«اگر مقامات این مصاحبه را می‌خوانند، از آنها درخواست میکنم قوانین و مقررات دست و پاگیر و ضد تولید و تجارت را کاهش دهند، بوروکراسی‌های اداری را کم کنند و نسبت به افزایش اعتبار کار تهای بازرگانی تا 5 سال اقدام کنند.کار بخش خصوصی به اندازه کافی متوقف شده آن را بیشتر نکنند!
مهندس نیلفروشان ادامه می‌دهد «: پس از اعمال تحریمها مشکلات متعددی در زمینه واردات ایجاد شد. یکی از مشکلات مربوط به فرآیند ثبت سفارش، بخشنامه‌های متعدد مرتبط با وزارت صمت برای شرکتهای بازرگانی است. به طور مثال براساس یک بخشنامه داخلی، شرکتهای بازرگانی برای واردات کالا باید تعرفه میانگین واردات ارزی دو سال قبل را مدنظر قراردهند. این بخشنامه چندین مشکل به همراه آورده است.
*نساجی امروز: بیوگرافی و شروع فعالیت در صنعت نساجی
متولد سال 1340 در تهران و دانش‌آموخته رشته ریاضی کاربردی هستم. این شرکت در سال 1366 توسط برادرم مهندس محمد نیلفروشان (که در آن زمان استاد دانشکده نساجی دانشگاه امیرکبیر بودند) تاسیس گردید. اینجانب از سال 1369 به طور مستقیم در این شرکت مشغول به فعالیت شدم و از سال 1375 در سمت مدیر عاملی تاکنون مشغول به کار میباشم. شرکت جوهر ایران یک شرکت کاملاً خصوصی و خانوادگی است که از زمان تاسیس تاکنون در زمینه واردات مواد تعاونی نساجی ، مواد کمکی چاپ و رنگزا و پیگمن تهای نساجی با اخذ نمایندگی از کمپان یهای مختلف از جمله شرکت الاید کولویدز انگلستان (تولیدکننده مواد نساجی)، شرکت کرودا انگلستان (تولیدکننده رنگزاهای اسید ی) ، شرکت جیمز رابینسون (تولیدکننده رنگزاهای گوگردی) ، شرکت سریکول (تولیدکننده مرکب چاپ سیلک) ، شرکت ا سا س تی سوئیس ( تولیدکننده توری‌های شابلون) و در نهایت شرکت اٌ کا و کا ترکیه (تولیدکننده پیگمنت‌های نساجی ) و توزیع آن به کارخانجات نساجی فعالیت داشت.
هم اکنون نیز نماینده شرکتهای اس ان اف فلورجر فرانسه (تولید کننده پلیمرهای اکریلاتی ، کمیتکس ترکیه (تولید کننده پیگمنت و مواد تعاونی نساجی ) و پروتکس (تولیدکننده مواد تعاونی نساجی فرانسه )هستیم ولی با شروع تحریمها ، همکاری با شرکت پروتکس فعلاً امکان‌پذیر نیست.
*نساجی امروز: چالش ها و مشکلاتی که پس از اعمال تحریمها با آن مواجه بودید....
می‌توان گفت پس از اعمال تحریمها مشکلات متعددی در زمینه واردات ایجاد شد. یکی از مشکلات مربوط به فرآیند ثبت سفارش، بخشنامه‌های متعدد مرتبط با وزارت صمت برای شرکتهای بازرگانی است. به طور مثال براساس یک بخشنامه داخلی، شرکتهای بازرگانی برای واردات کالا باید تعرفه میانگین واردات ارزی دو سال قبل را مدنظر قراردهند. این بخشنامه چندین مشکل به همراه آورده است. اولین مشکل مربوط به سابقه نداشتن کالای وارداتی در دوسال قبل در سامانه جامع تجارت می باشد.
در واقع شرکت ما اگر سابقه واردات یک کالا را تا دوسال قبل نداشته باشد ، امکان واردات آن امروز با استناد به این بخشنامه امکان پذیر نخواهد بود. از طرف دیگر با مساله مربوط به تعریف سقف واردات برای هر تعرفه کالایی مواجه هستیم که در صورت افزایش تقاضا برای یک کالا ،امکان واردات بیشتر از سقف آن نیست و باعث شده قادر به رفع نیازهای مشتریان خود نباشیم .
مشکل دیگر مربوط به خود فرآیند ثبت سفارش است که مدت رسیدگی به پرونده‌ها توسط سازمان صمت نامشخص است و این برنامه ریزی برای واردات و تامین کالا نه تنها برای شرکتهای بازرگانی بلکه برای شرکتهای تولیدی را از بین می‌برد. موضوع دیگر که بسیار مهم است و پس از تحریمها گریبانگیر اقتصاد ایران شده است ، ثابت نبودن نرخ ارز می‌باشد. زمانی که نرخ ارز بالا می‌رود ، مشکلات مربوط به تأمین وجه کالای وارداتی، قیمت گذاری کالا، نحوه پرداخت و موارد متعدد دیگر ایجاد می شود که بسیار مایه تاسف است.
نکته دیگر که میخواهم به آن اشاره کنم مربوط به حواشی تمدید کارتهای بازرگانی است که نه تنها خود فرآیند تمدید آن زمان‌بر است بلکه مدت آن هم یک سال است که به نظر بنده برای شرکتهای بازرگانی با سابقه بالا در اتاق بازرگانی بسیار کم می‌باشد . لذا انرژی اغلب شرکتهای بازرگانی به رفت و آمد به نهاد ها و سازمان‌های مختلف دولتی هدر می‌رود.
مساأله دیگر کارتهای یک‌بار مصرف بازرگانی است. افرادی را می‌شناسیم که به نام خود، واردات انجام نمی‌دهند و طبق قانون مجازند در سال اول تاسیس شرکت تا 500 هزار دلار کالا (به عناوین مختلف مانند تعاونی مرزنشینان یا پیله‌وری) وارد کنند که عادلانه به نظر نمی‌رسد. در نهایت تاثیر مستقیمی که تحریمها در کسب و کار ما ایجاد کرد در رابطه با ارتباط با شرکت های پستی بین الملل مانند دی اچ ال DHL می‌باشد که امروزه با وجود تحریم ها امکان ارسال نمونه کالاهای درخواستی و حتی اسناد مربوطه به کالاهای وارداتی وجود ندارد که این کار را برای ما بسیار مشکل کرده است.
بوروکراسی‌های اداری مربوط به بانک‌ها نیز مشکل آفرین شده است .جالب است بدانید سیستمی « بازرسی کالا » تحت عنوان وجود دارد که سیستم بانکی، مسئولان گمرک و متولیان امر به خوبی می‌دانند کاملاً
تشریفاتی و بدون فایده است یعنی شرکت‌هایی را‌ه‌اندازی شده‌اند تا به بهانه بازرسی کالا در مبد أ، (جهت ارائه کد تخصیص ارز) مبالغی از واردکنندگان بگیرند. لازم به توضیح است قبلاً بازرسی کالا در گمرکات انجام می‌شد ولی بعدها طی صدور یک بخشنامه ، بازرسی در مبدأ شکل اجبار به خود گرفت. کدام بازرسی؟ کدام کارشناس در محل انبار فروشنده حضور یافته است و شبانه روز به بازرسی کالاهای ما می‌پردازند؟! این مشکلات غیرقابل حل نیستند اما همت و عزمی برای رفع آنها وجود ندارد.
*نساجی امروز: طبعا به دلیل دور زدن تحری مها و واردات ،طریق کشور ثالث، مواد اولیه را با قیمت بالاتر تهیه می‌کنید، مشتریان تا چه میزان تاب و تحمل این گرانی را دارند؟
مشکلات مالی و به عبارت بهتر قیمت تمام شده بالا نقطه اشتراک مشکلات تمام شرکت‌هاست اما برای تداوم تولید، راهی جز تأمین مواد اولیه با قیمت‌های ولو گران و بالا نیست. یک مثال عرض میکنم سال گذشته یک کالا را با قیمتی به فروش می‌رساندیم امروز همان کالا را با افزایش حدود 50 درصد باید به فروش برسانیم. لذا مجبور به تسهیل در نحوه پرداخت می‌شویم.
*نساجی امروز: سال 1369 که فعالیت خود را در صنعت نساجی شروع کردید، این صنعت در چه شرایطی به سر می‌برد و چه وضعیتی داشت؟
آن سال‌ها واردات مواد اولیه صنعتی به دلیل شرایط خاص بعد از جنگ،کمی دشوار بود و از دهه 70 تا حدودی صنایع کشور رونق پیدا کردند. در آن زمان تعداد واحدهای نساجی به مراتب بیشتر بود و حجم خرید ها بیشتر بود. اما به مرور تعداد آنها کم و کمتر شد و حجم سفارشات کاهش پیدا کرد.
بخش عمده مشکلات صنعتگران در دهه‌های 60 و 70 به فروش محصولات اختصاص داشت و مواد اولیه به صورت مدت‌دار ( 4 تا 6 ماه) فروخته می‌شد اما مشکلات امروز به تهیه و تأمین مواد اولیه مورد نیاز اختصاص دارد. واقعیت این که فروش آسان‌تر و تهیه مواد اولیه ده‌ها برابر سخت‌تر شده است.
صر فنظر از تمام مشکلات فوق، باید به سیستم ناکارآمد بانکی که امروزه دست و پاگیر شده هم اشاره کنم. مسئولان بانکی از لزوم تخصیص 35 درصد ودیعه (پول یا مِلک) جهت اجازه واردات سخن می گویند. در صورتیکه در آن سا لها این مشکلات وجود نداشت.
*نساجی امروز: با این اوصاف تولید سخت‌تر است یا فعالیتهای بازرگانی؟
تولید به مراتب بسیار مشکل تر است زیرا با عوامل متعددی همچون نیروهای انسانی، فروش، تهیه مواد اولیه، واردات رسمی و غیر رسمی محصولات مشابه و ... سروکار دارد؛ اوایل دهه 70 سه کارخانه تولید کفش ورزشی در کشور وجود داشت اما به دلیل واردات بی‌رویه و عدم حمایت موثر، همگی ورشکسته شدند، این موضوع در مورد تولیدکنندگان نساجی و پوشاک هم مصداق دارد و پوشاک چینی، مجال نفس کشیدن را از تولیدکنندگان داخلی گرفت. البته چند سالی است طبق قانون، برندهای خارجی برای حضور در بازار ایران، باید بخش مشخصی از تولیدات خود را در واحدهای تولیدی کشور انجام دهند که در نوع خود اقدامی
ارزشمند و موثر است.
در مجموع یادآور می‌شوم تعداد نیروهای شاغل در یک شرکت بازرگانی اندک است و در صورت فشار مضاعف مشکلات و تعطیلی شرکت، نهایتاً طی چند ما ه چند نفر بیکار خواهند شد ولی تعطیلی یک کارخانه بزرگ تولیدی و بیکاری صدها نفر به این سادگی‌ها امکان‌پذیرنیست.
*نساجی امروز: آیا امکان تولید رنگ و مواد اولی های که وارد می‌کنید؛ در کشور وجود ندارد؟
هم اکنون تولید پیگمنت های نساجی توسط چند شرکت تولیدی در ایران انجام می‌شود ولی برای تولید پلیمرهای اکریلیکی مصنوعی به دلیل نیاز به تکنولوژی و دانش بالا هنوز امکان تولید در ایران مهیا نشده است.
*نساجی امروز: شیوع کرونا تا چه میزان بر صنایع نساجی کشور اثرگذار بوده و هست؟فکر می‌کنید چه مدت طول خواهد کشید تا شرایط تولید
و صنعت به حالت سابق (پیش از کرونا) بازگردد؟
شیوع کرونا، کاهش فروش محصولات نهایی نساجی مانند پارچه و پوشاک را به همراه داشت و همه شاهد بودیم به دلیل تعطیلی بازارها، فروشگا هها و پاساژهای سراسر کشور، میزان فروش منسوجات به شدت پایین آمد که این امر در افت فروش زنجیه‌های قبلی نساجی مانند نخ و غیره تأثیرات نامطلوب داشت.
در مورد بخش دوم سوال شما هم فکر میکنم حدود یک سال از زمان پایان پاندمی طول بکشد تا بازار و تولید به روال پیش از شیوع این بیماری بازگردد.
*نساجی امروز: نکته نهایی ؟
اگر مقامات این مصاحبه را می‌خوانند، از آنها درخواست میکنم قوانین و مقررات دست و پاگیر و ضد تولید و تجارت را کاهش دهند، بوروکراسی‌های اداری را کم کنند و نسبت به افزایش اعتبار کار تهای بازرگانی تا 5 سال اقدام کنند. کار بخش خصوصی به اندازه کافی متوقف شده آن را بیشتر نکنند!
در نهایت از مجله نساجی امروز بابت وقتی که در اختیار گذاشتند و مصاحبه‌ا‌ی که انجام دادند؛ تشکر میکنم. امیدوارم رو زهای روشن‌تری برای مملکت و مردم عزیز کشورمان رقم بخورد.