نقش منسوجات در اینترنت اشیا

به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، اینترنت اشیا که به آن IoT گفته می شود، واژه ای است که از آن برای تشریح افزایش روزافزون تعداد وسایل متصل به اینترنت استفاده می شود. اگر شما از ابزار استریم مانند روکا تی وی(سیستم عامل تلویزیون های هوشمند)، یک فناوری پوشیدنی مانند فیت بیت و یا حتی آیفون استفاده می کنید، شما به نحوی در اینترنت اشیا نقش دارید و به عنوان یک مصرف کننده برای این صنعت گسترده به شمار می روید. این یعنی در آینده نزدیک به لطف پیشرفت فناوری هایی مانند 5G و دسترسی به حسگرهای کوچک تر و سریع تر مانند سیستم های اندازه گیری اینرسی(IMUs) شاهد علایمی از کند شدن این روند نخواهیم بود.

بر اساس آمارهای به دست آمده در سال 2020 حدود 10 میلیارد وسیله متصل به اینترنت وجود داشت. پیش بینی می شود در ده سال آینده این رقم تا سه برابر رشد کند و به حدود 30 میلیارد وسیله برسد. در حالی که روند اینترنت اشیا به وضوح یک روند صعودی می باشد اما حضور آن در لوازم الکترونیکی مصرفی بسیار رایج تر است.

با این حال رواج اینترنت اشیا در صنایع نساجی و پوشاک هنوز آن طور که باید و شاید اتفاق نیفتاده است. یکی از دلایل اصلی آن این است که نساجی و الکترونیک مانند آب و روغن هستند و ترکیب آن ها با یکدیگر به ندرت اتفاق می افتد. اگر هم چنین اتفاقی هم بیفتد اجزای الکترونیکی به صورت تسمه یا غلاف هایی می باشند که به یک تکه پارچه وصل می شوند. به گفته کمپانی نکستایلز واقع در بروکلین، نیویورک اتصال تمامی این وسایل از جمله منسوجات به اینترنت اجتناب ناپذیر است. نوآوری در هر دو عرصه علوم مواد و فناوری دوخت می تواند به پیشرفت رو به جلوی این صنعت کمک کند.

فرصت های موجود برای منسوجات در عرصه اینترنت اشیا

مواد اولیه مورد نیاز برای تامین نیروی وسایل متصل به اینترنت حول محور سیلیکون می چرخد. از مواد اولیه جانبی مانند فلزات سنگین و پلاستیک ها نیز در کنار آن برای ساختن وسایل مورد نیاز در وسایل متصل از خودرو گرفته تا لوازم خانگی بلوتوث دار استفاده می شود. صنعت نساجی تا حد زیادی از جریان اینترنت اشیا عقب مانده است.

با این حال اخیرا هیچ نوآوری در عرصه مواد اولیه صورت نگرفته است و با وجود کمبود تراشه و مشکلات موجود در زنجیره تامین باید حمایت های جدیدی از جریان اینترنت اشیا صورت بگیرد. به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، صنایع نساجی در مقایسه با لوازم الکترونیکی مصرفی توجهات بیشتری را به خود جلب می کند و از آن جایی که تقریبا در هر زمانی از شبانه روز 95 درصد بدن ما در تماس با پارچه قرار دارد بهترین روش برای معرفی راهکارهای نوآورانه در عرصه فناوری های پوشیدنی، فناوری های مربوط به سلامت و لوازم الکترونیکی مورد استفاده روزانه به شمار می رود.

فناوری های پوشیدنی به دلیل استفاده از تراشه های سخت برای اندازه گیری طبیعت انعطاف پذیر بدن انسان از بسیاری جهات به درستی درک نشده اند. در صنعت نساجی این امکان وجود دارد تا لباس را تبدیل به ابزار اصلی ضبط داده ها برای دریافت بهتر بینش داده ای کرد؛ ابزاری که راحت تر بوده و با هر شکلی که فرد ممکن است در طول روز آن را تجربه کند سازگاری بیشتری دارد برای مثال در هنگام انجام تمرینات ورزشی یا در زمان آسیب دیدن. با هوشمند کردن منسوجات مشتریان ؟ راحت تری خواهند داشت و تولیدکنندگان نیز می توانند با جمع آوری داده های رفتاری بیشتر از حسگرهای پارچه ای که با به کارگیری فناوری های دوخت ایجاد می شوند، درک بیشتری از مشتریان خود داشته باشند.

پارچه؛ ابزار ضبط داده ها

زیبایی فناوری دوخت در این است که می توان با به کارگیری ترکیب مناسبی از مواد اولیه و الگوها هر ماده اولیه قابل دوختی را به یک ماده اولیه هوشمند تبدیل کرد. برای انجام نوآوری بیشتر در صنعت نساجی، استفاده از زیرساخت های موجود در ماشین آلات، نیروی کار و فرایندهای دوخت موثرتر است.

فرایند دوخت بیش از هزار سال قدمت دارد و علی رغم شهرتی که از نظر برون سپاری به کشورهایی با نیروی کار ارزان دارد، همچنان آماده پذیرش نوآوری های جدید می باشد. به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز،دوخت اجزای الکترونیکی انعطاف پذیر به طور مستقیم بر روی پارچه یک روش کلی و فراگیر است چون بیشتر بخش های صنعتی به سوزن و نخ دسترسی دارند. علاوه بر آن برای دوخت حسگرهای پارچه ای نیاز به ماشین آلات خاصی نبوده و تنها قابلیت استفاده درست از یک ماشین دوخت کافی است. در نهایت حسگرهای پارچه ای را در هر صنعتی می توان مورد استفاده قرار داد.

منسوجات در صنعت نساجی این قابلیت را دارند تا شکلی تازه به تعامل مصرف کنندگان با محیط اطرافشان دهند چه به صورت یک سطح هوشمند، یک یونیفرم مجهز به فناوری، صندلی خودرو متصل به اینترنت و یا حتی مبلمان هوشمند باشند. هر تولیدکننده ای می تواند با به کارگیری فناوری دوخت ابزار فنی مورد نیاز برای به دست آوردن داده های بیشتر و ایجاد ارزش بیشتر برای کاربر نهایی را در اختیار داشته باشد.

واضح است که هر شرکتی برای تبدیل شدن به یک شرکت ضبط داده ها رقابت می کند چون با این کار اطلاعات را مستقیما از کاربران دریافت کرده و از این کار سود می برد. صنایعی که در دهه 60 میلادی از انقلاب سیلیکونی جا مانده اند مانند کارخانجات و تولیدکنندگان پوشاک بالاخره می توانند در این انقلاب که تحت سلطه کالاهای نرم مانند منسوجات است، شرکت کنند.

آینده ای با ارتباطات بیشتر

با ادغام دو فناوری مختلف و جد از هم یعنی فناوری جدید نیمه رساناها و مواد اولیه آن ها و فناوری قدیمی دوخت و منسوجات می توان با استفاده از کالاهای نرم نوآورانه در اکوسیستم منسوجات ارزش ایجاد کرد و دیدگاه ما به ابزار متصل به اینترنت را از نو ساخت. به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، منسوجات هوشمند تا حد زیادی باعث پیشرفت وسایل متصل به اینترنت خواهند شد و فرصت های جدیدی را برای بازخورد روشنگرانه ایجاد خواهند کرد.

هر زمانی که یک ابزار هوشمند مورد استفاده قرار می گیرد هوشمندتر می شود. آیا نباید برای کالاهای قابل دوخت نیز از همان فرصت های یادگیری ماشین استفاده شود؟ با ادغام مواد اولیه الکترونیکی انعطاف پذیر و فناوری دوخت و خلق ابزار جدید متصل به اینترنت فرصت شعله ور شدن دوباره این صنعت وجود خواهد داشت و نتیجه آن نه تنها پیشرفت کلی صنعت بلکه ارتقای جامعه نیز خواهد بود.