معضل واردات پنبه برای کارخانجات نساجی و پوشاک

 حسن نیلفروش زاده، عضو هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با بیان اینکه صنعت نساجی و پوشاک کشور هم اکنون با معضل تامین مواد اولیه روبرو است؛ گفت: متاسفانه اعمال برخی از سیاست‌ها از سوی دولت، این صنعت را در تامین مواد اولیه مورد نیاز خود با برخی کندی‌ها مواجه ساخته است؛ به نحوی که تامین مواد اولیه که می‌تواند منجر به ایجاد ارزش افزوده و حفظ تولید و اشتغال شود، به دلیل اعمال این سیاست‌ها با مشکل مواجه است.

به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از اقتصادآنلاین، وی افزود: در واقع، صنعت نساجی و پوشاک کشور به لحاظ تولید و تقاضای بازار هیچ مشکلی ندارد و هر میزانی که تولید شود، بازار و تولیدکنندگان پوشاک قابلیت جذب آن را دارند؛ اما ریشه اصلی ماجرای تامین مواد اولیه برای واحدهای تولیدی پوشاک، به نوع نگاه وزارت جهاد کشاورزی به واردات پنبه برمی‌گردد که مشکلاتی را در این زمینه ایجاد کرده است.

وی تصریح کرد: میزان مصرف پنبه کشور، ۱۵۰ هزار تن به صورت سالانه است که هم اکنون تولید داخلی حداکثر ۶۰ هزار تن بوده و نیاز است که ۹۰ هزار تن پنبه به صورت سالانه وارد کشور شود، اما متاسفانه اکنون که نیمه اول سال هم سپری شده، تنها ۳۰ درصد از این نیاز وارد کشور شده و پنبه وارداتی به ۳۵ هزار تن رسیده است.

به گفته نیلفروش‌زاده، تولیدکنندگان با مسائلی همچون نرخ‌های پنبه در بازارهای جهانی و نقدینگی مورد نیاز برای واردات کنار آمده و راه خود را پیدا کرده‌اند، اما مشکل اصلی، معضل قرنطینه برای واردات است که وزارت جهاد کشاورزی بر روی آن پافشاری می‌کند؛ این در حالی است که کشورهای تولیدکننده پنبه در دنیا با توجه به صادرات گسترده‌ای که به اقصی‌نقاط جهان دارند، تمامی استانداردهای بین‌الملل را رعایت کرده و کنترل کیفی بهداشتی را به صورت حداکثری صورت می‌دهند؛ این در حالی است که متاسفانه وزارت جهاد کشاورزی این استانداردها را قبول نداشته و اصرار به قرنطینه پنبه دارد که امری زمان‌بر و پرهزینه است.

وی اظهار داشت: این نوع نگاه باعث شده تا نتوانیم از کشورهای مختلف دنیا نسبت به واردات پنبه اقدام کنیم؛  این در حالی است که هم اکنون صرفا واردات پنبه از ازبکستان و تاجیکستان بدون قرنطینه صورت می‌گیرد؛ در حالیکه ازبکستان نیز به تازگی صادرات پنبه را ممنوع کرده و آن را تبدیل به مواد دارای ارزش افزوده کرده و محصول آن را صادر می‌کند؛ پس تنها مجرای واردات پنبه، تاجیکستان شده که با توجه به سطح تولیدی که دارد، نمی‌تواند پاسخگوی نیاز ایران باشد.

عضو هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران خاطرنشان کرد: برای تامین پنبه مورد نیاز، باید به سراغ هند، سودان، استرالیا و یونان برویم؛ اما باید قرنطینه را هم حذف کنیم تا بتوان نسبت به تنوع بخشی به مراکز فروش اقدام کرد.

وی با بیان اینکه واردکنندگان ارز مورد نیاز خود را از محل صادرات تامین می‌کنند، گفت: بانک مرکزی نسبت به تخصیص ارز از محل صادرات اقدام می‌کند و در عین حال بخشی از تولیدکنندگان هم خود صادرکننده بوده و از ارز حاصل از صادرات خود استفاده می‌کنند و مشکلی از بابت تامین ارز وجود ندارد.

نیلفروش زاده معتقد است که اگر واردات پنبه روان شود، نیازی به واردات نخ نیست و کارخانجات قادر به تامین و تولید با حداکثر ظرفیت خود هستند، اما مشروط به اینکه پنبه نیز به میزان کافی در اختیار آنها قرار گیرد.