آمد.
مهندس سوهانگیر، یکی از عمده مسائل مهم در صنعت نساجی را مربوط به آب و پساب‌های کارخانجات تولیدی دانست که طی چندسال اخیر حادتر شده‌ است. 

مدیرعامل کیمیاکاو جهان تصریح کرد: به‌عنوان عضو پیوسته و مسئول کمیته رنگرزی انجمن فرش کشور معتقدم که یکی از دغدغه‌های تولید فرش دستباف در کشور، استفاده وسیع از رنگ‌های نامناسب است. 

وی در بخش دیگر سخنان خود به دو استاندارد موثر در زمینه مواد رنگرزي و پیگمنت‌هاي مورد مصرف صنایع ‌نساجی اشاره کرد و گفت: استاندارد 7728 مشمول استاندارد سرطان‌زایی است و استاندارد 7729 که بسیار سخت‌گیرانه می‌باشد و با بازه محدودی از ثبات‌ برای رنگ‌های نساجی است؛ متأسفانه رنگ‌هایی که براساس این استاندارد، مردود اعلام می‌شوند، همان رنگ‌هایی هستند که در کشور به تولید می‌رسند بنابراین، استاندارد 7729 صرفاً مشمول رنگ‌های وارداتی است نه تولیدی! 

*مهندس امامی رئوف: برای میزگرد امروز تصمیم داشتیم که صرفاً از تولیدکنندگان و واردکنندگان رنگ و مواد تعاونی نساجی دعوت به عمل بیاوریم و جلسه جداگانه‌ای با حضور شرکت‌های مصرف‌کننده به‌صورت تخصصی برگزار خواهیم کرد. 
نکته دیگر این که در بیشتر میزگردها، مدعوین پیشنهاد راه‌اندازی یک تشکل و انجمن در مورد بخش‌های تخصصی نساجی مانند ماشین‌آلات و ... را مطرح می‌کنند شاید به این دلیل که در صنایع نساجی، کمتر شاهد گردهمایی فعالان این صنعت دور یکدیگر و بررسی مسائل مختلف هستیم در حالی‌که به‌اعتقاد ما، می‌توان فارغ از راه اندازی یک تشکل، صنعتگران بخش‌های مختلف نساجی را در قالب میزگردهای تخصصی و همایش‌های گسترده، دور هم جمع نمود تا به بیان چالش‌ها، نقاط قوت و ضعف فعالیت‌های خود بپردازند. 

مهندس مشهدی عباس

 *مهندس مشهدی‌عباس: متأسفانه تاکنون هیچ متولی، تشکل و انجمنی در حوزه رنگ و مواد تعاونی نساجی راه‌اندازی نکرده‌ایم تا حداقل بتوانیم آمار صحیح و به‌روز از میزان تولید، مصرف و واردات رنگ نساجی در میزگرد امروز ارائه دهیم! البته مشکلات ما فقط به ارائه آمار محدود نمی‌شود و در زمینه گمرک و ترخیص کالا نیز با موانعی روبرو هستیم. به اعتقاد من، یک شرکت یا مدیر یک مجموعه به‌تنهایی قادر نیست با تمام موانع و مشکلات گمرکی و ... دست و پنجه نرم کند در حالی‌که می‌توان از طریق یک تشکل فراگیر و مدافع منافع گروهی این موانع را برطرف نمود. 

به گفته وی، بسیاری از کارخانجات تولیدی کشور حتی اطلاع دقیقی از حجم تولیدات خود ندارند در حالی‌که برای مثال یک شرکت چینی، آمار صحیح، دقیق و با جزئیات کامل از میزان خرید کمپانی‌های مختلف در اختیار دارند. 

این صنعتگر نساجی اذعان داشت: در ایران گویی همه مواظبیم که به اصطلاح «دیگری، سر از کار ما در نیاورد!» بعد می‌خواهیم در مورد تولید رنگ نساجی یا نقش و جایگاه متخصصین در این بخش صحبت کنیم؟! به اعتقاد من ریشه تمام این نابسامانی‌ها، فقدان یک متولی توانمند است.

*مهندس امامی رئوف: اجازه دهید به این موضوع اشاره شود که از 90 درصد فعالان حوزه رنگ و مواد تعاونی نساجی برای حضور در میزگرد امروز دعوت به عمل آوردیم که برخی از دوستان به دلیل حضور در نمایشگاه‌ دموتکس و بعضی هم به‌دلیل مشغله کاری، نتوانستند در جمع ما حضور پیدا کنند. 

مطلب مهم دیگر این‌که، میهمانان حاضر در جلسه یا متخصص نساج هستند و یا به‌صورت تخصصی در این حوزه به فعالیت می‌پردازند که این موضوع جای بسیاری خوشحالی دارد. در میزگرد ماشین‌آلات نساجی نیز چنین امری مصداق داشت به این معنا که در سال‌های دور، عنوان می‌شد نماینده فروش یک شرکت خارجی صرفاً به فکر فروش بیشتر ماشین‌آلات خود و دریافت پورسانت بیشتر است در حالی‌که در میزگرد قبلی، میزبان نمایندگانی بودیم که همگی دانش‌آموخته رشته مهندسی نساجی بودند. 

به این نکته هم باید اشاره کنم که متأسفانه سرکارخانم نصراللهی در میزگرد ماشین‌آلات نساجی تشریف نیاورند و در تماس‌های تلفنی با ایشان، عنوان شد که موضوع نوسازی و بازسازی ماشین‌آلات نساجی ارتباط چندانی به حوزه فعالیت ایشان ندارد. در مورد جلسه امروز هم اعلام کردند که اگرچه رنگ و مواد تعاونی نساجی در حیطه کار ما نیست اما نماینده‌ای از دفتر صنایع نساجی وزارت صنعت جهت حضور در میزگرد معرفی خواهیم کرد. طبعاً بسیاری از مسائلی که در جلسه امروز مطرح می‌شود به دفتر فوق مرتبط است که قطعاً آن را مورد پیگیری قرار خواهیم داد و حتی اگر قرار باشد در یک جلسه دیگر از مدیران کل گمرک کشور دعوت به عمل خواهیم آورد تا شنونده چالش‌ها و مشکلات صنعتگران نساجی باشند. 

مهندس آزادی

*مهندس آزادی: تعرفه‌های گمرکی مواد شیمیایی نساجی، قدیمی است به همین دلیل در بسیاری از موارد پاسخگوی نیاز صنعتگر امروز نیست از طرف دیگر هم برای مدیران مجموعه‌ها مقدور نیست که هر روز راهی گمرک شوند و مسائل مربوط به تعرفه‌های واردات رنگ و مواد شیمیایی را پیگیری کنند!

وی تصریح کرد: سال1375 ، موضوع یکسان‌سازی و اصلاح تعرفه‌ها مطرح شد اما به دلیل تغییرات در بدنه مدیریت دستگاه‌های دولتی مرتبط، این طرح متوقف ماند و عملاً به جایی نرسید. 

به‌اعتقاد مهندس آزادی، مسئولین گمرک باید تعرفه‌‌های مربوط به واردات رنگ و مواد شیمیایی نساجی را مورد بازبینی و اصلاح قرار دهند که این موضوع هم به نفع واحدهای تولیدی و هم واردکنندگان مواد اولیه خواهد بود. 
*مهندس مشیری: «برخورد سلیقه‌ای» کارشناسان گمرک، آزاردهنده است و زمانی که ضابطه مشخصی در گمرکات کشور وجود ندارد طبعاً هر کسی زودتر برسد، موفق به ترخیص کالا و محصولات وارداتی خود می‌شود و گاهی در این میان، مشمول پرداخت جریمه‌های بدون دلیل هم می‌شود! ضمن این‌که بسیاری از دوستان و  همکاران به خوبی می‌دانند که برخی افراد، از کمبود دانش و اطلاعات کارشناس گمرک سوء‌استفاده می‌‌کنند تا به اصطلاح کارشان انجام شود! 

مهندس فرزاد

*مهندس فرزاد: شاید قیمت تمام شده بسیار بالای محصولات ما در مقایسه با کشورهایی مانند ترکیه، پاکستان و هند از همین جریمه‌های بی‌دلیل و برخوردهای سلیقه‌ای شروع می‌شود! و مواد اولیه‌ای که مثلاً باید با قیمت سه دلار به دست کارخانه نساجی برسد، به پنج دلار افزایش پیدا می‌کند و این افزایش قیمت در سایر بخش‌های تولید استمرار پیدا می‌کند تا زمانی که محصول به دست مصرف‌کننده نهایی برسد. 

*مهندس مشیری: دقیقاً همین‌طور است. در صورتی که یک متولی مشخص وجود داشته باشد تا حداقل در زمینه گمرک و واردات رنگ و مواد شیمیایی به تولیدکنندگان مساعدت کند، بخش عمده‌ای از دغدغه‌های آنان رفع خواهد شد. حرکت نساجی امروز در زمینه برگزاری میزگرد‌های تخصصی و دورهم جمع کردن فعالان نساجی، بسیار ارزشمند است و در صورت حضور نمایندگانی از گمرک یا وزارت صنعت، انگیزه صنعتگران نسبت به حضور در این جلسات دوچندان خواهد شد. 

وی به فقدان حضور کمپانی‌های بزرگ تولید رنگ و مواد تعاونی نساجی در ایران اشاره کرد و گفت: در سال‌های گذشته، امکان فعالیت و کسب تجربه همکاری در شرکت‌های مطرح و معتبر بین‌المللی را داشتیم اما امروز به دلایل مختلف، چنین فرصتی وجود ندارد. 

مهندس مشیری با بیان این مطلب که شرکت‌های تولیدکنند و واردکننده رنگ و مواد شیمیایی نساجی، «همکار» یکدیگر هستند نه «رقیب» خاطرنشان ساخت: کمپانی‌های بزرگی مانند BASF و‌ BAYER که در ابعاد بین‌المللی به تولید و صادرات می‌پردازند و نقش مهمی در قیمت‌گذاری این قبیل محصولات ایفا می‌کنند، رقیب یکدیگر هستند نه شرکت‌ها و مجموعه‌های داخلی که سرمایه، قدرت و امکانات چندانی برای مانور در بازار ندارند و هر کدام سهم کوچکی از بازار گسترده نساجی را به خود اختصاص می‌دهند. 

مهندس زمانی

*مهندس زمانی: لازم به یادآوری است که «انجمن صنفی تولیدکنندگان رزین‌ ایران» تشکیل شده است و مدتی پیش انتخابات هیئت مدیره آن هم برگزار شد که برخی از دوستان کم‌لطفی می‌کنند و در جلسات آن حضور فعال ندارند. از‌ 40 شرکت عضو، حدود 25 شرکت به‌عنوان اعضای دائم در جلسات حضور پیدا می‌کنند،‌ 15 شرکت حق عضویت خود را نمی‌پردازند، در جلسات هم شرکت نمی‌کنند و اطلاعی هم از روند فعالیت‌های این انجمن ندارند. 
*مهندس مشیری: منظور از متولی صرفاً این نیست که به رفع مشکلات صنعتگران در حوزه گمرک یا بروکراسی‌ها و امور اداری بپردازد بلکه در حد تعیین یکسری استانداردها و برخوردهای غیر سلیقه‌ای، علمی و تکنیکی نیز عمل نماید زیرا در زمینه استانداردهای رنگ و مواد نساجی با کمبود‌های بسیاری روبرو هستیم ضمن این‌که شرکت‌ها، جداگانه به تأمین مواد موردنیاز خود می‌پردازند و به صورت دقیق از فعالیت‌های سایر همکاران خود اطلاع ندارند تا برای مثال اگر یک شرکت در زمینه تولید یا واردات رنگ‌های دیسپرس قدرتمند است، شرکت دیگر به فعالیت در سایر زمینه‌های رنگ نساجی بپردازد. 

مهندس مشیری

*مهندس صفی‌نژاد: به دلیل عضویت و حضور در جلسات انجمن رزین‌سازان، شاهد ارائه خدمات متعدد این انجمن به اعضای خود هستم و در‌صورتی‌که فعالان بخش مواد تعاونی و مواد شیمیایی نساجی بتوانند چنین تشکلی راه‌اندازی کنند مسلماً در زمینه تعرفه‌های گمرکی و سایر بخش‌های صنعت با مشکلات کمتری مواجه خواهند شد. 

وی یادآور شد: تعرفه وم در ابتدا 16 درصد بود و به تدریج کمتر شد تا به 4درصد رسید اما انجمن ‌رزین سازان به‌دلیل ارتباط مستمر با مجتمع‌های پتروشیمی، توانست آنان را مجاب کند که تعرفه منطقی و متناسبی برای عرضه وم تعیین شود. 
مهندس صفی‌نژاد تصریح کرد: البته این انجمن هم چالش‌های خاص خود را دارد برای مثال برخی از اعضا تولیدکننده و بعضی هم واردکننده هستند که در موارد متعدد مانند تعرفه‌های واردات مواد اولیه، منافع آنها با یکدیگر در تضاد قرار می‌گیرد. همان‌طور که در زمینه گرانول پلی‌پروپیلن این اتفاق رخ داد به‌عبارت بهتر تولیدکنندگان تمایل داشتند تعرفه واردات آن بالا برود تا امکان واردات وجود نداشته باشد در مقابل، مصرف‌کنندگان هم خواهان کاهش تعرفه بودند تا بتوانند مواد اولیه خارجی وارد کنند. 

وی در بخش دیگر سخنان خود ابراز داشت: برخی از مواد اولیه مورد نیاز، وارداتی و بخشی دیگر نیز تولید مجتمع‌های پتروشیمی کشور است؛ تمام دوستان که با مشکلات وارد مواد اولیه به خوبی آشنا هستند و بارها در جلسات متعدد گفته شده است! مواد اولیه پتروشیمی‌ها هم از طریق بورس و به‌صورت سهمیه‌بندی عرضه می‌شود. که مشکل اصلی ما دقیقاً در همین سهمیه‌بندی‌هاست! برای مثال یکی از تشکل‌های نساجی با اعمال نفوذ خود توانست حدود 150 تن از سهمیه وم را از تولیدکنندگان وم کم کند و در اختیار تولیدکنندگان موکت و ... قرار دهد؛ ما هم به اصطلاح زورمان نرسید! 

مهندس صفی‌نژاد

*مهندس امامی رئوف: مواد اولیه‌ای که از مجتمع‌های پتروشیمی تهیه می‌کنید براساس قیمت فوب خلیج فارس منهای پنج درصد است؟

*مهندس صفی‌نژاد: پنج ماده از جمله وم، سقف بورس ندارد و حتی امکان عرضه آن با چندبرابر قیمت اصلی نیز وجود دارد! 

*مهندس امامی رئوف: آیا این پنج ماده، صادر هم می‌شوند؟

*مهندس صفی‌نژاد: فکر نمی‌کنم زیرا تولید داخل، پاسخگوی نیاز مصرف‌کنندگان را نمی‌دهد؛ واردکنندگان هم با قیمت‌های متفاوت و اغلب بالاتر از داخل، اقدام به تهیه این مواد می‌کنند.    

*مهندس زمانی‌ : شرکت هینزاشیمی، تولیدکننده مواد تعاونی نساجی است و برخی از مواد اولیه موردنیاز را برای مصارف خود، وارد می‌کند به همین دلیل یک شرکت بازرگانی یا واردکننده مواد تعاونی محسوب نمی‌شود.

به‌گفته وی، یکی از مشکلات ‌تولیدکنندگان مواد شیمیایی نساجی این است که مجتمع‌های پتروشیمی داخلی، توان تولید مورد اولیه مصرفی همچون رزین، مواد تعاونی را ندارند و حدود 20 ‌درصد از مواد تعاونی نساجی، تولید کشور است و مابقی وارداتی هستند. 

مهندس زمانی، فقدان استانداردهای لازم برای مواد تعاونی نساجی را از دیگر چالش‌های تولیدکنندگان این بخش برشمرد و گفت: بسیاری از شرکت‌های داخلی به تولید یکنواخت‌کننده، روغن اسپین فینیش و ... می‌پردازند اما استاندارد خاصی برای این قبیل تولیدات وجود ندارد و هر تولیدکننده‌ای، استاندارد خاصی برای خود تعریف کرده و طبق آن، به فعالیت ادامه می‌دهد! 

وی، با اعلام این مطلب که برخی از فعالان مواد تعاونی و شیمیایی نساجی(‌واردکنندگان)، خریداران را به صدور چک‌های مدت‌دار عادت داد‌ه‌اند؛ اذعان داشت: شاید حاشیه سود این قبیل شرکت‌ها بسیار بالاست که دریافت چک مدت‌دار برایشان مشکلی ایجاد نمی‌کند! اما برای تولیدکنندگان، دریافت چک‌های شش‌ماهه، یک‌ساله و ... مشکلاتی را در زمینه بازگشت سرمایه، به وجود می‌آورد.

مهندس زمانی یادآور شد: مشکل دیگر تولیدکنندگان مواد تعاونی نساجی، تمایل و علاقه خاص! صنعتگران نساجی نسبت به استفاده از مواد تعاونی خارجی است! در صورتی‌که کیفیت تولیدات بسیاری از شرکت‌های داخلی، اختلاف چندانی با مشابه خارجی ندارد؛ این موضوع را بارها با صنعتگران نساجی در میان گذاشته‌ایم اما ... ‌نکته جالب این‌که برخی شرکت‌ها انتظار دارند که قیمت محصولات ما یک‌سوم ‌تا یک‌پنجم قیمت تولیدات خارجی باشد!!! 

*مهندس مشیری: مزیت تأمین‌کننده ایرانی (‌اعم از واردکننده یا تولیدکننده) نسبت به رقبای خارجی این است که چه بسا مشتری پس از خرید محصول، دسترسی چندانی به فروشنده خارجی نداشته باشد؛ در حالی‌که فروشنده ایرانی کاملاً مشخص و در دسترس است. ضمن این‌که فروشنده ایرانی نسبت به تأمین محصولات مورد نیاز مشتریان خود متعهد است و به اصطلاح «هوای هموطنان خود را دارند!» اما شرکت تأمین‌کننده خارجی هزینه‌های حمل و نقل کالا و خدمات را به خریدار تحمیل می‌کند و به همین دلیل مواد اولیه با قیمت بالاتر در اختیار صنعتگر ایرانی قرار می‌گیرد؛ متأسفانه مدیران واحدهای تولیدی این مسائل را کمتر مورد توجه قرار می‌دهند و تصور می‌کنند خرید از شرکت‌های خارجی، بهترین و مناسب‌ترین گزینه جهت تأمین مواد تعاونی است!

* مهندس فرزاد: فکر نمی‌کنید دلیل تمایل صنعتگران نساجی نسبت به خرید از برندهای خارجی، عملکرد غیر حرفه‌ای و ضعیف برخی از تولیدکنندگان مواد تعاونی و شیمیایی نساجی است که موجب سلب اعتماد آنان به تولیدات داخلی شده است؟ دوستان به فقدان یک استاندارد جامع و کامل در زمینه تولید مواد تعاونی اشاره کردند و این‌که هر شرکتی برای خود، استاندارد خاص و جداگانه‌ای دارد! در مورد خرید مواد تعاونی هم باید بگویم که صنعتگران نساجی یا پس از پرس‌وجو از دوستان و همکاران خود در مورد سطح کیفیت این قبیل محصولات، به خرید تولیدات داخلی اکتفا می‌کنند و یا (گاهی) قیمت مواد تعاونی داخلی به اندازه‌ای وسوسه‌کننده است که ترجیح می‌دهند یک بار آن را امتحان کنند...  

*مهندس صفی‌نژاد: قطعاً تولیدکنندگان داخلی به نحوی قیمت‌گذاری محصولات خود را انجام می‌دهند که برای خریدار، ترغیب‌کننده باشد؛ ضمن این‌که خریدار به فکر واردات مستقیم یا غیرمستقیم (‌توسط شرکت‌های بازرگانی) نیفتد. مطلب بعد این‌که معمولاً کارخانه‌های نساجی از یک شرکت، خرید خود را انجام نمی‌دهند و منطقی است که از دو یا چند تأمین‌کننده، مواد اولیه مورد نیاز خود را تهیه نمایند اما تأمین‌کنندگان داخلی برای رقابت با یکدیگر ممکن است شرایط پرداخت را تسهیل نمایند (‌مانند دریافت چک‌های مدت‌دار) یا قیمت‌ها را به اصطلاح «بشکنند» به همین دلیل در صنف تولید رزین، این مشکل را با تعامل و همفکری با سایر همکاران، رفع کرده‌ایم تا باعث افزایش آشفتگی در بازار نشویم.

مهندس مصحفی

*مهندس مصحفی: اجازه دهید به دو نکته اشاره کنم. نخست این‌که به‌عنوان تولیدکننده، سعی می‌کنیم قیمت محصولات به قیمت مواد وارداتی نزدیک باشد. مطلب دوم این‌که متأسفانه علی‌رغم شعارهای مختلفی که در زمینه تولید داخلی سر داده می‌شود، هنوز بخشی از تولیدات کشور، وابسته محصولات خارجی (‌وارداتی) است. 

*مهندس جمشیدی: حدود 60 درصد مواد مصرفی شرکت الوان‌ثابت، وارداتی و مابقی تولید داخل است که از طریق مجتمع‌های پتروشیمی و هم‌چنین بازار آزاد تأمین می‌شود که کیفیت‌های متعددی دارند و طبعاً این موضوع بر کیفیت محصول نهایی، اثرگذار است.

*مهندس امامی رئوف: آیا شرکت الوان‌ثابت غیر از رنگ‌های نساجی، به تولید رنگ برای سایر صنایع نیز می‌پردازد؟
*مهندس جمشیدی: بله... حدود 50 درصد تولیدات الوان‌ثابت به صنایع نساجی و 50 درصد دیگر به سایر صنایع اختصاص دارد. 
*مهندس امامی رئوف:ممکن است مقایسه‌ای میان وضعیت تولید و بازار، سطح فنی و کیفی محصولات نساجی با سایر صنایع انجام دهید؟

مهندس یراقی

*مهندس یراقی: یکسری استانداردهای زیست‌محیطی، «بین‌المللی» هستند؛ فارغ از این موضوع که رنگ‌های نساجی در کدام کشور و توسط کدام کمپانی تولید می‌شود. برای مثال استانداردهای 7728 و 7729 که مورد اشاره آقای مهندس سوهانگیر قرار گرفت؛ بین‌المللی و دارای پانزده بند هستند که از این تعداد، دو بند در 7728 و 7729 مبنای استاندارد ملی قرار گرفته‌اند. در مجموع باید به این نکته تأکید کنم که استانداردهای زیست‌محیطی باید در تولید رنگ‌های نساجی رعایت شوند و این موضوع محدود به یک کشور یا قاره خاص نیست چه یک برند اروپایی یا یک برند چینی یا تایوانی... متأسفانه زمانی که با تولیدکنندگان رنگ‌های چینی به مذاکره می‌پردازیم، معتقدند که برای واردکنندگان ایرانی فقط «قیمت» مهم است به همین دلیل کیفیت در اولویت‌های دوم و سوم تولید رنگ‌های وارداتی به ایران قرار می‌گیرند که از کیفیت و استاندارد کافی بهره‌مند نیستند.

*مهندس جمشیدی: مبحث «کیفیت» در صنایع شوینده به مراتب بیشتر از صنایع نساجی مورد اهمیت و توجه قرار دارد و این موضوع باعث می‌شود دقت ویژه‌ای در تولید مواد اولیه‌ این بخش به عمل آوریم البته منظورم به هیچ‌عنوان این نیست که نسبت به بخش نساجی، بی‌توجهی صورت می‌گیرد اما واقعیت این است که تمرکز بیشتری برای صنایع شوینده معطوف می‌شود. 

*مهندس امامی رئوف:در واحد تحقیق و توسعه الوان‌ثابت، چه تعداد متخصص نساج به فعالیت می‌پردازند؟

*مهندس جمشیدی: در بخشی شیمی واحد تحقیق و توسعه‌ 5 نفر مهندس شیمی در کارخانه و 3 نفر در دفتر مرکزی (‌تهران) کار می‌کنند و متخصصین بخش آزمایشگاه و کنترل کیفیت همگی دانش‌آموخته رشته نساجی هستند.

مهندس جمشیدی

* مهندس یزدان‌‌خواه: فعالیت خود را به‌عنوان سرپرست واحد رنگرزی در یکی از کارخانه‌ها آغاز کردم. در آن سال‌ها مواد اولیه داخلی به دلیل کیفیت‌های متغیر و متفاوت نسبت به همدیگر،کمتر مورد استفاده کارخانه‌های نساجی قرار می‌گرفت؛ هم‌چنین مواد اولیه‌ای که در اختیار ما قرار می‌گرفت‌؛ تحت استاندارد مشخصی تولید نمی‌شد. 

وی با اعلام این مطلب که آیا با واردات مواد اصلی تولید مواد تعاونی از چین؛ می‌توان گفت که تولیدکننده مواد تعاونی نساجی هستیم؛ افزود: اغلب کارخانه‌ها، درصدهای استفاده از رنگ و مواد تعاونی را به صورت علمی و سیستماتیک رعایت نمی‌کنند.  

*مهندس یراقی: پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، تصور می‌کردیم جای متخصصین فقط در کارخانه‌هاست اما امروز که متخصصین وارد حیطه تجارت شده‌اند باید از دانش فنی و اطلاعات آنان در تهیه و تأمین مواد اولیه باکیفیت نهایت استفاده به عمل آید ‌تا این تصور نادرست سایر کشورها نسبت به تجار ایرانی که « هر چه محصول بی‌کیفیت و ارزان‌قیمت تولید کنیم، ایرانیها می‌خرند و کیفیت برایشان اهمیت چندانی ندارد» را از بین ببریم. 

*مهندس امامی رئوف: آیا این ذهنیت که رنگ‌های اروپایی دارای کیفیت بهتری هستند و تولیدات سایرین، از نظر توجه به مسائل زیست‌محیطی، چندان قابل اطمینان نمی‌باشند؛ صحت دارد؟

*مهندس سوهانگیر: یکی از فعالیت‌های عمده شرکت کیمیاکاو جهان، ارائه خدمات فنی و مهندسی به کارخانه‌های نساجی است و بسیاری از واحدهای نساجی که فاقد آزمایشگاه هستند؛ از خدمات آزمایشگاهی مجموعه ما برخوردار می‌‌شوند. به دلیل ارتباط با صنعتگران نساجی متوجه شده‌ایم که اغلب آنان به دنبال راهکارهای مناسب  جهت کاهش قیمت تمام شده محصولات نساجی در حوزه رنگ و مواد تعاونی هستند‌؛ در حالی‌که روش انتخاب رنگ‌های مصرفی و هم‌چنین استفاده از مواد آنها نادرست است و با دقت در این زمینه، (حداقل) شاهد کاهش 30 درصدی هزینه‌های مربوط به رنگ و مواد تعاونی خواهند بود.

مدیرعامل شرکت کیمیاکاو جهان، کم‌توجهی به خدمات فنی و مشاوره در صنعت نساجی را مورد انتقاد قرار داد ‌و افزود: در صورتی‌که شرکت‌های نساجی، دانش بکارگیری و انتخاب مواد رنگ‌زا و ‌تعاونی مصرفی نساجی را در اختیار داشته باشند، قیمت تمام شده محصولات نساجی کاهش خواهد یافت و طبعاً بخشی از نگرانی و دغدغه مدیران واحدهای تولیدی برطرف خواهد شد. 

وی به این نکته هم اشاره کرد که آژیر خطر کمبود منابع آب و آلودگی محیط زیست به دلیل پساب‌های صنعتی به صدا درآمده است که متأسفانه کمتر مورد توجه کارخانه‌های صنعتی قرار می‌گیرد.

مهندس سوهانگیر در بخش دیگر میزگرد اذعان داشت: باید در این جلسات، مدیران تصمیم‌گیرنده ومتولیان دولتی هم حضور داشته باشند تا مسائل و مشکلات ما را بشنوند وگرنه همه ما که امروز دور یکدیگر جمع شده‌ایم به خوبی از وضعیت همدیگر باخبریم، می‌دانیم با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنیم و تحت چه شرایط نامساعدی به تولید ادامه می‌دهیم...

*مهندس امامی رئوف:البته باید به این نکته توجه کرد که در اغلب کشورها از جمله ترکیه، تصمیم‌گیرندگان اصلی یک صنعت، تولیدکنندگان و فعالان آن صنعت هستند و دولتمردان به‌عنوان بازوهای اجرایی بخش خصوصی به فعالیت می پردازند. حتی در یک نمایشگاه بین‌المللی، روبان افتتاحیه توسط مدیران و کارآفرینان بخش خصوصی قیچی می‌شود نه نخست وزیر! باید مدیران و کارآفرینان ایرانی هم به این جمع‌بندی برسند که با کنار گذاشتن حرف‌های تکراری و گلایه‌های همیشگی در جلسات مختلف، به بیان ابعاد جدیدی از تولید مانند تربیت نیروهای متخصص، ارائه راهکارهایی جهت افزایش بهره‌وری، کاهش قیمت تمام‌شده محصولات و ... بپردازند و به امید حمایت‌های این مسئول و آن وزیر نمانند.

مهندس کهنی

*مهندس کهنی: دوستان به لزوم راه‌اندازی یک تشکل و صنف در زمینه رنگ و مواد تعاونی نساجی اشاره کردند تا بتوانند استانداردهای لازم را تدوین کنند و با تکیه به اعتبار و توانمندی خود، مانع واردات رنگ‌های بی‌کیفیت و فاقد استاندارد به کشور شوند.

وی گفت: مدتی پیش شاهد عرضه نوعی پارچه ملحفه‌ای (‌وارداتی) با عرض دو و نیم متر و بیش از 30 رنگ‌بندی زیبا و چشم‌نواز در بازار شدم که متأسفانه فاقد استحکام و دوام لازم بود و با فشار اندک پاره می‌شد! چگونه این محصولات بی‌کیفیت وارد کشور می‌شوند؟ همگی که از مبادی غیرقانونی و قاچاقی وارد نمی‌شوند... آیا مرجعی برای کنترل ورود این قبیل محصولات در مبادی قانونی کشور وجود ندارد؟ قطعاً وجود یک تشکل قدرتمند و موثر می‌تواند نقطه شروعی برای مقابله با واردات چنین محصولاتی به ایران باشد. 

وی معتقد بود: دوستان به لزوم حضور مسئولان دولتی در این جلسه اشاره کردند اما معتقدم تا زمانی که مسائلی مانند واردات بی‌رویه منسوجات بی‌کیفیت و ... توسط فعالان نساجی مورد بحث و بررسی قرار نگیرد و به یک جمع‌بندی مشترک در این زمینه نرسند؛ نمی‌توان انتظار داشت مسئولان بدون اطلاع از تمام جوانب یک موضوع، تصمیمات موثر و سازنده اخذ نمایند. 

مهندس کهنی به نوسانات نرخ ارز و تبعات منفی آن بر تولید، مصرف و واردات رنگ و مواد تعاونی نساجی نیز اشاره کرد.

*مهندس شفایی: آمار نشان می‌دهد که میزان واردات انواع رنگ‌ و مواد تکمیلی نساجی در هفت‌ماه نخست سال‌ 1392،53 میلیون و 321 هزار و‌ 92 ‌دلار بوده است و این رقم در هفت‌ماه نخست امسال به 237 میلیون و 586 هزار و 166 دلار ‌می‌رسد. البته این آمار چندان کامل نیست زیرا قیمت‌ها با نوسانات بسیاری روبرو شده‌اند. 

مهندس رضوی

 *مهندس رضوی‌فرد: هر کدام از تولیدکنندگان بخش‌های مختلف صنعت نساجی با مسائل و مشکلاتی روبرو هستند و نیازمند شنیدن حرفهای جدید هستند. فکر می‌کنم تاکنون صنعت نساجی به عنوان یک فعالیت تفننی مورد توجه مسئولان و دولتمردان قرار گرفته است! و اگر قرار باشد از طریق صنعت نساجی‌، اشتغالزایی یا درآمدزایی برای مملکت صورت گیرد باید شاهد توجه جدی‌تر متولیان‌امر نسبت به این صنعت باشیم. 

مدیرعامل شرکت اناکل افزود: تولیدکنندگان نساجی آن‌قدر گرفتار مشکلات مختلف هستند که فرصت نگاه وسیع‌تر نسبت به مسائل موجود را ندارند. 

وی با بیان این مطلب که درآمد صنعت نساجی و پوشاک کشوری مانند ترکیه به مراتب بیشتر از درآمدهای نفتی ایران است؛ یادآور شد: در کشوری قرار گرفته‌ایم که از منابع ارزشمند و خدادادی بهره‌مند است که باید‌ به‌عنوان فرصت به آنها نگریست نه تهدید...  چرا برخی آرزوی اتمام منابع نفتی را دارند و از آن به‌عنوان «بلای جان» یاد می‌کنند؟! طرز فکر ما بلای جانمان است.

مهندس رضوی‌فرد اذعان داشت: کشورهایی که در صنعت نساجی به توسعه و پیشرفت رسیده‌اند، ابتدا تشکل‌های موثر و قدرتمندی به وجود آوردند تا توان بخش خصوصی افزایش یابد، تولیدکنندگان نیز تحت حمایت همه‌جانبه دولت‌، راهی نمایشگاه‌های خارجی می‌شوند تا سهم خود را در بازارهای مختلف افزایش دهند. 

وی به تحریم‌های بین المللی علیه ایران هم پرداخت و گفت: به هر حال باید تحریم و اثرات منفی آن در انتقال منابع مالی به سایر کشورها و مبادلات تجاری و صنعتی با آنها را بپذیریم؛ کما این‌که تاکنون مقاومت کرده‌ایم و به فعالیت خود در قالب تولیدکننده یا واردکننده صنایع نساجی ادامه داده‌ایم.

مهندس زرینه

*مهندس زرینه: برخی مسائل مربوط به بازرگانی و واردات باید با حضور مدیران و تصمیم‌گیران نهادهای مرتبط دولتی عنوان شود اما بعضی از موارد هم به عملکرد شرکت‌های حوزه رنگ و مواد تعاونی نساجی مربوط است.

وی اضافه کرد: یکی از مشکلاتی که طی دو سال اخیر روند صعودی خود را طی می‌کند، افزایش زمان پرداخت مشتریان به بهانه رکود بازار است که تا حدودی توان تحمل این مورد را داریم اما به تدریج مشکلات ما را بیشتر می‌کند. 

به‌گفته مهندس زرینه، مهلت بیشتر دادن به مشتریان با هدف از دور خارج کردن سایر همکاران، خیانت به همدیگر است، فعالان این صنف می‌توانند ضمن همدلی و همفکری با یکدیگر، یک زمان مشخص را برای پرداخت مشتریان تعیین کنند و ملزم به رعایت آن باشند.

مهندس طباطبایی

*مهندس طباطبائی: از سال 1371 که وارد دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر شدم و به‌عنوان دانشجو از کارخانه‌های مختلف بازدید به عمل می‌آوردم، تا امروز که فعالیت خود به‌عنوان متخصص نساج ادامه می‌دهم، سیستم مدیریت کارخانه‌های نساجی هیچ تفاوتی نکرده است! آیا این صنعت به مهندس نیاز دارد؟ از سال 1371 تا امروز چه تعداد متخصص از دانشکده‌های مختلف نساجی فارغ‌التحصیل شده‌اند؟ متأسفانه فقط به فارغ‌التحصیل مدرک داده می‌شود بدون این‌که برای فعالیت در کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی تربیت شده باشد. 

وی گفت: می‌توان در رتبه‌بندی متخصصین نساجی از نظام مهندسی ساختمان  الگوبرداری نمود به این ترتیب که کارخانه‌ها ملزم شوند از تعداد مشخصی مهندس نساج در واحد تولیدی خود استفاده کنند و از طرف دیگر، دانش فنی متخصص را به‌صورت مستمر، به‌روز نمود.  مطمئن باشید اجرای همین موارد به ظاهر کوچک، سهم قابل‌توجهی در افزایش کیفیت محصولات، کاهش قیمت تمام شده و رونق تولید خواهد داشت.

این متخصص نساج، پیشنهاد ارتقای کیفیت محصولات و ‌افزایش دانش فنی متخصصین کارخانه‌ها را مطرح کرد و افزود: فارغ‌التحصیلان دانشگاه، فاصله بسیاری با نیازهای صنعت دارند بیائید این فاصله‌ها را کوتاه کنیم...

*مهندس قدیری: چند درصد از رنگ و مواد تعاونی توسط «متخصصین نساجی» تولید یا وارد می‌شود؟ پرسش بعدی این‌که چرا کیفیت کالای نساجی پس از مرحله تکمیل، چندان مطلوب و مناسب نیست؟ مشکل از بخش تکمیل است یا رنگرزی؟ مواد اولیه مصرفی یا ضعف دانش فنی متخصصین؟ 

مهندس جان بزرگی

*مهندس جان‌بزرگی: بعضی از دوستان به موضوع استاندارد رنگ و مواد تعاونی نساجی اشاره کردند، پیشنهاد می‌کنم به موسسات ذی‌ربط مانند سازمان ملی استاندارد اعلام نیاز شود که برای مثال در فلان موضوع با خلأ استاندارد روبرو هستیم. خلأ‌های استاندارد نیز از دور هم جمع شدن و همفکری فعالان حوزه رنگ و مواد تعاونی مشخص می‌شود.

وی ادامه داد: در این مسیر می‌توان از تجربیات کشورهای دیگر هم بهره‌مند شد و مواردی که قابل‌اجرا در صنعت نساجی ایران است را ترجمه و بومی‌سازی کرد. 

مدیرعامل شرکت خوش‌پاک ضمن اشاره به این مطلب که صحبت دوستان، حالت درد دل داشت و بهتر است پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت تولید ارائه گردد؛ تصریح کرد: موسسات بسیاری مانند پژوهشکده رنگ، به برگزاری دوره‌های آموزشی در زمینه رنگ می‌پردازند که دانش فنی متخصصین واحدهای نساجی با حضور در این قبیل دوره‌ها، افزایش خواهد یافت.

مهندس استاد

*مهندس استاد: سال‌های 1353 و 1352، «صندوق کارآموزی» راه‌اندازی شده بود که بخش‌های مختلف از جمله ریسندگی، بافندگی، رنگرزی، چاپ و ... داشت و از تکنسین‌های کارخانجات مختلف برای آموزش و تبادل اطلاعات و تجارب، دعوت به عمل می‌آمد حتی بسیاری از مشکلات تولید در این دوره‌ها برطرف می‌شد؛ پیشهاد می‌کنم شرکت‌ها و واحدهای تولیدی این مدل را در مجموعه خود پیاده‌ کنند و در همین میزگرد، آمادگی خود را برای پذیرش ده نفر از علاقه‌مندان به حضور در این برنامه آموزشی اعلام می‌کنم. کمک کنیم تا واحدهای نساجی از وضعیت نامساعد فعلی رهایی یابند... کمک کنیم با افزایش دانش فنی و تجارب متخصصین کارخانه‌ها، ضریب اشتباهات آنان در خطوط تولید به حداقل برسد، وظیفه ماست که به یاری سایر کارخانه‌ها بپردازیم...

مهندس آزادکیا

*مهندس آزادکیا: واقعیت این است که «همه با هم در ایران» یک جمله فانتزی است و اگر بتوان این فانتزی را به عمل تبدیل کرد، بسیاری از مشکلاتمان برطرف خواهد شد.

وی، آموزش نیروهای متخصص بدون انگیزه مالی را یکی از برنامه‌های قابل اجرا در کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی دانست و گفت: بهترین فرصت است تا تولیدکنندگان با ارتقای ‌بهره‌وری واحد خود، حاشیه سود را افزایش و هزینه‌های تولید را کاهش دهند. 

مهندس آزادکیا از صنعتگران و متخصصین نساجی خواست تا به مقوله «هوشمندی کسب و کار» Business Intelligent )  ( BI:که محدود به حاشیه سود و افزایش درآمد نیست، بپردازند. (‌کسب و کار هوشمند ترکیبی از داده‌های عملیاتی و ابزارهای تحلیلی هستند که جهت نمایش اطلاعات پیچیده و رقابتی به برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیران بکار برده می‌شوند. هدف این سیستم‌ها، بهینه‌سازی محدودیت‌های زمانی و بالا بردن کیفیت ورودی‌ها به فرآیندهای تصمیم سازی است. اطلاعات کسب شده از این سیستم‌ها برای درک کاراتر قابلیت‌های موجود در شرکت، وضعیت شرکت، گرایش‌ها، آینده بازار، تکنولوژی و محیط نظارتی است.

به بیانی دیگر، کسب و کار هوشمند یعنی داشتن دانشی فراگیر از همه عواملی که بر سازمان موثر است. داشتن دانشی عمیق نسبت به همه عوامل مثل مشتریان (جامعه و مخاطبین، ارباب‌ رجوع و ...) رقبا، محیط اقتصادی، عملیات و فرآیندهای سازمانی (‌مالی، فروش، تولید، منابع انسانی و ..‌) که تأثیر زیادی بر کیفیت تصمیمات مدیریتی در سازمان می‌گذارد.)

*مهندس مشهدی‌عباس: همه می‌دانیم که انقلاب صنعتی با صنعت نساجی آغاز شد و کشورهایی مانند ژاپن، نخستین گام‌های صنعتی شدن را با فعالیت کارخانه‌های نساجی برداشتند. ما هم می‌توانیم از پتانسیل‌ها و مزیت‌های کشور به نفع رونق صنعت نساجی بهره‌برداری کنیم. 

وی با بیان این مطلب که هنوز مهندسین ما تمایلی به فعالیت در واحدهای تولیدی و کارخانه‌ها ندارند؛ ادامه داد: ژاپن را تکنسین‌های توانند، حرفه‌ای و متعهد به یک قطب صنعتی تبدیل کردند، آلمان نیز پس از جنگ جهانی دوم که به یک ویرانه تبدیل شده بود، با اتکا به تکنسین‌های خود توانست به جایگاهی دست یابد که همه به خوبی با آن آشنا هستیم.

به‌گفته مهندس مشهدی‌عباس، در ایران، اغلب افراد (‌رشته‌های فنی) تحصیلات دانشگاهی خود را تا مقطع کارشناسی ارشد و دکترا ادامه می‌دهند اما زمانی که وارد کارخانه می‌شوند هیچ شناختی از ماشین‌آلات، رنگ‌های مصرفی یا مواد تعاونی ندارند. برخی هم در حالی درخواست گرفتن حقوق‌های چند میلیون‌تومانی دارند که از عهده پاسخ به یک سوال ساده « چند نوع رنگ دیسپرس وجود دارد» برنمی‌آیند! متأسفانه بیشترین مشکلات ما ریشه در مسائل فرهنگی دارد...

مهندس رزاقی

*مهندس رزاقی: بعضی از صنعتگران نساجی، نه حوصله مطالعه بروشورهای رنگ و مواد تعاونی وارداتی را دارند و نه جهت فهم مطالب بروشورها، به زبان انگلیسی تسلط کافی دارند، حتی زمانی که متن ترجمه شده بروشورها را در اختیارشان قرار می‌دهیم، نوعی منیّت خاص در رفتارشان مشاهده می‌شود که گویا ارائه بروشور فارسی برایشان برخورنده و کسر شأن است!!! به این ترتیب متوجه تولید مواد اولیه با تکنولوژی بالاتر و امکانات و مشخصات فنی بیشتر و بهتر نسبت به مواد قبلی نمی‌شوند. 

وی اضافه کرد: هرگز متوجه نشدم چگونه می‌توان یک نرم‌کننده سیلیکونی را طبق استانداردهای مشخص، تست گرفت و متوجه سطح نرمی آن شد، زمانی که به‌عنوان تأمین‌کننده مواد شیمیایی نتوانم به این اطلاعات دست یابم؛ از کارگری که در دمای 60 درجه و تحت شرایط بسیار دشوار، مشغول کار است؛ چه انتظاری داریم؟! 

مهندس رزاقی بیان داشت: اغلب صاحبان صنعت، شغل دیگری به نام «ساخت و ساز» دارند و کارخانه‌ای که روزگاری برایشان درآمدزا بوده است و امروز هم به دلایل مختلف تولید را (کم و بیش) ادامه می‌دهند!! 
به‌گفته وی، بخشی از بازار نساجی همچنان سنتی است و هنوز برای این که آنتی استاتیک بودن یک پارچه را به اثبات برسانند آن را روی زمین می‌اندازند و اگر گردوغبار به خود گرفت، کیفیت پارچه را رد می‌کنند! دیگر هم توجهی به ثبات رنگی و خواص شست‌وشو، ... ندارند! 

*مهندس گرم‌رودی: امیدوارم برگزاری این جلسات صمیمانه و پیشنهادات سازنده و مفید دوستان‌، تکرار شود تا به نتایج مثبتی دست یابیم. 

دکتر مختاری

*دکتر مختاری: بخشی از مشکلات بیرونی در اختیار صنعتگران و فعالان صنعت نساجی نیست و به اقتصاد کلان و سیاستگزاری‌های دولتمردان بازمی‌گردد. صحبت در مورد این قبیل مسائل هم چون تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز نیستیم؛ فایده چندانی ندارد.

وی اعتقاد داشت: یک کشور بسته هستیم و به همین دلیل صنعت نساجی ما هم بسته است اما خود را با ترکیه‌ای مورد مقایسه قرار می‌دهیم که ‌اگرچه هزینه‌های تولیدات نساجی و پوشاک آن به‌مراتب بیشتر از ماست اما به یکی از کشورهای مطرح دنیا در این صنعت تبدیل شده‌است.   

بهره‌وری پائین واحدهای تولید، عدم امکان صادرات و بسته بودن مرزهای صادراتی، کم‌توجهی تولیدکنندگان نسبت به نیاز و سلیقه مصرف‌کنندگان، مواردی بودند که به گفته دکتر مختاری، مشکلات مهم صنعت نساجی کشور محسوب می‌شوند.

مدیرعامل شرکت شیمی‌پخش ایران یادآور شد: چک‌های مدت‌دار یکی از مشکلات واردکنندگان و تأمین‌کنندگان مواد اولیه نساجی است اما آیا از خود پرسیده‌ایم تولیدکننده‌ای که چک یک‌ساله به ما می‌دهد، توان ادامه فعالیت دارد؟ اصلاً در چه شرایطی به تولید می‌پردازد؟

وی تصریح کرد: تشکل‌هایی مانند «انجمن صنایع نساجی ایران» و «جامعه متخصصین نساجی ایران» راه‌اندازی شده ‌اند، اما تا چه میزان با آنها ارتباط داریم؟ چقدر از امکانات آنها بهره‌ برده‌ایم؟ آیا کمکشان کرده‌ایم؟ چندین مرتبه به دانشکده‌های نساجی رفته‌ایم و خواستار برگزاری دوره‌های آموزشی برای دانشجویان شده‌ایم؟ 

وی با بیان این نکته که کشور بر پایه نفت اداره می‌شود نه تولید؛ اذعان داشت: به‌همین دلیل نباید منتظر کمک‌های دولتی بمانیم و بهتر است صنعتگران و تولیدکنندگان نساجی با تکیه بر توانمندی‌های خود، حرکت کنند. پیشنهاد می‌کنم کمک کنیم تا دوره‌های آموزشی از طریق جامعه متخصصین نساجی یا انجمن صنایع نساجی در کارخانه‌ها برگزار شود که ضمن ارتقای سطح فنی متخصصین، سطح کیفی تولیدات افزایش یابد و هزینه‌های سربار تولید به کمترین سطح خود برسد.

مهندس رضایی

*مهندس رضایی: برخی از واردکنندگان به صورت غیرحرفه‌ای وارد این صنف شده‌اند و بدون شناخت کامل، به واردات ‌رنگ و مواد کمکی نساجی مشغول هستند به تازگی‌» اتحادیه قطعات خودرو تهران» زیرشاخه‌ای ایجاد کرده که برندهای برتر را طبق معیارهای مشخص، مورد شناسایی قرار داده و به آنان لوگویی ارائه می‌کند تا مشخص شود مورد تأیید اتحادیه مذکور هستند همین موضوع باعث شده که برخی از آشفتگی‌های این صنف به حداقل برسد؛ ‌فکر می‌کنم این موضوع و هم‌چنین گریدبندی موارد وارداتی در صنعت نساجی قابل اجرا باشد.

*مهندس فرزاد: یکی از مدیران شرکت ترکیه معتقد بود اگر پارچه پرده‌ای چینی با متری 10 هزار تومان وارد بازار ایران می‌شود تولیدکنندگان ایرانی قیمت محصولات خود را به نحوی تنظیم نمی‌کنند تا کالای چینی را از میدان خارج نمایند بلکه به نحوی بازار را با تولیدات چینی‌، تقسیم می‌کنند! در حالی که‌ مهم‌ترین موضوع برای ما، اسم ترکیه، ملت ترکیه و پرچم ترکیه است و بدون استثنا با حاشیه سود اندک، پارچه ترک را وارد بازار می‌کنند تا دیگر تولیدکننده چینی، توان عرض اندام در بازار پارچه پرده‌ای ترکیه را نداشته باشد... 

به گفته وی، دوران کسب سودهای کلان دهه 60 و اوایل دهه 70 نساجی به سر رسیده است، به‌همین دلیل برخی فعالان صنعت نساجی که متوجه این نکته شده‌اند به سمت ساخت‌وساز روی آورده‌اند تا باز هم به درآمدهای بسیار بالا برسند. 

مهندس فرزاد در ادامه عنوان داشت: دوستان به تشکیل انجمن‌های مختلف اشاره کردند اما همان‌طور که می‌دانیم شکل‌گیری یک تشکل جدید، زمان‌بر است و بهتر است از تشکلی مانند جامعه متخصصین نساجی که دارای کمیته‌های تخصصی مانند رنگرزی، ریسندگی، بافندگی و ... است، بهره‌مند شویم. 

وی در پایان گفت: امیدوارم روزی در کشور فرا برسد که تولید قداست داشته باشد نه تولیدکننده!

گزارش تصویری