مخالف انحصار و موافق رقابت سالم هستیم

به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، علی عشقیان- مدیرعامل شرکت شیوا نساج یزد- نیز در گفت‌ وگو با خبرنگار نساجی امروز ضمن اشاره به این نکته که تولیدکنندگان کشور هر روز با مسائل و مشکلات جدید دست و پنجه نرم می‌کنند، افزود: متأسفانه تعداد محدودی واردکننده پارچه رومبلی که انحصار واردات این محصول را طی چند سال اخیر به دست داشتند‌، آمار نادرستی در مورد میزان تولید و مصرف پارچه رومبلی در ایران تهیه و به کمیسیون اصل 90 مجلس ارسال کرده‌اند به این صورت که 110 میلیون متر پارچه رومبلی راحتی مورد نیاز کشور است یعنی حدود 4 میلیون و 500 تا 5 میلیون دست مبل که ارزش سالانه آن حدود 150 هزار میلیارد تومان می‌‌باشد!

چنین آمار جعلی و دروغین مورد بررسی و تعمق هیچ نهاد و مسئولی قرار نمی‌گیرد و می‌توان گفت قدرت مافیای قاچاق پارچه رومبلی به اندازه‌ای است که یکی دو نفر از اعضای کمیسیون اصل 90 مجلس را به لزوم واردات پارچه رومبلی و کمبود شدید آن در کشور مجاب کرده و آنها پیگیر برداشتن محدودیت واردات (علیرغم تاکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر عدم واردات کالاهائی که تولید داخل دارند) شده اند.

این مافیا، رسانه‌های مختلفی در اختیار دارد و پول‌های بادآورده کلانی از راه واردات بی رویه و قاچاق‌گونه در این چند سال نصیبشان شده و برای ایجاد هجمه، جو روانی و القای کمبود در بازار و تخریب تولید‌کنندگان زحمت کش از هیچ لابی و کوششی دریغ نمیکنند حتی اگر به قیمت نابودی تولید و اشتغال کشور باشد (که اتفاقا هدف اصلی آنان می‌باشد) زیرا هر کانتینر حدود یک میلیارد تومان برایشان سود باد آورده دارد پس با آمارسازی و جمع‌آوری امضاهای دروغین، مراتب را به کمیسیون اصل 90 ارجاع داده‌اند، کسی هم نمی‌پرسد 5 میلیون دست مبل چه فضایی را اشغال می‌کند! آیا 5 میلیون واحد مسکونی در سراسر ایران از مبلمان استفاده می‌کند؟ اصلاً چند درصد جمعیت کشور، شهرنشین هستند و در منازل خود مبل دارند و چند درصدشان هر سال مبل می‌خرند؟ معمولاً عمر مفید یک دست مبلمان 10 سال است و کمتر خانواده‌ای وجود دارد که هر سال مبلمان خود را عوض کند! پس اعلام این اعداد کاملاً بی‌ربط و موهوم است.

مدیرعامل شیوا نساج یزد تصریح کرد: در جلسه وزارت صمت که تشکل‌های مربوط به تولید و صادرات مبلمان حضور داشتند، یکی از آنها میزان مصرف سالیانه پارچه رومبلی در ایران را حدود 15 میلیون متر برآورد کرد، دیگری این رقم را 27 تا 28 میلیون متر برشمرد و شخصی ناگهان از 140 میلیون متر سخن گفت  و در همان جلسه مجبور به تعدیل آمار خود تا 110 میلیون متر شد بدون این‌که سند و مدرکی برای اثبات گفته‌های خود داشته باشد.

سپس برای آمارسازی و توجیه این ادعای کذب، از تمام اتحادیه‌های تولید مبلمان سراسر کشور خواستند اعدادی را به دلخواه! تحت عنوان میزان مصرف پارچه رومبلی بیان نمایند اما در اثبات نادرستی چنین آماری همین بس که بدانیم مثلاً در شهر قم تعداد رویه کوب مبلمان اندک است ولی تولید کننده کلاف مبل استیل بسیار زیاد است که به صورت خام  به سراسر کشور می‌فرستند و عملا مصرف پارچه راحتی اصلا محسوس نیست اما در آمار ساختگی آقایان، درصد بالایی از مصرف پارچه رومبلی به قم اختصاص دارد! یا در حالی میزان مصرف پارچه رومبلی در شهر یزد را رقم بالایی عنوان کردند غافل از اینکه این استان کم جمعیت فقط یک واحد تولید مبل در اردکان دارد که روزانه چند دست مبل تولید می‌کند و سایرین رویه کوب هستند و فروشگاه‌های مبلمان نیز همانند دیگر شهرهای ایران عموماً مبل را به صور ت آماده از تهران یا یکی دو شهر دیگر خرید می‌نمایند!

به عبارتی اگر آمار مصرف شهر تهران که خود جای تامل دارد مورد استناد قرار گیرد آمار بقیه شهرها، ساختگی و دور از واقعیت می‌باشد چرا که در آن شهرها هر مبلی که فروخته می‌شود از منشا تهران می‌باشد و مصرف پارچه آن در آمار شهر تهران منظور شده است با توجه به دلائل فوق که برای ما تولیدکنندگان باعث تعجب (و حتی دردآور) است ، کمیسیون اصل 90 بدون تحقیق و بررسی لازم، چگونه این ارقام کذب را پذیرفت و جای سوال است در حالی که کشور درگیر محدودیتهای شدید ارزی حاصل از تحریمهای ظالمانه می‌باشد، واردات پارچه رومبلی که به راحتی در کشور قابل تولید و حتی افزایش ظرفیت می‌باشد اولویت چندم کشور می‌باشد که افرادی در کمیسیون اصل 90 خواستار واردات آن بدون کنترل حتی خارج از کارتابل فنی میباشند و جالب اینکه حتی مختومه شدن پرونده های جاری قضائی در مورد تخلفات متعدد مافیای واردات پارچه مبلی را نیز در مصوبات صورتجلسه خود گنجانده اند ؟!! شاید اگر این کمیسیون چند کارشناس متعهد و بدون غرض را جهت بررسی صحت و سقم میزان مصرف پارچه رومبلی به بازار تهران یا سایر شهرها می‌فرستاد، متوجه می‌شدند که هیچ‌گونه کمبودی در تولید و عرضه این محصول وجود ندارد.

به اعتقاد این صنعتگر نساجی، مافیای واردات پارچه رومبلی از سادگی و عدم اطلاعات کافی اعضای کمیسیون اصل 90 سوء استفاده کرده و حقیقت را وارونه جلوه دادند و اگر اتکا به آمار اشتباه و کذب اساس اداره کشور شود، معلوم نیست چه عاقبتی در انتظار همگان خواهد بود.

 درحالی که تاکیدات اصلی رهبر معظم انقلاب حول محور مسائل اقتصادی، حمایت از تولیدات داخلی، رفع موانع تولید، تسهیل مسائل صنعتگران، مبارزه با واردات و قاچاق کالاهائی که تولید داخل دارند میباشد، آزادسازی واردات پارچه رومبلی که توسط صنعتگران شریف ایرانی  حتی  با پتانسیل صادرات تولید می‌شود، چه معنایی دارد؟!

پشت پرده واردات انبوه پارچه رومبلی و نابودی کارخانه‌های داخلی چه کسانی هستند؟ آیا تعدادشان چند نفر است؟ بابت سودهای باد آورده چقدر مالیات پرداخته و میپردازند که کمیسیون اصل 90 بدون حضور نماینده ای از تولید کنندگان پارچه رومبلی و حتی مصرف کنندگان واقعی آن  و شنیدن نظر آنها در جهت منافع  کسانی‌ که ویلاهای گرانقیمت در لواسان دارند، اغلب در خارج کشور نیز ملک و املاک فراهم کرده اند و پول‌های بادآورده را صرف واردات کالاهایی می‌کنند که در ازای آن تعطیلی کارخانه‌ها، شکست تولید و بیکاری صدها نیروی انسانی را به همراه دارد تصمیم گیریی میکنند ؟! البته این قبیل واردات مخرب، تنها مختص پارچه رومبلی نیست و اغلب صنایع کشور از این پدیده آسیب دیده اند و متاسفانه در اغلب موارد پای دلالان و انحصارگران در میان میباشد و از خلاء های قانونی سوء استفاده میکنند

عشقیان در ادامه ابراز داشت: مافیای قاچاق پارچه رومبلی به صورت کاملاً مغرضانه و هدفمند «پارچه تاری پودی» و «پارچه حلقوی» را به صورت جداگانه و مجزا از هم اعلام کرده و با این حربه کارهای خود را پیش می‌برند در صورتی‌که  این موضوع خلاف واقعیت است. استفاده از پارچه تاری-پودی در مبلمان راحتی  در دنیا بسیار کاربردی است و دوام بهتری هم دارد اما برای تولیدکننده پارچه تاری-پودی، تولید پارچه راحتی یا کلاسیک فرقی ندارد و تنها تمایز آن افزایش تیراژ تولید برای پارچه های راحتی  است‌.

به عبارت بهتر پارچه مبلمان کلاسیک، سنگین و دارای تعداد رنگ بسیار است و توان تولید روزانه یک دستگاه بافندگی ، به زحمت صدمتر پارچه است در حالی‌که همان دستگاه میتواند تا هزار متر پارچه راحتی  تولید نماید . اما مافیای قاچاق با هدف تفرقه افکنی این دو را از هم مجزا می‌دانند و جالب اینجاست بخش عمده‌ای از پارچه رومبلی وارداتی از چین که به نام پارچه حلقوی اظهار می‌شود، تاری-پودی است!  در این مورد سوالی که پیش میآید این است که آیا کارخانه های تاری پودی باید در کشور تعطیل شوند که به منافع تعداد اندکی دلال خللی وارد نشود؟!

مدیرعامل شیوا نساج یزد از ظرفیت بسیار بالای استان یزد در زمینه تولید پارچه مبلمان راحتی یاد کرد و گفت: متأسفانه در حال حاضر به علت رکود بازار و حجم بالای پارچه در فروشگاهها تقاضا محدود می‌باشد و  ما تولید کننده ها مجبور به  تعدیل خطوط تولید هستیم اما در صورت تقاضای بازار، حتی قادر به تولید 110 میلیون متر پارچه رومبلی که به زعم مافیای واردات پارچه مبلی، مورد نیاز صنعت مبلمان است، خواهیم بود و آمادگی خود را برای اثبات این ادعا اعلام می‌کنیم.

وی ایجاد محدودیت برای واردات بی رویه پارچه‌های رومبلی را حاصل 10 سال تلاش مستمر واحدهای بافندگی سراسر کشور به خصوص استان یزد دانست و افزود: خوشبختانه توانستیم با ارائه آمار واقعی و مستدل، اعتماد مدیران وزارت صمت را در کیفیت بالای محصولات خود به دست آوریم و شاهد ممنوعیت واردات پارچه‌های رومبلی شدیم (البته بالغ بر دو هزار و 300 قلم کالا از جمله پارچه رومبلی به دلیل محدودیت‌های ارزی ملزم به محدودیت واردات شدند)

این تولیدکننده یادآور شد: امسال با توجه به ترخیص ناگهانی 300 کانتینر پارچه رومبلی از گمرکات، ‌شرایط نامساعد اقتصادی و رکود حاکم بر کشور تقریبا کلیه واحدها به حالت نیمه تعطیل در آمده اند و هیچ‌کدام با ظرفیت کامل کار نمی‌کنند.

وی همچنین ابراز امیدواری نمود که وضعیت نابسامان فعلی برای تولیدکنندگان پارچه رومبلی ماندگار نخواهد بود و افزود: به عزم اعضای کمیسیون اصل 90 برای حل مشکلات کشور ایمان کامل دارم و کوچک‌ترین شک و شبهه‌ای نسبت به عملکرد آنان برایم متصور نیست لذا اطمینان دارم به محض اطلاع از واقعیت در مسیر صحیح گام برمی‌دارند و در تصمیم خود مبنی بر اصرار به واردات پارچه رومبلی تجدیدنظر خواهند کرد. طی مذاکره و ادای توضیحات با برخی اعضای کمیسیون اصل 90، متوجه شدیم خیرخواه و مدافع حقوق مردم و صدها کارگر شاغل در کارخانه‌های تولیدی پارچه رومبلی هستند و فقط حقیقت به صورت وارونه به آنان جلوه داده شده است.

وی با تأکید بر این موضوع که مخالف انحصار و موافق رقابت سالم هستیم، افزود: اگر هر کدام از  واحدهای  تولیدی مبلمان به پارچه‌ خاصی نیاز دارند که در کشور تولید نمی‌شود، باید بتوانند نیاز خود را از طریق واردات مستقیم (‌نه توسط واسطه و دلال) تأمین نمایند، زیرا محدودیت، رکود و سکون در هر صنف و صنعتی را به همراه دارد.

مدیرعامل شیوا نساج یزد از همکاری و همراهی وزارت صمت  به خصوص دفتر صنایع نساجی، پوشاک و سلولزی جهت پیگیری موضوع واردات پارچه رومبلی قدردانی نمود و گفت: مسئولین محترم  از اغلب کارخانه‌های تولید پارچه رومبلی بازدید به عمل آوردند و آمار استخراج شده این دفتر کاملاً به واقعیت نزدیک است.

وی با انتقاد از عملکرد انجمن صنایع نساجی ایران پیرامون واردات پارچه رومبلی و عدم دفاع لازم، متأسفانه گلایه و دلخوری تولیدکنندگان را به همراه داشت، ‌ به نظر می‌رسد انجمن در انحصار تولیدکنندگان نخ قرار دارد و اعضای تاثیر‌گذار هیئت مدیره فعالان تولید نخ هستند و تصمیمات اخذ شده هم بیشتر همسو با منافع آنها می‌باشد

از سوی دیگر انجمن صنایع نساجی یزد با تمام توان و جدیت، پیگیر امور مربوط به تولیدکنندگان پارچه رومبلی است و تا امروز تمام تلاش خود را برای رفع مشکلات این صنف به عمل آورده است.

عشقیان در پایان از همکاران و هم صنفی‌های خود خواست تولید محصولات خود را همچنان با بهترین کیفیت و تنوع ادامه دهند، مطمئناً روزهای خوبی در پیش است زیرا حقیقت به زودی بر همگان آشکار خواهد شد.