نایب رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گفت: صرفاً نارضایتی سیاسی باعث پدیده خروج سرمایه از ایران نیست، بلکه نوعی از نارضایتی طبقه کارآفرینان به خاطر شرایط نا اطمینانی و ناپایدار حمکرانی اقتصادی کشور است.
حسین سلاح‌ورزی رییس کانون عالی کارفرمایی ایران در پاسخ به این سوال که به نظر شما سازمان تامین اجتماعی در حال حاضر در خدمت نظام تولید است یا خیر؟ اظهار کرد: متاسفانه در همه سال‌های اخیر سازمان تامین اجتماعی نقش حیاط‌خلوت دولت‌ها را ایفا کرده است. در حالی که سازمان تامین اجتماعی به عنوان یک صندوق بین نسلی، باید حافظ و حامی منافع عائله ۴۲ میلیون نفری جمعیت و خانوارهای مرتبط با نظام تولید کشور باشد.
به گزارش سایت نساجی امرو به نقل از جهان صنعت، وی افزود: متاسفانه در تمام سال‌های گذشته تحت‌تاثیر و تصمیم دولت‌ها و به صورت ۱۰۰درصد دولتی اداره می‌شده و شرکای اصلی و ذی‌نفعان واقعی سازمان یعنی کارفرمایان، کارگران و بازنشستگان فقط به شکل موردی در هیات امنای سازمان که البته نقش مشورتی و تشریفاتی دارد، حضور دارند و عملا در اداره این نهاد نقش موثری ندارند.
نایب رییس اتاق بازرگانی ایران گفت: اگر می‌خواهید دریابید که تامین اجتماعی در فضای کسب‌وکار و نظام تولید کشور چه نقشی دارد، کافی است به میزان دعاوی و شکایت‌های طرح شده در دیوان عدالت اداری مراجعه کنید. بیشترین گلایه و شکایت و دادخواست‌های مطروحه از طرف صاحبان کسب‌وکار علیه سازمان تامین اجتماعی است.
وی در مورد اینکه در راستای توسعه سه جانبه‌گرایی، چه قدم‌هایی برداشته شده است، تصریح کرد: باید در مقام عمل دید که چه اتفاقی افتاده است، منظور از سه جانبه‌گرایی، برابر شدن سهم سه گروه مشارکت‌کننده در همه سازوکارهای مرتبط است، مثلا در سازمان تامین اجتماعی آیا شرکای اجتماعی (کارگر، کارفرما و دولت) در همه ارکان تصمیم‌گیری سازمان اعم از هیات امنا، هیات نظارت بر سازمان، هیات‌مدیره و… سهم و تاثیر مساوی دارند؟ البته که خیر.
سلاح ورزی گفت: تاکید سازمان بین‌المللی کار (ILO) و فلسفه تشکیل‌دهنده این سازمان، رعایت سه‌جانبه‌گرایی است.
رییس کانون عالی کارفرمایی ایران در ادامه اظهار کرد: تصور من این است که در طول ادوار همه دولت‌ها و مجلس‌ها از سازمان تامین اجتماعی به عنوان ابزاری برای کسب محبوبیت و جلب آرا استفاده کرده و با تحمیل و تکلیف وظایف و ماموریت‌های متعددی بار هزینه‌ای فراوانی به این صندوق تحمیل کرده‌اند.
وی افزود: از طرف دیگر هم دولت‌ها از پرداخت بدهی به این سازمان خودداری کرده و مدیران مربوطه جهت بقای سازمان و ادامه خدمت‌دهی و در جهت تامین هزینه‌ها و منابع مورد نیاز، عملا دست در جیب فعالان اقتصادی کرده و به اشکال و انحای گوناگون، نیاز منابع را از جهت بنگاه‌ها و واحدهای اقتصادی تامین می‌کرده‌اند، که این باعث اختلال در فضای کسب‌وکار و نارضایتی فعالان اقتصادی شده است.
به گفته رییس کانون عالی کارفرمایی ایران، بهترین راهکار و سریع‌ترین مسیر برای سازمان تامین اجتماعی، تن دادن به موضوع سه‌جانبه‌گرایی واقعی و استفاده از ظرفیت تشکل‌های اصلی کارفرمایی و کارگری در نظام تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی سازمان تامین اجتماعی و ارکان آن است.
سلاح‌ورزی تاکید کرد: در صورت مشارکت واقعی کارفرمایان و کارگران در نظام تصمیم‌گیری و اداره این صندوق بین‌المللی، چند فایده مشخص از جمله افزایش درآمدهای سازمان، جلوگیری از ریخت و پاش و هزینه‌های زائد، سرمایه‌گذاری‌های موثرتر و بهتر، جلوگیری از دخالت‌های بیش از حد دولت‌ها و ممانعت از تحمیل وظایف جدید از طرف مجلس‌ها و… وجود خواهد داشت.