نماینده مردم کاشمر با انتقاد از مدیریت جزیره‌ای در تولیدات کشاورزی و صنعتی، گفت: قیمت خرید تضمینی پنبه باید متناسب با نرخ تورم در زمان برداشت محصول و با توجه به نرخ تمام شده تولید باشد .
جواد نیک بین با بیان اینکه با انتقاد از مدیریت جزیره‌ای و سلیقه‌ای در تولیدات کشاورزی و صنعتی، گفت: زنجیره ارزش صنعت نساجی در ایران که از پنبه آغاز و تا پوشاک ادامه می‌یابد، چندین متولی دارد اما هیچکدام پاسخگو نیستند، اظهار داشت: دولت باید از خود تحریمی دست بردارد چنانکه دولت حاضر است به عنوان مثال گندم را ۱۴ هزار تومان وارد کند اما به نرخ بیش از پنج هزار تومان برای خرید از کشاورزان راضی نمی‌شود
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از خبرگزاری مهر ، وی پیشنهاد کرد که دولت به جای تعیین نرخ تضمینی خرید محصول تا قبل از کاشت و برداشت، قیمت محصولات کشاورزان را مطابق فرمول توافقی و متناسب با تورم در زمان برداشت تعیین و هزینه خرید محصولات را پرداخت کند چرا که نرخ تضمینی سال آینده را امسال تعیین می‌کند و در این مدت ارزش پول به شدت افت می‌کند، طبیعی است که کشاورزان تمایلی به کشت و ادامه راه در مسیر کشاورزی نخواهند داشت، در خصوص پنبه هم وضع به همین صورت می‌باشد.
تشکیل شورای عالی صنعت نساجی یک ضرورت است
نماینده مردم کاشمر، بردسکن، خلیل آباد و کوهسر در مجلس یازدهم، در خصوص ضرورت تشکیل «شورای عالی صنعت نساجی ایران» متذکر شد: موضوع تشکیل شورای عالی صنعت نساجی که متولی حمایت از تمام تولیدکنندگان این حوزه از تولید پنبه تا پوشاک است، یکی از ضروریات مهم کشور می‌باشد و دولت‌ها باید در این زمینه سرمایه گذاری کنند چرا که صنعت نساجی و پوشاک بیشترین اشتغال پایدار را در دنیا دارد.
نیک بین با بیان اینکه صنایع نساجی و پوشاک در دنیا موتور محرکه رشد اقتصادی و اشتغال کشورها محسوب می‌شود، علت تحریم صنایع نساجی کشورمان از طرف دشمنان ایران را بیانگر اهمیت بالای این صنعت دانست بطوری که امروز نساجی اولین بخش اقتصادی تأمین کننده خالص درآمد ارزی ترکیه در همسایگی ماست.
نساجی؛ همپای نفت برای کشور درآمد دارد
وی با تاکید بر اینکه صنعت نساجی ایران هم پای صنعت نفت در اشتغال زایی و کسب درآمد برای قشرهای مختلف از کشاورزان تا کارکنان بخش‌های مختلف صنعت و خدمات مانند پنبه پاک کنی، ریسندگی، پارچه بافی، رنگ ریزی، تولید و عرضه پوشاک و … مؤثر است، افزود: باید به منظور حمایت از این صنعت، از تشکیل «شورای عالی صنعت نساجی ایران» از بخش کشاورزی تا صنعت و بازار در یک شبکه و با یک مدیریت واحد حمایت کنیم و راه اندازی این شورا یک ضرورت و اولویت است.
نیک بین یکی از مهمترین حلقه‌های زنجیره اولیه شبکه ارزش افزوده صنعت نساجی را در بخش کشاورزی و تولید پنبه دانست که متأسفانه طی ۲۵ سال گذشته مورد بی مهری قرار گرفته است و کشور از صادر کننده پنبه به کشورهای اروپایی به واردکننده پنبه تبدیل شده است و بیش از نیمی از نیاز خود را از واردات تأمین می‌کند.
نماینده مردم کاشمر توان اشتغال‌زایی پنبه در بخش کشاورزی را ۲۵ برابر سویا، چهار برابر ذرت، چهار برابر کلزا و شش برابر گندم اعلام و بیان کرد: این موارد مربوط به اشتغال‌زایی مستقیم کشت و تولید پنبه است و برای اشتغال‌زایی غیر مستقیم به ازای ایجاد یک شغل در زراعت پنبه، حدود پنج شغل در بخش صنعت و خدمات ایجاد می‌شود.
وی با توجه به اینکه امروزه نزدیک به ۴۰ فرآورده از گیاه پنبه استخراج می‌شود که در صنایع ریسندگی، نساجی، روغن کشی، سلولزی و شیمیایی و حتی نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اضافه کرد: تهیه و تولید نخ و پارچه از محلول پنبه، تهیه خوراک دام، روغن خوراکی و صابون از تخم پنبه، تهیه الکل اتیلیک از پوست پنبه، تهیه کاغذ اسکناس و اوراق بهادار و موارد استفاده نظامی از لینتر پنبه، تولید کمپوست برای پرورش قارچ و … نقش مهم این محصول در دامداری، صنعت، اجتماعی و اقتصادی را مشخص می‌کند و موجب اشتغال در تمامی این صنایع می‌شود.
نیک بین بیان کرد: افزایش سطح زیرکشت پنبه در کشور و بالا بردن راندمان برداشت در سطح و تولید پنبه با کیفیت مطلوب و عمل‌آوری بهینه محلوج پنبه در کارخانجات پنبه پاک کنی، علاوه بر جلوگیری از خروج ارز برای واردات پنبه، موجب توسعه کارخانجات ریسندگی، بافندگی و صنعت نساجی خواهد شد و علاوه بر افزایش ارزش افزوده صنعت نساجی و پوشاک موجبات ایجاد فرصت‌های شغلی و اشتغال پایدار برای تعداد زیادی از افراد جامعه را فراهم می‌سازد.
بی تدبیری عامل تعطیلی کارخانجات
وی یادآور شد: تناقض در تصمیم سازی و تصمیم گیری برای شبکه ارزش افزوده صنعت نساجی و بی تدبیری برخی مسئولان در صدور مجوز واردات پنبه، نخ پارچه و پوشاک در سال‌های گذشته و تصمیم و عمل جزیره‌ای بخش‌های مختلف در وزارتخانه‌های کشور، و همچنین قاچاق ویرانگر محصولات نساجی و پوشاک موجب شده است طی سال‌های گذشته با اخبار تعطیلی کارخانجاتی که تولید و صادرکنندگان نمونه و بزرگ نساجی کشور بودند مواجه شویم که بیکاری هزاران نفر را نیز به دنبال داشت و تأسف بار تر اینکه در برخی موارد مجوز واردت به محصولات دست چندم خارجی داده شده در حالی که تولیدکنندگان داخلی توانایی تولید آنها را داشته‌اند.
این نماینده مردم در خانه ملت، توزیع منابع مالی و اعتباری کشور به صورت جزیره‌ای و بدون توجه به حلقه‌های قبل و بعد از زنجیره‌های ارزش افزوده صنعت نساجی را به شرح زیر در وزارتخانه‌های کشور اعلام کرد:
- حمایت از ارتقای کیفیت و افزایش سطح زیرکشت پنبه، در وزارت جهاد کشاورزی
- حمایت از صنعت نساجی، در وزارت صنعت، معدن و تجارت
- حمایت از اشتغال پایدار و ایجاد فرصت‌های شغلی در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
وی راه اندازی شورای عالی صنعت نساجی ایران را منجر به اثربخش بودن برنامه‌های وزارتخانه‌های یاد شده در صنعت نساجی دانست و پیشنهاد داد این شورا با حضور نامبردگان ذیل تشکیل شود؛ وزیر و یا قائم مقام وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، معاون سازمان برنامه و بودجه، رؤسای کمیسیون‌های کشاورزی، صنعت و معدن، اشتغال در مجلس شورای اسلامی، معاونان صندوق توسعه ملی، معاونان اعتبارات بانک‌های کشاورزی، صنعت و معدن و سایر بانک‌های عامل و فعال در بخش‌های کشاورزی، صنعت و اشتغال و نمایندگان بخش خصوصی از اتاق بازرگانی، بخش کشاورزی و انجمن صنایع نساجی ایران.
نیک بین ارزش بازار جهانی نساجی را سه تریلیون دلار دانست که سه درصد تولید ناخالص داخلی کلی جهان را تشکیل می‌دهد و اذعان کرد: صنعت نساجی به عنوان هفتمین صنعت بزرگ جهان بر اساس تولید ناخالص داخلی است. صنعت نساجی یکی از صنایع پایه و قطب‌های ارز آور در کشورهای مختلف محسوب می‌شود لذا در کشور ما هم نیاز به بسترسازی مناسب در این بخش وجود دارد تا بتواند با ایجاد ارزش افزوده در کل شبکه در توسعه صنعتی کشور نیز، پیشرو باشد.