محققان موفق به طراحی یک دستکش الکترونیک ضدآب شده اند که قادر است با استفاده از حسگرهایی حرکات دست غواصان را تفسیر کرده و به برقراری ارتباط آن ها با افراد روی خشکی کمک کند.
به گزارش سرویس اطلاعرسانی نساجی امروز، تیم تحقیقاتی متشکل از چندین مرکز تحقیقاتی در سطح ایالات متحده آمریکا که شامل Fuxing Chen، Lijun Qu، Mingwei Tian و همکاران آن هاست گفت که تولید دستکش های الکترونیک ضدآب چالش بزرگی برای آن ها بوده است. در حال حاضر دستکش های مجهز به حسگرهای الکترونیک که حرکات دست را به اطلاعات تبدیل می کنند در دست توسعه می باشد برای مثال دستکش هایی که امکان تعامل شخص با محیط های واقعیت مجازی را فراهم می کنند و یا به افراد آسیب دیده برای بازیابی و به دست آوردن دوباره مهارت های حرکتی ظریف کمک می نمایند اما سختی کار دستکش های غواصی ساخت حسگرهای الکترونیک ضد آب و در عین حال حفظ راحتی و انعطاف پذیری دستکش ها در هنگام فرورفتن در آب بوده است.
دستکش های جدید مجهز به هوش مصنوعی دارای حسگرهایی می باشد که در پاسخ به 16 حرکت دست که بیشتر توسط غواصان انجام می شود، پالس های الکتریکی ایجاد می کنند.
محققان برای انجام این کار ابتدا اقدام به ساخت حسگرهای ضدآب کردند که با الهام از پاهای لوله ای ستاره دریایی دارای ستون های میکروسکوپی انعطاف پذیر بود. آن ها با استفاده از ابزار حکاکی لیزری مجموعه ای از میکروستون ها را بر روی یک لایه فیلم نازک پلی دی متیل سیلوکسان(PDMS) که یک پلاستیک ضدآب است که در لنزهای تماسی مورد استفاده قرار می گیرد، ایجاد کرده و با استفاده از یک لایه رسانا نقره ای آن را پوشش دهی کردند و با کنار هم قرار دادن دو فیلم طوری که میکولوله های آن ها رو به داخل باشد، حسگرهای ضدآب ایجاد نمودند.
این حسگر که به اندازه یک پورت یو اس بی تایپ سی است، در هنگام خم شدن واکنش نشان می دهد و می تواند فشاری در محدوده لمس جزیی کاغذ تا جریان آب را شناسایی کند. محققان ده عدد از این حسگرهای ضدآب را درون باندهای خودچسب بسته بندی کردند و آن را به قسمت بالای اتصال بندانگشت و انگشت اول نمونه اولیه دستکش دوختند.
آن ها سپس سیگنال های الکترونیکی مشخصی را که توسط حسگرهای دستکش در اثر هر کدام از 16 حرکت دست از جمله علامت "OK" و "EXIT" تولید می شد ثبت کردند. آن ها با استفاده از روش یادگیری ماشین برای تبدیل زبان اشاره به کلمات یک برنامه کامپیوتری درست کردند که حرکات را به پیام تبدیل می کرد. آزمایشات انجام شده بر روی این دستکش ها بر روی خشکی و زیر آب دقت 8/99 درصدی را نشان می داد.
آن ها امیدوارند که روزی غواصان با استفاده از این فناوری بهتر بتوانند با یکدیگر و همچنین سایر اعضای گروه بر روی قایق ارتباط برقرار کنند.