دانشمندان دانشگاه بریستول، انگلستان عقیده دارند که با بازآفرینی پوشش مومی میوه های سیاه مانند بلوبری و بلک بری می توان رنگزاهای پایدارتری را برای استفاده در موارد کاربردی مختلف از جمله منسوجات تولید کرد.
به گزارش سرویس اطلاع رسانی نساجی امروز، محققان به سرپرستی راکس میدلتون در مورد این که چرا بلوبری ها علی رغم وجود پیگمنت های قرمز تیره در پوست میوه، آبی هستند به تحقیق پرداخته اند. میدلتون در مطلبی که در مجله Science Advances به چاپ رسانده این موضوع را چنین شرح می دهد که رنگ آبی به دلیل یک لایه مومی که میوه را احاطه کرده به وجود می آید. این لایه از ساختارهای مینیاتوری که نور ماورای بنفش و آبی را پراکنده می کنند، تشکیل شده است.
این همان چیزی است که به بلوبری ظاهری آبی می دهد. انعکاس آبی-فرابنفش ناشی از واکنش بین ساختارهای کریستالی رندوم آرایش یافته پوشش مومی میوه و نور است.
میدلتون می گوید: "موم بر روی سطح میوه جمع شده و در آن جا برای تولید کریستال های تشکیل دهنده پوشش میوه متراکم می شود. این همان چیزی است که ما در آزمایشگاه بر روی بعضی از نمونه ها تکرار کردیم و موم را تحت شرایط کنترل شده مجددا کریستالیزه کردیم."
تیم تحقیقاتی با کریستالیزه کردن دوباره شکوفه موم در آزمایشگاه موفق به تولید دوباره رنگ ساختاری میوه شده است. میدلتون می گوید: "ما نشان داده ایم که میوه های آبی و میوه هایی که دارای ساختار رنگی هستند محدود به آن هایی که دارای ساختار زیرپوستی آبی هستند، نمی شود. علاوه بر آن به نظر می رسد ساختار نوری همگرا در محدوده فیلوژنتیکی گسترده ای وجود دارد. موم های اپیکوتیکولار عناصری هستند که به مهندسی زیستی در آینده مربوط می شوند و مواد اولیه زیستی نوری با ویژگی هایی نظیر پایداری و زیست سازگاری، خود متصل شوندگی، خود تمیزشوندگی و خودترمیمی می باشند."
تیم تحقیقاتی مشاهده کرد که این اثر در میوه های مختلفی وجود دارد که باعث آبی دیده شدن آن ها می شود اما در گالوها(زیرگونه آلو) و میوه های ارس واضح تر است. میدلتون می گوید ضخامت رنگزای فوق ظریف حدود دو میکرون است. هرچند که بازتابندگی آن کمتر می باشد اما مسیر را برای روش های جدید رنگرزی هموار می کند.
آن ها قصد دارند برای خلق دوباره پوشش میوه و به کارگیری آن به دنبال روش های ساده تری باشند که بتواند آن ها را به رنگ های منعکس کننده آبی و فرابنفش پایدارتر و زیست سازگارتری برساند.
میدلتون می گوید: "در حال حاضر ایجاد پوشش مشابه میوه در مراحل اولیه آزمایشگاهی قرار دارد. تا به امروز دانشمندان پوشش زرشک را بر روی ورق، شیشه و سیلیکون آزمایش کرده اند اما هنوز استفاده از آن بر روی پارچه را مورد بررسی قرار نداده اند. با این حال این یک هدف بزرگ به شمار می رود."
چنانچه بتوان پیگمنت های به دست آمده از پوشش های مومی میوه ها که در آزمایشگاه تهیه شده اند را در رنگزاهای نساجی به کار گرفت، می توان تاثیر مثبتی را از نظر پایداری و مقیاس پذیری در زنجیره تامین ایجاد کرد هرچند که این کار هنوز نیازمند تحقیقات بیشتری است.
مواد اولیه زیست پایه از ارزش بالایی در کاربردهای مهندسی الهام گرفته از طبیعت که پایدار و زیست سازگار هستند، برخوردارند. تحقیق در مورد خواص نوری و خود متصل شوندگی سلولز منجر به نوآوری در زمینه پوشش ها، سنسورها و رنگزاها شده است.
میدلتون می گوید: "این روش تولید رنگزا به این معناست که از ماده اولیه ای که آبی نیست پوشش تولید کنید. امید است که مواد اولیه گیاهی باعث افزایش پایداری منابع شود."