سید‌شجاع‌الدین امامی‌رئوف دبیر انجمن صنایع نساجی گفت: در سال ۱۴۰۲، حدود ۴۹۰هزار تن انواع پارچه در کشور تولید شده است که ۷۵درصد نیاز بازار را پوشش می‌دهد و ۱۴۵هزار تن از نیاز بازار از طریق واردات تامین شد.
وی با بیان اینکه ارزبری واردات پارچه برای کشور در سال ۱۴۰۲ حدود ۷۵۰میلیون دلار برآورد می‌شود، گفت: از این میزان ۱۰۵هزار تن معادل حدود ۵۸۰میلیون دلار آن مربوط به پارچه‌های تاروپودی از جنس الیاف مصنوعی است و پس از آن، پارچه‌های رومبلی با ارزش وزنی حدود ۱۱هزار تن و ارزش دلاری ۶۲میلیون دلار وارد کشور می‌شود.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از جهان صنعت، دبیر انجمن صنایع نساجی با اشاره به حذف ارز ترجیحی برای واردات پارچه از فروردین ماه امسال افزود: این محدودیت تنها مربوط به ردیف تعرفه‌های پارچه‌های رومبلی است که تنها یک‌دهم از کل حجم بازار پارچه کشور را شامل می‌شود و برای واردات انواع دیگر پارچه‌ها محدودیتی وجود ندارد.
امامی رئوف، مجموع واردات در صنعت نساجی و پوشاک را چهار برابر صادرات در این صنعت عنوان کرد و گفت: در سال ۱۴۰۲ حدود ۲میلیارد و ۲۰۰میلیون دلار واردات در صنعت نساجی و پوشاک به ثبت رسیده که شامل مواد خام پایه و مواد واسطه‌ای می‌شود و در مقابل، مجموع صادرات در ردیف تعرفه‌های این صنعت ۵۵۰میلیون دلار برآورد شده که بخش عمده آن نیز مربوط به صادرات فرش ماشینی و کفپوش و موکت است.
وی چندنرخی بودن ارز را یکی از مشکلات جدی تولیدکنندگان عنوان کرد و گفت: چندنرخی بودن ارز نه‌تنها مشکل صنایع نساجی، بلکه مساله اصلی برای همه صنایع است. در حال حاضر اختلاف بین ارز ترجیحی و ارز مبادله‌ای زیاد است و این یعنی تنبیه صادرات و تشویق واردات.
دبیر انجمن صنایع نساجی ادامه داد: درباره ارز ترجیحی نظر انجمن صنایع نساجی ایجاد وحدت رویه در کل زنجیره این صنعت، یعنی تک‌نرخی شدن ارز است؛ بدین صورت که ارز ترجیحی به هیچ صنعتی تخصیص داده نشود.
امامی‌رئوف افزود: انجمن صنایع نساجی به وزارت صمت پیشنهاد داده، تخصیص ارز ردیف تعرفه‌های واردات در صنعت نساجی را شفاف‌سازی کند تا مشخص شود افرادی که اقدام به واردات کرده‌اند، بازرگان بوده‌اند یا تولیدکننده، چراکه بیشترین واردات در این صنعت توسط افراد غیر از تولیدکنندگان انجام می‌شود.
وی به میزان سرمایه‌گذاری انجام شده در این صنعت نیز اشاره کرد و افزود: سالانه حدود ۳۴۰ تا ۴۰۰میلیون دلار سرمایه‌گذاری در حوزه خرید تجهیزات و انتقال تکنولوژی در این صنعت انجام می‌شود و تولیدکنندگان در سال‌های اخیر در بحث بازسازی و نوسازی حلقه‌های مختلف تولید اقدامات موثری انجام داده‌اند، به طوری که از واحد‌های تولید الیاف مصنوعی و پنبه‌ای گرفته تا واحد‌های رنگرزی و چاپ و تکمیل، در حال حاضر می‌توانند پاسخگوی نیاز بازار داخل باشند.