معاون وزیر صمت با بیان اینکه بازارهای صادراتی را منطقهبندی و دستهبندی کردهایم، گفت: هم اکنون برنامه این است که تمام سیاستهای تشویقی صرف زنجیرهها شود و صرف محصولات بالادستی و خام نشود.
علیرضا پیمانپاک در مورد وضعیت بازارهای صادراتی کشور، اظهار کرد: با توجه به مشکلاتی که در سالهای قبل وجود داشته طبیعتا کشورهای همسایه در اولویت صادراتی ما هستند؛ از سویی دیگر هزینههای حمل بهشدت بالا رفته که باعث میشود بازارهای صادراتی منطقهایتر شود و فرصتی پیش میآید که از این بازارها استفاده بیشتری کنیم، بنابراین اینکه همیشه بازارهای صادراتی متنوع باشند شاید در بسیاری از اوقات منطقی و علمی نباشد.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از خبرگزاری مهر، رئیس سازمان توسعه تجارت ایران با اشاره به برنامه فعلی دولت برای توسعه صادرات در افق ۴سال آینده، افزود: بازارهای صادراتی را منطقهبندی و دستهبندی کردهایم که در این بازارها نیز دو نگاه اقتصادی و سیاسی داریم. در حوزه سیاسی کشورهایی که طی سالهای گذشته با ما همسو بودند و قرابت فرهنگی و اجتماعی با ما دارند و در حوزه اقتصادی هم کشورهای دارای اقتصاد مکمل با ما و درصد موفقیت کالاهای ایرانی از نظر حجم کالا و حجم بازار در آن کشورها مدنظر قرار دارد.
وی ادامه داد: همچنین در این برنامه صادرات خدمات فنی و مهندسی و دانشبنیان مورد تاکید قرار گرفته است که البته طی ۳ماه گذشته کار ویژهای کرده و توانستیم در این مدت زمینهسازی صادرات بیش از دوبرابر سال گذشته را فراهم کنیم.
پیمانپاک گفت: گستره صادرات فنی و مهندسی متنوع است و همهجا میتوان کار کرد که در حالحاضر نیز همکاران ما در جنوبشرق آسیا، آفریقا و حوزه CIS کار میکنند.
وی افزود: در برنامهای که برای نقشهراه توسعه صادرات داریم بیش از ۴۰ کشور را مدنظر قرار دادهایم که در ۲۲گستره جغرافیایی هستند. عدد و رقمهای مربوط به تجارت با این مناطق را نیز مشخص کردهایم؛ به این معنا که برای ۳۵ تا ۴۰ میلیارد دلاری که میخواهیم در ۴سال آینده صادرات داشته باشیم نقاط هدف تعیین کردهایم و زیرساختها را در حوزه حمل و نقل، جریانهای توسعه بازار، سیستم بانکی، نظامات تعرفهای توسعه دادهایم.
معاون وزیر صمت ادامه داد: اگر قرار باشد با تمام دنیا تعرفه ترجیحی ببندیم شدنی نیست؛ ما اقتصادهای مکمل مثل اوراسیا، پاکستان، سوریه و جنوبشرق آسیا را شناسایی کردهایم که در ارتباط با این کشورها صنایع ما کمترین تاثیرپذیری را از یک تجارت ترجیحی یا آزاد خواهند داشت و در مقابل صنایع ما میتوانند صادرات چشمگیری داشته باشند.