معمولا کارکردهای خاص منسوجات فنی از طریق پوشش دهی این منسوجات در آن ها ایجاد می شود.
به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، منسوجات با این روش برای مثال در برابر باد، آب یا ساییدگی مقاوم می شوند. معمولا برای پوشش دهی از مواد بر پایه نفت نظیر پلی اکریلات ها یا پلی یورتان ها استفاده می شود. با این حال این مواد نیازمند منابع تمام شدنی هستند و چنانچه به درستی مصرف نشوند دیگر در دسترس نخواهند بود.
موسسه تحقیقاتی الیاف و نساجی دنکندورف در حال تحقیق بر روی مواد اولیه به دست آمده از منابع تجدیدپذیر است که پس از استفاده قابل بازیافت بوده و باعث آلودگی محیط زیست نمی شوند. یکی از مواد اولیه مورد توجه پلیمرهای به دست آمده از باکتری است.
از مزایای این بیوپلیمرها امکان تولید آن ها در هرجاست از راکتورهای آزمایشگاهی کوچک گرفته تا کارخانجات تولیدی بزرگ. پلی ساکاریدها، پلی آمیدهای حاصل از آمینواسیدها و پلی استرها نظیر پلی لاکتیک اسید یا پلی هیدروکسی آلکونات ها(PHAs) جزو آینده دارترین پلیمرهای زیستی هستند که همگی از مواد اولیه خام تجدیدپذیر به دست می آیند.
پلی هیدروکسی آلکونات ها گروهی از پلی استرهای تولیدشده به روش بیوتکنولوژی را شامل می شود. مهم ترین تفاوت میان این پلی استرها تعداد اتم های کربن در واحد تکرار شونده است. تحقیقاتی که تا به امروز بر روی آن ها صورت گرفته برای موارد کاربردی پزشکی بوده است. از آن جایی که دسترسی به محصولات پلی هیدروکسی آلکونات در بازار روز به روز در حال افزایش است، استفاده از پوشش های تهیه شده از آن ها در منسوجات فنی نیز در آینده بیشتر خواهد شد.
باکتری که پلی هیدروکسی آلکونات ها از آن تهیه می شوند با کمک کربوهیدرات ها، چربی ها و افزایش غلظت دی اکسید کربن و طیف نوری مناسب رشد پیدا می کند.
با تغییر ساختار واحد تکرار شونده می توان خواص پلی هیدروکسی آلکونات را تغییر داد. این ویژگی آن ها را به گروهی جالب توجه از ترکیبات به کار رفته در پوشش دهی منسوجات فنی تبدیل می کند که البته تا به امروز نیز تحقیقات چندانی بر روی آن ها انجام نشده است. این ترکیبات به دلیل دارا بودن ویژگی دفع آب که از ساختار ملکولی آن ها نشات می گیرد و همچنین ساختار پایدارشان پتانسیل بالایی برای تولید منسوجات دافع آب و از نظر مکانیکی انعطاف پذیر دارند مانند منسوجات مورد تقاضا در بخش خودروسازی و پوشاک اوت دور.
موسسه دنکندورف تحقیقات موفقیت آمیزی را در این زمینه انجام داده است. پوشش دهی بر روی نخ های پنبه ای و پارچه های تهیه شده از پنبه، پلی آمید و پلی استر چسبندگی یکنواخت و بسیار خوبی را از خود نشان داده است. موسسه انواع مختلف پلی هیدروکسی آلکونات برای پوشش دهی را هم از بازار تهیه کرد و هم به شریک خود یعنی شرکت Fraunhofer IGB سفارش داد. پلیمر مذاب را می توان با اکستروژن و از طریق یک نازل بر روی نخ های پنبه ای به کار گرفت.
پوشش دهی پارچه با پلیمر مذاب نیز با استفاده از روش دکتر بلید با موفقیت انجام شد. طول زنجیره ملکولی جانبی پلی هیدروکسی آلکونات نقش مهمی در خواص منسوج پوشش دهی شده ایفا می کند. هرچند که پلی هیدروکسی آلکونات ها با زنجیره جانبی متوسط برای داشتن منسوجی با زیردست بهتر و سختی کمتر مناسبند اما ثبات شستشویی آن ها پایین است. پلی هیدروکسی آلکونات ها با زنجیره جانبی کوتاه نیز برای داشتن منسوجی با ثبات شستشویی و سایشی بالا مناسب هستند اما زیردست منسوج تا حدی سفت تر است.
در حال حاضر تیم تحقیقاتی در حال بررسی بر روی چگونگی تغییر ویژگی های پلی هیدروکسی آلکونات ها به منظور دستیابی به خواص و مقاومت مورد نظر در منسوج به طور برابر می باشد. آن ها همچنین برنامه هایی را برای فرمولاسیون آبی برای تکمیل نخ و منسوج در دست دارند. با این روش می توان پوشش های نازک تری را در مقایسه با پلی هیدروکسی آلکونات های مذاب برروی منسوج به کار گرفت.
سایر تیم های تحقیقاتی موسسه نیز در حال بررسی این موضوع هستند که آیا پلی هیدروکسی آلکونات ها برای تولید الیاف و منسوجات بی بافت نیز مناسب هستند یا خیر.