سونامی کالاهای بنگلادشی به طرز عجیب و غریبی در حال ورود به کشور است و هیچ تولیدکننده داخلی نمیتواند با آنها رقابت کند. چرا که کالاهای استوکی که اروپا به دلیل شرایط کرونا سفارش آنها را کنسل کرده، به صورت تناژی و با قیمت بسیار نازل به کشور وارد میشود.
این وضعیت در کالاهای زمستانی بیشتر دیده میشود و در حال حاضر پوشاک قاچاق در سطح انبوه به کشور وارد میشود، به طوری که ارزش ریالی و حجمی آن ارتباط مستقیم ندارد. حتی ممکن است کالای برند برای وارد کننده ۲۰ هزار تومان تمام شود، چراکه به صورت توناژی فروخته میشود و بنگلادش فقط میخواهد انبارهای خود را خالی کند.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از مجمع فعالان اقتصادی، بنگلادش حدود ۲۰ میلیون نفر شاغل در حوزه پوشاک دارد. این کشور بستری آماده کرد که تمام کشورهای اروپایی در آن سرمایه گذاری کردند. این ۲۰ میلیون اشتغال برای بنگلادش مهم است. اما با توجه به لاک داون در اروپا خیلی از برندها کوچک شدند یا بازار خود را از دست دادند و سفارشهای خود را در مبدا کنسل کردند. مجموعههای تولیدی در بنگلادش هم با حجم انبوهی از کالاها که خارج از فصل شده، یعنی استوک مواجه هستند که مجبورند آنها را به صورت تناژی بفروشند و بهترین بازاری که هیچ نظارتی بر آن نیست ایران است.
بازار پوشاک ایران تاکنون تحت تاثیر چین، اروپا، امارات و ترکیه قرار گرفته، اما بنگلادش تاکنون وارد بازار ایران نشده بود. این در حالی است که اکنون بنگلادش به بازار ایران حمله کرده، به طوری که قیمت تمام شده یک تولیدکننده داخلی اکنون چهار تا پنج برابر محصول بنگلادشی است. تا شرایط کرونا از بین نرود و بنگلادش دوباره به بازار اروپا وارد نشود این وضعیت ادامه خواهد داشت و بنگلادش بازار ایران را له خواهد کرد.
در حال حاضر ترکیه هم نسبت به سال گذشته بستر مناسب تری برای واردات پوشاک است. بنابراین حالا قیمت پوشاک در ترکیه هم برای قاچاق توجیه پیدا میکند.
کالاهای بنگلادشی ابتدا به ابوظبی و بعد از راه آبی به کشور وارد میشود، مسیر قاچاق کالا مشخص است و حتی فروشندگان پوشاک در استانهای دیگر به راحتی میتوانند در مناطق آزاد به مقدار مورد نیاز کالای قاچاق بخرند. ریسک ۵۰۰ میلیون تومان کالای قاچاق به اندازه ۵ میلیون تومان هم نیست.
فعالان حوزه پوشاک معتقدند در حال حاضر رقم قاچاق پوشاک حداقل چهار برابر رقم اعلام شده از سوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز است
در حالی که در گذشته پارچه اصلا قاچاق نمیشد، حالا به خاطر سوء مدیریتها با این معضل هم مواجه هستیم. از جمله سوء مدیریتها میتوان به ممنوعیت واردات برخی کالاها و رسوب مواد اولیه در گمرکات اشاره کرد. در موارد زیادی رویکرد نهادهای حاکمیتی به این صنعت در مقابل یکدیگر است.