به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، برای انجام مصاحبه در مورد نمایشگاه کفپوش دموتکس هانوفر آلمان و کسب اطلاع از رویدادها، محصولات و فناوری‌های عرضه‌‌شده در این نمایشگاه، مقابل صنعتگری می‌نشینیم که «جوانان برومند»، «چراغ تولید»، «امید به آینده» و «دیدن نیمه پر لیوان» ترجیع‌بند اغلب صحبت‌هایش است.
به‌گفته دکتر شیبانی طی چندسال اخیر (به‌ویژه دو سال گذشته) به دلیل افزایش رکود اقتصادی ناشی از اتخاذ سیاستهای انقباضی به‌منظور کاهش تورم لجام گسیخته سال‌های گذشته ،صنایع کشور شرایط بسیار نامطلوبی را تجربه کرد و در این میان، تحریم‌ها نیز به انبوه مشکلات واحدهای صنعتی افزوده شد اما با لغو تحریم‌های بسیار سخت و ناعادلانه و از سرگیری روابط سیاسی، تجاری، اقتصادی و بانکی در عرصه بین‌المللی، شاهد سهولت نقل و انتقال پول، کالا و خدمات و به تبع آن رونق اقتصادی و اجتماعی خواهیم بود.
وی که مسئولیت نایب رئیسی هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران و عضویت در هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران را عهده‌دار می‌باشد؛ اعتقاد داشت: با وجود رفع تحریم‌های خارجی متأسفانه تحریم‌های داخلی همچنان به قوت خود باقی هستند و روز‌به‌روز انرژی، توان و انگیزه تولیدکنندگان داخلی را به تحلیل می‌برند. امیدوارم دولتمردان و متولیان امر هرچه سریع‌تر، تحریم‌های داخلی را از سر راه فعالان اقتصادی و صنعتی بردارند تا پس از سال‌های سخت تحریم‌های ناجوانمردانه بین المللی صنعتگران کشور بتواند، نفسی تازه کنند...
مشروح این گفت‌وگو در شرایطی از نظرتان می‌گذرد که هیئت سیاسی و اقتصادی ایران به ریاست جناب آقای دکتر روحانی ریاست جمهوری اسلامی ایران به تازگی از سفر موفقیت‌آمیز ایتالیا و فرانسه به وطن برگشته‌اند، سفری که نمایندگان بخش خصوصی نیز در آن حضوری فعال داشتند و طبعاً توجه بیشتر دولت تدبیر و امید به مشارکت وتوانمندی بخش خصوصی کشور نویدی بیشتر میدهد.
*نساجی امروز:این مصاحبه به مناسبت برگزاری نمایشگاه دموتکس هانوفرآلمان و حضور شما در این رویداد جهانی است. پس ابتدا به حال و هوای دموتکس امسال هانوفر بپردازیم و انتشار اخبار مربوط به لغو تحریم‌های ایران که در خلال برگزاری آن رخ داد...
دموتکس امسال از تاریخ 26 تا 29 دی ماه 1394 (برابر با 16 تا 19 ژانویه2016) در شهر هانوفر آلمان محل برگزاری همیشگی و سالیانه این نمایشگاه برگزار شد. تعداد غرفه‌گذاران این نمایشگاه 1.441 شرکت از 59 کشور بود که 45هزار نفر را در 12 سالن به‌عنوان بازدیدکننده به خود جلب کرد. هم‌چنین متراژ کل فضای نمایشگاهی دموتکس هانوفر 90.515متر مربع بود.
بخشی از سالن‌های دموتکس هانوفر به ارائه کف‌پوش‌های مختلف مانند انواع فرش‌های ماشینی، موکت‌های تافتینگ و نمدی و سایر کفپوشها مثل چوب و لمینیت و انواع پارکت‌ها و بخش دیگر به عرضه فرش دستباف ایران، پاکستان، چین، ترکیه، هند و افغانستان اختصاص داشت. واقعیت این است که حضور ایران در دموتکس امسال نسبت به سال قبل بسیار پر رنگ‌تر و قدرتمندانه‌تر و موثرتر بود. حدود 26 شرکت مطرح و معتبر ایرانی با آخرین دستاوردها و محصولات خود در این نمایشگاه به‌عنوان غرفه‌دار حضور داشتند که بدون اغراق می‌توان گفت علاوه بر فرش دستی پر افتخار ایران، فرش ماشینی ایران نیز در دموتکس هانوفر امسال، حرف‌های بسیاری برای گفتن در برابر سایر شرکت‌های قدرتمند اروپایی و آسیایی داشت.
اتفاق بسیارخوبی که در خلال برگزاری دموتکس هانوفر رخ داد؛ لغو تحریم‌های مربوط به فرش ایران بود که این امر، جریان بسیار مثبت و مطلوبی به نفع ایران در نمایشگاه به وجود آورد به‌طوری که از نزدیک شاهد بودم به‌دلیل استقبال فراوان خریداران کشورهای مختلف بخصوص از فرش دستباف ایران، غرفه‌داران ایرانی برای بسته‌بندی محصولات خود زمان کافی نداشتند! فعالان فرش ماشینی اعتقاد داشتند که مشتریان با رغبت و تمایل بیشتری از غرفه‌های ایرانی بازدید به عمل می آوردند و اقدام به عقد قرار داد خرید می‌نمایند و این استقبال گسترده، بیانگر قدرت و ذوق صاحبان این صنعت که به نظر من طرح و نقش و نگار زیبای آن بر گرفته از صنعت کهن فرش افتخار آفرین دستی ایران می‌باشد؛ بوده است .
علاوه بر عرضه فراوان و متنوع انواع فرش‌های ماشینی و موکت تافتینگ توسط صنتعگران ایرانی که با وجود شرایط سخت موجود بسیار سر بلند در این وادی حرکت کرده بودند یکی از شرکت‌های ایرانی هم با موکت نمدی نوع چاپی در این نمایشگاه حاضر شده بود که مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار گرفت. در مجموع باید اعلام کنم که غرفه‌های ایرانی از نظر تنوع محصولات عرضه شده، کیفیت، دکوراسیون و غرفه‌آرایی یک سر و گردن از غرفه‌های بسیاری از شرکت‌کنندگان بالاتر بود. به‌همین دلیل تصور می‌کنم پس از لغو تحریم‌ها، برگزاری «دموتکس ایران» دور از ذهن و غیرممکن نیست و می بایستی از هم اکنون آمادگی لازم را برای این رویداد مهم بوجود آوریم.
در بخش فرش دستباف بی اغراق باید گفت هیچ کشوری یارای رقابت با فرش دستباف بی نظیر ایران را ندارد و ای کاش مسئولین کشور فرصت بازدید از نمایشگاه دموتکس امسال را میداشتند تا از نزدیک شاهد عظمت و جلوه‌گری فرش‌های ماشینی و به‌خصوص دستباف ایران بودند. هرچند از کشورهای چین، هند، ترکیه، افغانستان، پاکستان و... نیز تولیدکنندگان فرش دستباف حضور داشتند اما... «میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است....» اغلب بازدیدکنندگان به خوبی متوجه تمایز طرح و نقشه و کیفیت غیر قابل‌انکار فرش‌های دستباف ایرانی می‌شدند؛ در نتیجه پرازدحام‌ترین غرفه‌های نمایشگاه فرش دستباف به فرش ایران اختصاص داشت و در عین حال بیشترین مساحت سالن‌های فرش دستباف متعلق به ایران بود.
*نساجی امروز:همان‌طور که می‌دانید مهم‌ترین بحث این روزهای محافل صنعتی، تولیدی و اقتصادی، لغو تحریم‌ها و اجرای عملیات برجام است. به‌اعتقاد شما لغو تحریم‌ها چه اثراتی بر صنایع کشور خواهد گذاشت؟
اجازه دهید پیش از پرداختن به این مطلب، از زحمات و تلاش‌های مدبرانه تیم سیاسی ایران و شخص آقای دکتر ظریف و همکارانشان ، تقدیر و سپاس به عمل آورم که افکار عمومی و روحیه امیدواری مردم را نسبت به آینده بیش از هر زمان دیگری روشن و شفاف کردند و علی‌رغم این‌که هنوز لغو تحریم‌ها اثرات خود را به‌طورکامل نشان نداده اما آحاد جامعه امیدوارتر از قبل شده‌اند.
می‌دانید که در شرایط رکود بسیار نامطلوبی به سر می‌بریم و تداوم این شرایط برای ادامه کار واحدهای صنعتی، دشوار است. واحدهای تولیدی و صنعتی برای ادامه حیات بایدتولید و فروش مستمر داشته باشند و گردش نقدینگی به‌طور مرتب در جریان باشد.
طی چندسال اخیر (به‌ویژه دو سال گذشته) به دلیل افزایش رکود اقتصادی ناشی از اتخاذ سیاستهای انقباضی و کاهش تورم لجام گسیخته سال‌های گذشته وضعیت اقتصادی کشور شرایط بسیار نامطلوبی را تجربه کرد و در این میان، تحریم‌ها نیز به انبوه مشکلات واحدهای صنعتی افزوده شد اما با لغو تحریم‌ها و از سرگیری روابط اقتصادی، اجتماعی و بانکی در عرصه بین‌المللی و با توجه به شرایط ویژه و پتانسیل کم نظیری که کشور ما دارد، امکانات بسیار زیادی فراهم می‌شود و مطمئناً دیر یا زود شاهد سهولت نقل و انتقال پول، کالا و خدمات و به‌طور کلی رونق اقتصادی و اجتماعی خواهیم بود. شنیدم رئیس‌کل محترم بانک مرکزی در جایی فرموده بودند لغو تحریم‌های بانکی حداقل هزینه‌های نقل و انتقال پول را تا حدود 9 درصد کاهش میدهد که رقم بسیار قابل‌توجهی برای صنعت محسوب می‌شود.
ایرانیان در طول تاریخ ثابت کرده‌اند که زنان و مردان روزهای سخت هستند، اینگونه فشارهای ناشی از تحریم‌های بین‌المللی و رکود اقتصادی به احتمال زیاد بسیاری از کشورها را به زانو در‌می‌آورد اما تولیدکنندگان ایرانی با همه سختیها و فشار روز افزون ، استوار و مقاوم به فعالیت ادامه دادند و هرگز از پای ننشستند.
امیدوارم قدرت خرید مردم بالا برود زیرا افزایش توان اقتصادی و بالارفتن قدرت خرید جامعه منجر به تحرک و پویایی واحدهای تولیدی و کاهش موجودی انبارها می‌شود در چنین شرایطی این انتظار وجود دارد که بانک‌ها نیز تعامل و ارتباط بیشتری با صنعت برقرار کنند؛ متأسفانه در حال حاضر چنین تعاملی وجود ندارد و گویا بانک‌های کشور با صنعت، قهر هستند و به جای این‌که دست دوستی و حمایت به سمت صنعتگران و تولیدکنندکان دراز کنند از آنان فاصله می‌گیرند.
واقعیت این است که در این شرایط میزان سودآوری صنایع، بسیار پایین‌تر از سطح بهره های بانکی است و در بسیاری از موارد، مدیران واحدهای تولیدی با اتکا به سرمایه شخصی خود (و نه از محل سود) اقساط و بهره‌های بانکی را می‌پردازند که به مرور زمان منجر به تضعیف بنیه مالی تولیدکننده می‌شود، به‌اعتقاد من بانک‌ها باید به کمک صنعت و صنعتگران بشتابند قطعاً با استمرار این وضعیت، بانک‌ها نیز با زیان مالی مواجه خواهند شد زیرا گردش منابع مالی صنعت، پشتیبان فعالیت بانک‌هاست و بانک‌ها می‌توانند با ارائه تسهیلات ارزان‌قیمت، چرخ صنایع را که نتیجه آن اشتغال و ایجاد ارزش افزوده و رونق اقتصادی و اجتماعی است، به حرکت درآورند البته در این زمینه، سیستم بانکی نیازمند اصلاحات جدی در قوانین و مقرارت داخلی خود و تغییر نگاه به سوی صنعت دارد.
*نساجی امروز:به‌‌نظر می‌رسد اصلاح و تعدیل برخی از قوانین و مقررات دست و پا گیر در دوران پساتحریم ضروری به نظر می‌رسد. دیدگاه شما در این مورد چیست؟
بله. دقیقاً این‌طور است. متأسفانه وجود پاره‌ای از مقررات، دست و پا گیر سیستم بانکی کشور و بسیاری از دیگر دوایر مرتبط با صنعت کار را برای همراهی با صنعت دچار مشکل نموده است. به‌عنوان نمونه دستورالعمل ذی‌نفع واحد، بهترین مثال در این زمینه است. (منظور از ذی‌نفع واحد، اشخاص حقیقی یا حقوقی هستند که از نظر مالی و مدیریتی به نحوی با هم در ارتباط هستند که مشکلات مالی هریک، می‌تواند موجب بروز مشکلات احتمالی درباره سایراعضاء را فراهم آورد).
به دفعات اتفاق افتاده که به دلیل اجرای این دستورالعمل (به‌اعتقاد من ناصحیح )، یک شرکت تولیدی فعال از دریافت خدمات بانکی به‌دلیل مشکلی که یکی از اعضای هیئت مدیره این شرکت در یک مجموعه دیگردارد محروم گردیده که اثر آن بسیار باز دارنده و در بسیاری از موارد منتج به تعطیلی این واحد فعال می‌گردد در این زمینه انجمن صنایع نساجی ایران نامه‌ای به ریاست محترم بانک مرکزی ایران ارسال و درخواست کرده پیش از به زمین افتادن تولید و صنعت به دلیل چنین مقرارتی به داد واحدهای تولیدی برسند. متأسفانه تعداد این قبیل قوانین و آئیننامههای دست و پا گیر حداقل در این مقطع زمانی کم نیستند. شاید در اینجا اشاره به یکی دیگر از اینگونه قوانین ضروری باشد و آن اجرای شدید قانون مشاغل سخت و زیان‌آور در کارخانجات است .
من بارها گفته ام در این شرایط ما باید کار کنیم و کار و کار و کار . در این شرایط اجرای قوانینی که حتی در مترقی‌ترین و پیشرفته‌ترین کشور های دنیا نیز اجرا نمی‌شود قطعاً جز لطمه به صنعت و تولید نتیجه دیگری در بر نخواهد داشت.
*نساجی امروز:بسیاری از فعالان تولیدی و صنعتی معتقدند که خودتحریمی‌ها نقشی به‌مراتب مخرب‌تراز تحریم‌های خارجی دارد و درصد قابل توجهی از مسائل و چالش‌‌های تولید و صنعت به‌دلیل وجود تحریم‌های داخلی است. استنباط شما از این موضوع چیست؟
به لطف خداوند و تلاش تیم دیپلماتیک کشور، تحریم‌های خارجی برچیده شدند اما تحریم‌های داخلی همچنان به قوت خود باقی هستند و روز به روز انرژی، توان و انگیزه تولیدکنندگان ایرانی را به تحلیل می‌برند. امیدوارم دولتمردان و متولیان امر هرچه سریع‌تر، تحریم‌های داخلی را از سر راه فعالان اقتصادی و صنعتی بردارند تا پس از سال‌ها تحریم‌های ناجوانمردانه بین‌المللی صنعتگران کشور، نفسی تازه کنند...
مدتی پیش جلسه‌ای با حضور وزیر محترم کار- جناب دکتر ربیعی، جناب آقای دکتر سیاری معاونت محترم وزارت بهداشت و معاونین وکارشناسان این وزارتخانه‌ها، نمایندگان انجمن صنایع نساجی ایران و تعدادی از تولیدکنندگان نساجی در زمینه مشاغل سخت و زیان‌آور برگزار شد.
در این جلسه به صراحت اعلام گردیدکه در هیچ نقطه‌ای از دنیا ، صنایع نساجی جزو مشاغل سخت و زیان‌آور محسوب نمی‌شود. هم‌چنین انجمن صنایع نساجی ایران از وزیر محترم کار درخواست کرد که کارشناسان خود را (با هزینه انجمن صنایع نساجی ایران) به قطب‌های فعال نساجی دنیا اعزام نمایند تا از نزدیک ببینند که به راستی در هیچ کجای دنیا صنعت نساجی در زمره مشاغل سخت و زیان‌آور قرار ندارد. جناب دکتر ربیعی از کارشناس خود سوال فرمودند که آیا مطالعاتی در این زمینه انجام شده است که کارشناسان محترم وزارتخانه با اطمینان پاسخ دادند« طبق مطالعات انجام شده در هیچ کشوری، صنعت نساجی در زمره مشاغل سخت و زیان‌آور به شمار نمی‌آید.»
زمانی که چنین مطالعه‌ای صورت گرفته و وزیر محترم کار اعتقاد دارد که قانون مذکور به نفع صنعت نساجی و کارگر صنعتی نیست، چرا باید همچنان شاهد لطمات حاصل ازاصرار اجرای این قانون آن هم در این شرایط در نساجی باشیم؟ در ادامه این جلسه یکی از حاضرین جلسه هم با طعنه گفت: «راه رفتن درخیابانهای تهران به مراتب سخت و زیان‌آورتر از فعالیت در کارخانه‌های نساجی است زیراآلودگی‌های صوتی و زیست‌محیطی تهران قابل مقایسه با هیچ کارخانه‌ای نیست!» در تعجبم که چرا همیشه در چنین مواردی ما کاسه داغ‌تر از آش می‌شویم!
این قانون علاوه بر تحمیل هزینه‌های مالی به واحداهای تولیدی ، موجب می‌شود که نیروهای مجرب و توانمند را که سال‌ها برای کسب مهارت و تجربه آنها هزینه گردیده در عنفوان جوانی و کار آمدی با سابقه بیست ساله بازنشسته کنیم و به این ترتیب از خدمات آنان محروم گردیم و علاوه بر آن 8 درصد هزینه اضافی نیز به سازمان تأمین اجتماعی بپردازیم! که خود باعث بالا رفتن هزینه‌های تولید خواهد شد.
در این شرایط حساس نباید اجازه داد چراغ روشن واحدهای تولیدی با چنین موانع و مشکلاتی کم‌سو و یا خاموش گردد زیرا روشنایی مجدد آن به سادگی قابل اجرا نیست. در حال‌حاضر واحد تولیدی به مشابه کامیونی است که در سربالایی بسیار سنگینی به حرکت آرام و آهسته خود ادامه میدهد و دست‌اندازهای متعددی را هم پشت سر می‌گذارد.
در این مسیر ناهموار و سخت، بارهای مختلفی به اسم قوانین و مقررات و آئیننامههای دست و پاگیر و هزینه‌های بی‌مورد به آن تحمیل می‌شود و چه بسا موجب توقف این کامیون گرددکه حرکت مجدد آن هزینه‌بر و شاید محال باشد. با توقف تولید و تعطیلی کارخانه‌ها، چه سرنوشتی در انتظار نیروهای کار و جوانان برومند مملکت خواهد بود؟ جز افزایش آمار بزهکار‌ی‌های اجتماعی و فساد جز جلای وطن این نازنینان؟ نباید گذاشت به این روز برسیم و به دست خود شاهد تعطیلی تولید، بیکاری هزاران هزار نفر نیروی کار و از هم پاشیدن کانون خانواده‌ها باشیم.
*نساجی امروز:آیا رفع تحریم‌ها و آغاز واردات قانونی و رسمی برندهای خارجی، تهدید جدی برای واحدهای تولیدی نساجی و پوشاک کشور است؟
خیر! اصلاً چنین اعتقادی ندارم. مصرف‌کننده (به خصوص در مورد پوشاک) به‌دنبال «تنوع در طرح و رنگ و کیفیت ،قیمت مناسب و خدمات پس از فروش» است. اگر تولیدکننده پوشاک و یا هر محصولی بتواند محصولات خود را براساس آخرین طرح، رنگ، کیفیت، مد روز دنیا و البته با قیمت منطقی عرضه نماید، دیگر دلیلی ندارد، خرید پوشاک خارجی را ترجیح دهند.
مطلب دیگر، قیمت تمام شده بالای تولیدات داخلی است. متأسفانه این فاکتور تحت تأثیر عوارض و پرداخت‌های دولتی است وگرنه تولیدکنندگان بخش خصوصی برای کاهش قیمت تمام شده کالای خود حتی از خاموش کردن یک چراغ اضافی هم دریغ نمی‌کنند. زمانی‌که مجبور به پرداخت 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده، 23 درصد بیمه‌های اجتماعی، 8 درصد عوارض مشاغل سخت و زیان‌آور، بهره بسیار بالای تسهیلات بانکی، رقابت ناعادلانه با کالای قاچاق و ... و... و... هستیم آیا مجالی برای کاهش قیمت تمام شده باقی می‌ماند؟!
در مورد ارائه خدمات پس از فروش هم معتقدم باید فرهنگ آن در کشور ما نهادینه شود. با ورود برندهای خارجی و افزایش رقابت در بازار، طبیعی است که تولیدکننده داخلی برای جذب مخاطب و کسب اطمینان وی، تدابیر مختلفی برای خدمات پس از فروش مدنظر قرار میدهد.
به این ترتیب اطمینان داشته باشید که با بهره‌گیری از متخصصین زبده و توانمند، کارکنان متعهد و دلسوز و مواد اولیه باکیفیت و بهره‌مندی از طرح ها و رنگ‌ها‌ی مد روز دنیا و قیمت رقابتی، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد که با لغو تحریم‌ها و شروع واردات رسمی، ایران به بازار مصرف کالاهای خارجی تبدیل شود؛ مسلماً دولتمردان نیز از کنترل و نظارت بر اوضاع غفلت نخواهند ورزید.
*نساجی امروز:سفر اخیر ریاست جمهوری به ایتالیا و فرانسه را در مسیر تحقق سرمایه‌گذاری‌های مشترک صنعتی و اقتصادی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ همان‌طور که می‌دانید نمایندگان بخش خصوصی نیز در این سفر همراه دولتمردان هستند، این موضوع تا چه میزان به نفع تولید و صنعت کشور است؟
زمانی که چنین هیئت بزرگی به ریاست رئیس جمهور مملکت راهی اروپا می‌َشود، افرادی باید از بخش خصوصی همراه باشند که در همان سطح و موقعیت قرار داشته باشند. وجود آقای مهندس جلال‌پور- رئیس اتاق بازرگانی ایران- در سفر اخیر بسیار مغتنم و ارزشمند بود زیرا ایشان به نمایندگی پارلمان بخش خصوصی در این سفر حضور داشت و چهره آشنایی در اقتصاد کشور به شمار می‌آیند اما به‌اعتقاد من چندان زیبنده نیست که از صنعتگران و بازرگانان بخش خصوصی همراه ریاست جمهوری مبالغی بابت حضور در سفر فوق اخذ شود.
نمایندگان بخش خصوصی باید با همان چشم نگریسته شوند که به دولتمردان و کارشناسان دولتی همراه در اینگونه سفرها نگاه می‌شود و به همان اندازه مورد تکریم و احترام قرار گیرند. مدتی پیش آقای عسگراولادی- رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین- در این زمینه به نکته بسیار خوبی اشاره کردند و گفتند: « برای صادرات در رأس یک هیئت اقتصادی به کشوری مسافرت کرده بودیم که از میان 30 نفر همراهان ایرانی به‌عنوان صادر کننده فقط 10 نفر صادرکننده واقعی بودند و مابقی برای گشت و گذار در این سفر حضور داشتند!» سفرهای هیئت‌های تجاری و اقتصادی ایران به سایرکشورها نباید چنین وضعیتی داشته باشد و خدای ناکرده تعدادی به‌عنوان سیاهی لشگر حضور پیدا کنند.
اما در مورد تبعات این سفر برای ایران اگر از همه و همه منافع منطقی دیگر قرار دادهای خوب منعقده فی مابین بگذریم حداقل حسن این سفر، انعقاد قرارداد خرید هواپیما بود که ناوگان حمل و نقل کهنه هوایی کشور نیاز بسیاری به آن داشت! ضمن این‌که احترام فوق‌العاده‌ای که به شخص آقای دکتر روحانی و هیئت همراه در ایتالیا و فرانسه گذاشته‌شد، بیانگر اهمیت فراوان دولت‌های اروپایی برای برقراری ارتباط با ایران است.
فراموش نکنیم که تا چندی پیش همین کشور فرانسه و بیشتر کشورهای اروپایی موضع خوبی نسبت به ایران نداشتند اما امروز شخص آقای فرانسوا اولاند- رئیس‌جمهور فرانسه- با کمال میل و احترام، پذیرای آقای دکتر روحانی و هیئت همراهشان در بالاترین سطح می‌شوند و از آغاز روابط دیپلماتیک، صنعتی و اقتصادی با ایران سخن به میان می‌آورد. سفر به ایتالیا و فرانسه، فتح بابی است برای ارتباط با دنیا... سال‌های زیادی عملاً هیچگونه ارتباط صحیح و لازم سیاسی، اقتصادی و تجاری با اکثر کشورهای دنیا نداشتیم، در این مدت تحت شدیدترین تحریم‌های اقتصادی ، سیاسی و بانکی قرار گرفتیم به امید فرا رسیدن روزی که فارغ از این گونه مسائل به تعامل با دنیا بپردازیم و از آخرین تکنولوژی‌ها و دستاوردهای علمی بهره‌مند گردیم.
*نساجی امروز:و مطلب نهایی...
از دولتمردان، قانون‌گذاران و هیئت حاکمه تقاضا می‌کنم که رفع قوانین و دستور العمل‌های دست و پاگیر و متناقض را حداقل در این شرایط در اولویت نخست اقدامات پساتحریم قرار دهند. در حال‌حاضر زمان مناسبی برای تنبیه صنعتگر به بهانه تسریع در وصول مطالبات و یا موارد مشابه دیگر نیست و این روند، شرایط را به مراتب وخیم‌تر خواهد کرد و مطلب نهایی این‌که شنیده‌ام که وزیر محترم و با تجربه صنعت عنوان کرده‌اند که عرضه محصولات پتروشیمی در بورس کالا در شأن یک اقتصاد آزاد نیست و متعلق به کشورهای سوسیالیتی است!
اگر چنین موضوعی صحت دارد از جناب آقای مهندس نعمت‌زاده درخواست می‌کنیم که مشکلات و رانتهای بی‌شمار زمانی که مواد اولیه پتروشیمی در بورس عرضه نمی‌شد را به یاد آورند و اجازه ندهند با خروج دوباره این مواد از بورس مجدداً به آن روزهای بد برگردیم..
*تیتر مصاحبه( به طلوع خورشید نزدیکیم) عنوان مصاحبه دکتر صالحی- رئیس سازمان انرژی اتمی- با خبرگزاری تسنیم روز 13 فروردین 1394- در هشتمین روز مذاکرات هسته‌ای لوزان