پیش بینی صنعت بی بافت ها در سال آینده

به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز،   در انجمن صنایع پارچه های بی بافت(INDA) مشخصا در مورد اتفاق های پیش رو در بازار الیاف و بی بافت ها در سال جدید سوال می شود. در سال جدید چالش ها و فرصت هایی پیش روی این صنعت قرار دارد نظیر مسایل مربوط به زنجیره تامین و لجستیک، تغییرات قانونی، چالش های نظارتی و تحولات بازار.

مسایل مربوط به لجستیک و زنجیره تامین تا حد زیادی در پی پاندمی کووید-19 پیش آمده است. تولیدکنندگان منسوجات بی بافت ظرفیت های تولید جدیدی را به ویژه در زمینه منسوجات بی بافت ملت بلاون مورد استفاده در بخش های پزشکی نصب کرده اند و یا متعهد به نصب آن شده اند. علاوه بر آن برای تولید زیرلایه ها یا کالاهای تکمیل شده مورد استفاده در دستمال های ضدعفونی کننده ظرفیت هایی اضافه و یا بهینه سازی شده است. هرچند که تقاضا برای کالاهای تکمیل شده و منسوجات بی بافت وارداتی هنوز به سطح پیش از پاندمی افت نکرده اما دسترسی به این کالاها افزایش یافته و کم شدن تقاضا نیز محسوس بوده است.

در بعضی موارد مقدار موجودی در اختیار منسوجات بی بافت و کالاهای تکمیل شده محسوس است. در حالی که تولیدکنندگان در حال تنظیم استراتژی های تولید هستند برای مثال دارایی های قدیمی تر و با کارایی کمتر را از رده خارج و بین زنجیره های تامین از نو تعادل برقرار می کنند، همچنان فشار زیادی بر روی آن ها وجود دارد چون واردات با هزینه های باربری کمتر در مقایسه با زمان پاندمی افزایش یافته است.

قیمت های کانتینر از آسیا که در زمان پیک پاندمی به صورت نجومی افزایش یافته بود، به شدت کاهش پیدا کرد. تولیدکنندگان آسیایی برای برآورده کردن تقاضاهای به وجود آمده در اثر پاندمی ظرفیت های تولید خود را به اندازه همتایان خود در آمریکای شمالی و اروپا افزایش دادند. چالش های لجستیک بالقوه مانند اعتصابات راه آهن با پادرمیانی دولت کمتر شده است.

این عوامل در کنار هم باعث ایجاد یک محیط بسیار رقابت پذیر برای تامین بی بافت ها می شود. قطعا برای رفع تقاضای ناشی از پاندمی باز هم از رده خارج کردن دارایی ها انجام خواهد شد. احتمالا این موضوع برای شرکت هایی که فناوری های جدیدی را به قابلیت های اصلی خود اضافه کردند صادق است.

از نظر قانونی فشار بر روی دولت ها در رابطه با پلاستیک های یک بار مصرف روز به روز بیشتر می شود. کمی پیش از شروع پاندمی کووید-19 اتحادیه اروپا در تلاش برای کاهش پلاستیک های حاصل از ده گروه از محصولات در محیط زیست بخشنامه پلاستیک های یکبار مصرف را صادر کرد. این ده گروه عبارتند از:

• گوش پاک کن
• کارد و چنگال، بشقاب، نی و هم زن
• بادکنک و دسته بادکنک
• ظروف نگهدارنده مواد غذایی
• فنجان های نوشیدنی
• ظروف نوشیدنی
• ته سیگار
• کیسه های پلاستیکی
• بسته ها و بسته بندی ها
• دستمال های مرطوب و اقلام بهداشتی

وقتی که جایگزین های پایدار به آسانی و با قیمتی اقتصادی در دسترس هستند، محصولات پلاستیکی یکبار مصرف جایی در بازار کشورهای عضو اتحادیه اروپا ندارند. این موضوع در مورد چوب پنبه، کارد و چنگال، بشقاب، نی، همزن و دسته بادکنک صدق می کند. همچنین در مورد فنجان، ظروف غذا و نوشیدنی تهیه شده از پلی استایرن گسترش یافته و تمامی محصولات تهیه شده از پلاستیک اکسو-زیست تجزیه پذیر نیز صادق است.

اتحادیه اروپا در مورد سایر محصولات یکبار مصرف تمرکز خود را بر روی محدود کردن استفاده از این محصولات گذاشته است.

• کاهش مصرف از طریق افزایش آگاهی رسانی
• طراحی های جدید مانند اتصال درب بطری به بطری
• برچسب گذاری برای مثال آگاه کردن مصرف کنندگان در مورد محتوای پلاستیکی محصولات، کارهایی که نباید در هنگام دور ریختن این محصولات انجام داد و آسیب هایی که در صورت دورریختن این محصولات به محیط زیست وارد می شود
• مدیریت ضایعات و متعهد کردن تولیدکنندگان به پاکسازی شامل برنامه مسوولیت گسترده تولیدکننده(EPR)

روش اروپاییان توسط قانونگذاران آمریکایی در سطح فدرال، ایالتی و شهری مورد توجه قرار گرفت. هرچند که این روش هنوز منجر به محدودیت های مشابه در مورد محصولات حاوی بی بافت ها نشده اما به کارگیری دوباره روش اروپایی ها تاثیر چشمگیری بر مصرف کنندگان و تولیدکنندگان دستمال های مرطوب و اقلام بهداشتی خواهد گذاشت. پاندمی کووید-19 تا حدی باعث قطع این روند و همچنین باعث خرید زمان برای جلب توجهات به مواد اولیه خام بی بافت جایگزین شد.

تقریبا هیچ رویداد یا کنفرانس مربوط به بی بافت ها وجود ندارد که در آن به الیاف دارای منابع طبیعی، منسوجات بی بافت و الیاف زیست تجزیه پذیر و یا عناصر اقتصاد گردشی نظیر بازیافت پیشرفته پرداخته نشود. این موضوع در کنفرانس های World Of Wipes، RISE و Hygienix نیز قابل مشاهده بوده است. علاوه بر آن پاندمی باعث کند شدن حرکت به سمت ممنوعیت قانونی پلاستیک های یکبار مصرف شد چون شایع شده بود که بسیاری از دستمال ها، ماسک های صورت و گان های مختص پاندمی در واقع پلاستیک های یکبار مصرف هستند اما با از سرگیری فعالیت های قانونی فرصت های بیشتری برای یافتن یک پاسخ مناسب در قبال دسته بندی های پلاستیک های یکبار مصرف که برای رفاه و سلامت عموم ضروری هستند، وجود خواهد داشت. انجمن صنایع پارچه های بی بافت فعالانه در حال هماهنگ کردن تلاش ها برای حمایت از واکنش های منطقی و مبتنی بر واقعیت به این چالش ها می باشد.

یکی دیگر از ابتکار عمل های نظارتی تاثیرگذار بر صنعت بی بافت ها اقدامات سریع برای محدود و یا حذف کردن استفاده از مواد پر و پلی فلوروآلکیل(PFAS) است. این مواد شیمیایی معمولا برای جلوگیری از لک شدن و نفوذ مواد خطرناک بر روی منسوجات بی بافت به کار می روند. امروزه بیش از 15000 ماده پر و پلی فلوروآلکیل مختلف در بازار وجود دارد. طبیعت تقریبا منحصر به فرد اتصالات کربن-فلورین که بی نهایت پایدار هستند باعث می شود تا این مواد در محیط زیست بسیار پایدار باشند تا حدی که به عنوان "مواد شیمیایی همیشگی" معروف شده اند. تعدادی از مواد PFAS به عنوان عوامل احتمالی بیماری های شدید شناخته شده اند از جمله:

• اثرات کبدی(بیلی روبین، کلسترول)
• اثرات ایمونولوژیک(کاهش پاسخ دهی به واکسیناسیون، آسم)
• اثرات مربوط به رشد(وزن تولد)
• اثرات داخلی(بیماری تیرویید)
• اثرات مربوط به تولید مثل(کاهش باروری)
• اثرات قلبی عروقی(فشار خون ناشی از بارداری)
• تومورها(کبد، بیضه، پانکراس)
• سرطان(بیضه، کلیه)

هرچند که تا کنون تعداد نسبتا کمی از بیش از 15000 ماده PFAS مورد بررسی قرار گرفتند اما شدت بدی همین تعداد به اندازه ای بوده که منجر به فشار عمومی برای حذف این مواد شیمیایی شده است. سرمایه گذارانی که تلاش می کنند تا ریسک سرمایه گذاری خود را کاهش دهند تولیدکنندگان را وادار به توقف تولید این ماده شیمیایی کرده اند و شرکت ها نیز به تدریج شروع به پاسخگویی نموده اند. شرکت تری ام در دسامبر 2022 اعلام کرد که تا سال 2025 تولید PFAS را متوقف خواهد کرد.

شیمی منحصر به فردی که به الکترونگاتیویته بالای اتم فلورین و رفتار آن در ایجاد اتصال با کربن مربوط می شود باعث شده تا خواص فیزیکی این مواد به راحتی در مواد دیگر قابل تکرار نباشد. در نتیجه برای یافتن یک ماده یا ترکیبی از مواد شیمیایی که بتوانند جایگزین مناسبی برای PFAS باشند و بتوان در تکمیل منسوجات و بی بافت ها از آن استفاده کرد جستجوی گسترده ای آغاز شد. اخیرا برایان روسنشتین در ستون نظرات مجله تکستیل ورلد در مورد این چالش ها صحبت کرد و در یکی از نظرات کنایه آمیز خود چنین نوشت: "از نظر من هیچ وقت نباید مشکلی را بدون ارایه دادن راه حل آن مطرح کرد. به نظر می رسد PFAS در این قانون یک استثناست. با افزایش قوانین نظارتی برای محدود کردن یا حذف PFAS احتمالا باید انتظار برنامه های کاربردی خاصی را داشت اما حتما تعداد تامین کنندگان این ماده شیمیایی کمتر و یا صفر خواهد شد. به طور قطع برای شناسایی و به کارگیری بهترین جایگزین ممکن برای PFAS در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله تکمیل منسوجات بی بافت نوآوری هایی صورت خواهد گرفت.

در پایان تغییر در رفتار مصرف کننده باعث خلق فرصت های جدید خواهد شد. تقاضای مصرف کنندگان برای شفاف بودن ترکیبات محصول روز به روز بیشتر می شود که باعث بهتر شدن دیدگاه آن ها در مورد مسایل مربوط به پلاستیک های یکبار مصرف و حضور افزودنی هایی نظیر PFAS می شود و فشار را بر روی تولیدکنندگان برای تغییر طراحی محصول بیشتر می کند. این فشار همان عاملی است که باعث نوآوری می شود. مصرف کنندگان همچنان به محصولاتی بیشتر علاقه دارند که دارای منابع پایدار و اخلاقی باشد، عامل طبیعی بودن و همچنین قابلیت بازیافت و بخشی از اقتصاد گردشی بودن در آن بیشتر باشد. این باعث خلق فرصت برای محصولات تهیه شده از مواد اولیه خام نوآورانه و دارای طراحی های جدید می شود. تقاضای مصرف کنندگان و اشتیاق آن ها برای پرداخت هزینه نوآوری همان است که باعث خنثی کردن عامل ایجاد نوآوری که در بالا به آن اشاره شد، می شود.

در پایان نتیجه می گیریم که در سال 2023 نیاز به انجام فعالیت های هوشمندانه برای نوآوری در بخش بی بافت ها از سوی شرکت ها افزایش خواهد یافت تا بتوانند بازارهای فروش جدید برای ظرفیت های مازاد پیدا کنند و جایگزین هایی را برای مواد اولیه و افزودنی های ممنوعه بیابند و پاسخگوی نیاز رو به رشد مصرف کنندگان برای محصولاتی باشند که به منابع مواد اولیه و همچنین پایان عمر آن ها توجه شده است.