بخش پوشاک آماده در بنگلادش اخیرا به دلیل نرخ تورم بالا به ویژه در بازارهای رایج این کشور یعنی آمریکا و اروپا با کمبود سفارش مواجه شده است.
به گزارش سرویس اطلاعرسانی نساجی امروز، پس از بحران کووید و درست زمانی که اقتصاد در حال بازگشت به شرایط پیش از پاندمی بود وقوع جنگ بین روسیه و اوکراین باعث پیچیدگی اوضاع شد. راه حل ساده تر و سریع تر برای حل بحران بنگلادش صادرات پوشاک آماده به بازارهای غیرمتعارف آسیایی مانند هند بود.
همه ما می دانیم که به دلیل پاندمی جهانی صدها کارخانه در بنگلادش به ناچار تعطیل شده اند به ویژه کارخانجات کوچک پوشاک که دیگر سفارشی دریافت نمی کرند و فروش نداشتند، در نتیجه حجم زیادی از پوشاک در این کارخانجات انبار شده بود. به همین دلیل آن ها مجبور به بستن کارخانجات و فرستادن هزاران نفر از کارگران به خانه هایشان شدند، بیشتر این کارگران از مناطق روستایی آمده بودند. حدود 25-20 درصد کارگران مجبور به بازگشت به روستاهایشان شدند که این باعث قطع مقرری خانواده های آن ها برای یک دوره نسبتا طولانی شد.
در عین حال به دلیل تشدید درگیری ها بین روسیه و اوکراین قیمت دلار به بالاترین مقدار خود رسید و تورم در سرتاسر جهان افزایش یافت. در نتیجه این روند میزان مصرف کلی کاهش پیدا کرد. بنگلادش در ماه سپتامبر پس از 13 ماه رشد پیاپی شاهد رشد منفی بوده است.
صنعت پوشاک آماده در بنگلادش سفارشات مربوط به فصل گذشته را دریافت کرده اما با افزایش سریع نرخ تبدیل دلار از 80 به 104/55 تاکا سفارشی برای فصل آینده نداشته است. آن ها سفارشی نگرفته اند چون خریداران همواره پس از سفارش حجم مشخصی از محصول انتظار سودآوری دارند. در حال حاضر اگر خریداران با همان قیمت های فصل قبل سفارش خود را ثبت کنند با توجه به افزایش چشمگیر نرخ دلار در بنگلادش به سود مورد نظر خود نخواهند رسید.
افزایش قیمت دلار از جهات دیگری نیز بر بخش پوشاک آماده بنگلادش تاثیر داشته است. برای مثال برای فعالیت یک کارخانه به ژنراتور و برای کار کردن ژنراتور به سوخت دیزلی نیاز است که قیمت سوخت نیز به طرز غیرقابل باوری افزایش یافته است.
صنعت پوشاک آماده بنگلادش با وجود تمامی چالش های فوق همچنان سرپا ایستاده و از این شرایط سخت عبور کرده است. این صنعت تلاش خود را بیشتر کرده تا بتواند انرژی مورد نیاز کارخانجات را به انرژی سبز تبدیل کند و در حال حاضر اولین کشور جهان از نظر دارا بودن تعداد کارخانه های سبز می باشد. از هر ده کارخانه سبز در جهان نه کارخانه در بنگلادش واقع شده است.
حتی همین حالا اگر کارخانجات بنگلادش پس از کار زیاد برای بقا در این شرایط سفارشی دریافت نکنند، یک فاجعه رخ داد اما البته که هرجا مشکلی هست، راه حل آن هم هست. راه حل موقتی می تواند روی آوردن به بازارهای آسیایی و کشورهای همسایه بنگلادش باشد. بازارهای مطلوب و مساعد در این شرایط عبارت است از ژاپن، هند، کره، خاورمیانه و مالزی.
در حال حاضر نزدیک ترین و بزرگ ترین بازار برای بنگلادش بازار هند است. بنگلادش بخش اعظم مواد اولیه خام و الیاف بشرساخت مورد نیاز خود را از هند وارد می کند اما به دلیل سابقه بدی که هند از نظر پایبند نبودن به وعده های خود داشت و همچنین به دلیل سختی در برقراری روابط با این کشور، بنگلادش خیلی مایل به فروش پوشاک خود به هند نمی باشد.
برگزاری نمایشگاه هایی در هر دو کشور می تواند به حل این مشکل کمک کند. در رویداد Textile Sourcing Meet’ 22 که اخیرا و در روز 17 سپتامبر در هتل رادیسون بلو در داکا برگزار شد، 24-20 تامین کننده مواد اولیه خام از هند حضور داشتند و محصولات خود را به نمایش گذاشتند. صدها کارخانه دار از بنگلادش این فرصت را پیدا کردند تا رو در رو با این تامین کنندگان صحبت کنند و فرصت های تجاری بسیاری را برای آینده ایجاد نمایند.
بلافاصله پس از این نمایشگاه باید نمایشگاه دیگری در هند برگزار شود که تولیدکنندگان مطرح پوشاک بنگلادش بتوانند محصولات خود را در آن به معرض نمایش بگذارند و از این طریق به شکل گیری ارتباطات جدید با تامین کنندگان هندی و ایجاد حس اعتماد به آن ها کمک کنند.
این وضعیت یک موقعیت برد-برد برای دو کشور ایجاد می کند. بنگلادش مواد اولیه خام مورد نیاز خود را از هند تامین می کند و هند نیز کالاهای تکمیل شده را از بنگلادش خریداری می نماید. این می تواند یک راهکار موثر برای حل مشکل پیش آمده در بخش پوشاک آماده بنگلادش باشد.