سالانه در چین 26 میلیون تن لباس دور ریخته می شود که سرنوشت بیشتر آن ها زمین های دفن زباله است.
به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، ضایعات نساجی تبدیل به یک معضل اساسی در جهان شده است؛ تنها 12 درصد از این ضایعات در سراسر جهان بازیافت می شوند. در چین چالش ضایعات حتی پررنگ تر است. این کشور به عنوان بزرگ ترین تولید کننده و مصرف کننده محصولات نساجی در جهان سالانه بیشتر از 26 میلیون تن لباس مصرف شده را دور می ریزد که بیشتر آن ها نیز راهی زمین های دفن زباله می شوند. این حجم بالای ضایعات با وجود فست فشن یا مد سریع بیشتر هم شده است. در صنعت فست فشن در درجه اول از مواد اولیه مصنوعی غیرقابل بازیافت که از مشتقات نفتی هستند و نقش مهمی در آلودگی محیط زیست دارند، استفاده می شوند.
مواد اولیه مصنوعی 70 درصد پوشاک به فروش رفته در داخل کشور را تشکیل می دهند. علاوه بر آن چین یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان مد ارزان به شمار می رود که محصولات آن در بیش از 150 کشور جهان به فروش می رسند.
چین در واکنش به این بحران از مشوق های زیادی با هدف افزایش بازیافت منسوجات رونمایی کرده است. این کشور قصد دارد تا سال 2025 یک سیستم بازیافت منسوجات در محل داشته باشد که هدف آن بازیافت 25 درصد از ضایعات نساجی و تولید 2 میلیون تن الیاف بازیافتی در سال می باشد. قرار است این مقدار تا سال 2030 تا 30 درصد افزایش پیدا کند و میزان تولید سالانه الیاف بازیافتی به 3 میلیون تن برسد.
کمپانی نساجی Wenzhou Tiancheng بخشی از یک فعالیت گسترده تر به منظور ادغام فرایند بازیافت در صنعت نساجی چین می باشد. این شرکت یکی از بزرگ ترین کارخانجات بازیافت پنبه در کشور است و نشان دهنده نقش مهم کارخانجات بازیافت در مقیاس وسیع در کاهش میزان ضایعات می باشد. در آن جا لباس های پنبه ای دورریخته شده و ملحفه ها با دقت دسته بندی شده و وارد دستگاه های خردکن می شوند. این نخستین گام در مسیر دادن یک زندگی تازه به منسوجات ضایعاتی است.
از سویی دیگر دا بائو طرای سی ساله در سال 2019 شرکت Times Remake را ثبت کرد که در شانگهای واقع شده است و در زمینه تبدیل لباس های دست دوم به لباس های جدید شیک و زیبا فعالیت می کند.
خیاطان در این شرکت به شیوه ای خلاقانه جین و سوییشرت های استفاده شده را از نو تصویر سازی کرده و آن ها را به لباس های منحصر به فرد و مد روز تبدیل می کنند. به اشتراک گذاری طراحی های دا بائو و پدر همسر او به صورت آنلاین در نهایت شکوفا شد و به یک سرمایه گذاری پررونق و تاسیس فروشگاهی در منطقه ژیانگ شانگهای تبدیل گشت.
در این فروشگاه لباس های از نو درست شده در کنار کالاهای وینتج مانند کاپشن های کارهارت و لیوایز به فروش می رسد.
بعضی از برندها لیبلی را به هر کالا وصل می کنند که اجزای تشکیل دهنده آن کالا، فرایند تولید و منشا مواد اولیه آن در کیوآر کد آورده شده است. آن ها روش های تولید سنتی مانند استفاده از الیاف نساجی تهیه شده از برگ آناناس را به کار می گیرند؛ روشی که قرن ها در فیلیپین مورد استفاده بوده است.
علاوه بر آن کمیسیون ملی توسعه و اصلاحات ملی چین مزایای بازیافت منسوجات برای محیط زیست را مشخص کرده است. فرایند بازیافت نه تنها به حفظ منابع کمک می کند بلکه باعث کاهش آلاینده ها و انتشارات کربن نیز می شود. میزان انتشارات دی اکسید کربن برای هر کیلوگرم از ضایعات نساجی بازیافت شده 6/3 کیلوگرم کاهش می یابد و در مصرف آب نیز 6000 لیتر صرفه جویی می شود.
با این حال چالش های بازیافت بسیار است برای مثال بیشتر منسوجات دورریخته شده در چین از مواد اولیه مصنوعی تشکیل شده اند که بازیافت آن ها به مراتب سخت تر از بازیافت الیاف طبیعی مانند پنبه می باشد.
با پیشروی چین به سمت هدف بلندپروازانه خود یعنی کربن خنثی شدن تا سال 2060، اهمیت ابتکار عمل هایی که توسط دولت و شرکت های مختلف انجام می شود، بیشتر مشخص می گردد. آن ها نقش مهمی در داشتن اقتصادی پایدارتر و گردشی تر و تبدیل آن چه که ضایعات خوانده می شود به منابع ارزشمند ایفا می کنند.