وزیر تحول دیجیتال اوکراین، میخاییل فدروف از یک "شنل نامریی" رونمایی کرده است که قادر به پنهان کردن سربازان از دوربین ها و پهپادهای دمانگار می باشد.
به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، این شنل امواج حرارتی را در خود حبس کرده و ظاهرا سربازان را در برابر دشمن نامریی می کند. این شنل در یک پروژه فناوری دفاع با حمایت دولت اوکراین ساخته شده است.
زمانی که این شنل توسط نیروهای ویژه و تک تیراندازها در طول شب مورد استفاده قرار می گیرد، انتشارات حرارتی را در خود حبس کرده و آن ها را در مقابل دوربین های دمانگار که شامل دوربین های پهپادها نیز می شود، غیر قابل شناسایی می کند. بر اساس ادعای چندین رسانه این فناوری در حال حاضر نیز در دنیای واقعی مورد استفاده می باشد. با استفاده از این فناوری امکان مخفی کردن نیروها و تجهیزات اوکراینی از سنسورهای پهپادهای روسی وجود دارد
این شنل از سال 2015 در دست توسعه بوده است و قرار بود توسط تک تیراندازان و سربازان عملیات ویژه سرویس امنیتی اوکراین در منطقه شرقی دوباس مورد استفاده قرار گیرد. زمانی که روسیه در فوریه 2022 مورد هجوم دشمن قرار گرفت، توسعه آن به طور جدی تر ادامه پیدا کرد. جای تعجب نیست که آرایش خاص روی شنل محرمانه باشد هرچند که استفاده از مواد اولیه دارای فناوری نانو در آن از جمله گرافین که توانایی مخفی کردن یا جذب سیگنال های حرارتی را دارد، مشخص است.
شنل نامریی کننده از مواد اولیه ای تهیه شده است که اغلب در لباس آتش نشان ها مورد استفاده قرار می گیرد. این مواد مانع از خروج هوای گرم و نمایان شدن آن بر روی دوربین های تصویربرداری دمایی می شوند. درون شنل یک سیستم تهویه قرار گرفته است که دمای هوای گرم حبس شده داخل شنل را پایین می آورد و به خنک شدن آن کمک می کند.
یک شرکت دیگر محصولی مشابه این شنل ساخته است. شرکت کانادایی استتار هایپراستلث بیوتکنولوژی فناوریی را به ثبت رسانده است که در آن از ماده اولیه ای استفاده می شود که قادر به خم کردن نور به منظور تقریبا نامریی کردن افراد و اشیا در برابر چشم غیرمسلح است. تصاویر ویدیویی ارایه شده توسط شرکت نشان می دهد که چطور این محصول می تواند حتی با ماده اولیه ای به ضخامت یک ورق کاغذ کار کند و در نتیجه امکان تولید محصولی نازک و مقرون به صرفه وجود داشته باشد اما در عین حال ضخامت آن به اندازه ای باشد که از تصویربرداری حرارتی جلوگیری کند. با این حال همچنان محدودیت هایی برای استفاده از این ماده اولیه وجود دارد چون فرد یا شئی مورد نظر برای مخفی ماندن باید در فاصله ای مشخص از دوربین قرار داشته باشد و همچنین تاثیر آن کم و بیش وابسته به زاویه ای است که از آن جا رویت می شود.
مدتی است که تحقیقات و روش های مربوط به لباس های نامریی کننده در حال انجام و بررسی است. در سال 2006 دیوید اسمیت از دانشگاه دوک با استفاده از تئوری مطرح شده توسط فیزیکدان جان پندری موفق به خلق یک متامتریال یا فراماده شد که قابلیت منحرف کردن جریان های مایکروویو را داشت. در سال 2007 ایگور اسمولیانینوف از دانشگاه مریلند از این فراتر رفت و پا به عرصه نامریی کردن گذاشت. او با استفاده از تئوری های پیشین که توسط ولادیمیر شالیف از دانشگاه پردو مطرح شده بود فراماده ای ساخت که قابلیت خم کردن نور مریی حول یک شئی را داشت.
ذرات شیشه از نظر پس بازتاب مانند منشور عمل کرده و با تفرق نور آن را در جهات مختلف خم می کنند. در نتیجه امواج نور منعکس شده همان مسیر امواج نور تصادفی را دنبال می نمایند. بنابراین بازدیدکننده ای که نزدیک منبع نوری است چون نور منعکس شده بیشتری را دریافت می کند انعکاس روشن تری را هم رویت می کند. در واقع مواد اولیه ای که نور را به عقب منعکس می کنند بسیار گسترده هستند. پس بازتاب دهنده ها در دوچرخه ها، نشانگرهای جاده ای و علایم رانندگی به منظور افزایش قابل رویت بودن آن ها توسط رانندگان مورد استفاده قرار می گیرند.
این فناوری می تواند در بخش های دیگری نیز استفاده شود برای مثال مد، ساختارهای دکوراتیو، ارتش، واقعیت افزوده یا واقعیت مجازی و غیره. این محصولات پیشرفته در آینده می توانند در دسته محصولات بسیار نوآورانه بخش مد و اکسسوری قرار بگیرد.