به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، فراز و نشیبهای نرخ ارز برای فعالان اقتصادی را مانند سم مهلکی میداند و معتقد است:«مشتریان در مورد خرید مواد اولیه دو ماه آینده خود با ما مذاکره میکنند و ما بهعنوان فروشنده ملزم به ارائه پیشنهاد قیمت هستیم ولی در فضایی که چشمانداز روشن و قابل اطمینانی نسبت به نرخ دلار وجود ندارد؛ عملاً کاری از پیش نمیرود.»
مدیرعامل دیبانسج با اعلام این مطلب که بزرگترین مشکل فعالان اقتصادی، نرخ دلار نیست بلکه ابهاماتی است که نسبت به حوزه کاریشان حتی در بازه کوتاه یک تا دو ماهه دارند؛ اذعان میدارد: «متأسفانه سال 1400 سالی همراه با ابهام و عدم ثبات در حوزههای اقتصادی بود که همچنان نیز ادامه دارد.»
به گفته رضایی، «آسمان در تمام صنایع همین رنگ است! اما صنعت نساجی پرتوان و با انگیزه به حیات خود ادامه میدهد؛ به طوریکه اغلب مشتریان نسبت به 10-5 سال پیش حجم کارخانههای خود را سه برابر کردهاند، به نوسازی و بازسازی خطوط تولید پرداختهاند، تعداد نیروهای انسانی آنها بیشتر شده است، اینها شعار نیست چون از نزدیک شاهد زحمات فراوان و تلاش و پشتکار مستمر مدیران بخش خصوصی نساجی هستیم.»
*نساجی امروز: سال1400 برای صنعتگران و فعالان حوزه رنگ و مواد شیمیایی صنایع نساجی چگونه سپری شد؟
واقعیت این است که در نیمه نخست سال با یکسری مشکلات و در نیمه دوم هم با معضلات دیگری دست و پنجه نرم کردیم. به طور کلی عملکرد دیبانسج را در سال1400 رضایتبخش میدانم و شاید تراز مالی شرکت برابر با میانگین تراز چند سال اخیر باشد و شاهد افت یا پیشرفت محسوسی نبودیم اما در مقایسه با سال 1399، شرایط به مراتب دشوارتر بود که بخشی از این امر را به دلیل تغییر ریاست جمهوری و انتقال قدرت و بخش دیگر را مربوط به رویکرد دولت جدید نسبت به مذاکرات برجام می دانم زیرا بهرحال (درست یا نادرست، خواسته یا ناخواسته) بخش عمدهای از اقتصاد کشور با مسائل سیاسی گره خورده است.
در حال حاضر شاهد روند نزولی نرخ دلار هستیم و همین عامل باعث شده تقاضا در کمترین حالت خود قرار گیرد؛ به طوریکه از آبان امسال، عمدهفروشان و بنکداران بازار، کسب و کار خود را بر پایه حداقلها متمرکز کردهاند و به نظر میرسد در کف تقاضا قرار داریم و کمترین گردش کاری را طی 4-3 سال گذشته از آبان امسال تجربه کردهایم.
نکته دیگر کاهش شدید نقدینگی است و طبق تازهترین آمار بانک مرکزی، چکهای برگشتی از لحاظ مبلغ و درصد در حال افزایش است؛ تمام این موارد نشانههایی برای فعالان صنعتی و اقتصادی حوزههای مختلف از جمله صنعت نساجی است تا بتوانند ارزیابی صحیحی از عملکرد خود داشته باشند ولی در مجموع معتقدم شرایط مذکور احتمالاً تا 4-3 ماه ابتدای سال 1401 به طول انجامد. به خصوص در بعضی از بخشها مانند پوشاک که حالت فصلی دارد و از آبان و آذرماه، صنعتگران باید تولید محصولات بهاره را شروع کنند تا تولیدات خود را بلافاصله در فروردین و اردیبهشت روانه بازار مصرف نمایند. اما بعید میدانم چنین اتفاق رخ دهند چون اغلب آنان نتوانستند مطالبات خود را از بازار دریافت کنند تا به سرمایهگذاری جدید منتهی گردد.
در بخش برون سازمانی صنعت، طی شش ماه دوم سال با تغییر و تحول خاصی در قوانین و مقررات روبرو نبودیم و تأمین ارز علیرغم محدودیتهای همیشگی در حال انجام است، هرچند که در این زمینه با معضل قیمت مواجه شده ایم. اکثر شرکتهایی که به صورت قانونی و شفاف به فعالیت ادامه میدهند و تمام مناسبات تجاری و اقتصادی آنها در سامانه جامع تجارت ثبت شده، در دو ماه گذشته پرش حدود 2800-2700 تومانی دلار را تجربه کرده اند، به عبارت بهتر دلار از 23900 تومان به حدود 26700 تومان رسید و بار دیگر به مرز 24800 بازگشت. این فراز و نشیب برای فعالان اقتصادی مانند سم مهلکی است زیرا مشتریان در مورد خرید مواد اولیه دو ماه آینده خود با ما مذاکره میکنند و ما بهعنوان فروشنده ملزم به ارائه پیشنهاد قیمت هستیم ولی در فضایی که چشمانداز روشن و قابل اطمینانی نسبت به نرخ دلار وجود ندارد؛ عملاً کاری از پیش نمیرود.
به نظر من بزرگترین مشکل فعالان اقتصادی، نرخ دلار نیست بلکه ابهاماتی است که نسبت به حوزه کاریشان حتی در بازه کوتاه یک تا دو ماهه دارند. متاسفانه سال 1400 سالی همراه با ابهام و عدم ثبات در حوزههای اقتصادی بود که همچنان نیز ادامه دارد.
