یک خانوار کارگری در شهریور ماه برای زنده ماندن باید 72 درصد دستمزدش را برای تهیه مواد خوراکی ضروری صرف کند.
در نهایت برای این خانوار چیزی کمتر از 400 هزار تومان باقی می‌ماند که با آن باید باقی هزینه‌های اساسی ازجمله اجاره مسکن، حمل‌و‌نقل و آموزش را تامین کند. آیا اصلا ممکن است؟
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از ایلنا ، گرچه استقلال اقتصادی به معنای خودکفایی و عدم وابستگی به ارزهای خارجی است اما انگار در اقتصاد ما همه چیز به نرخ ارز گره خورده است، انگار همه اقلام مصرفی خانوار یا وارداتی‌اند یا اگر تولید وطنی هم هستند، مواد اولیه‌شان باواسطه یا بی‌واسطه از آن ورِ آب می‌آید. دقیقا به همین دلیل است که کارگران در این روزها فشار سنگینی را روی زندگی یومیه خود احساس می‌کنند. نه تنها سبد خرید خانواده‌های مزدبگیر از همیشه خالی‌تر شده است بلکه بسیاری از اقلام، حتی از سبد خوراکی‌ها خط خورده‌اند.
کافی است فقط سبد خوراکی‌ها را بررسی کنیم؛ اینکه چه اقلامی از سفره‌های کارگران حذف شدند، اینکه همان ضروری‌های اولیه چند درصد گران شده‌اند. البته منظور از ضروری‌های اولیه همان نان، تخم‌مرغ، گوجه فرنگی و پنیر است این اقلام را با گوشت، میوه و سایر خوراکی‌های مجلل این روزها که دیگر مدت‌هاست کارگران خواب خوردن آنها را هم نمی‌بینند، اشتباه نگیرید. به راستی چقدر و تا کجا دستمزد حداقلی می‌تواند فقط هزینه‌های خوراکی کارگران را تامین کند؟!
قیمت اقلام سبد خوراکی در مرداد‌ماه ۹۷ به نسبت ماه قبل (تیرماه) و همین‌طور مرداد‌ماه سال قبل آورده شده است. این جدول البته حاوی اطلاعاتی است که عمدتا براساس نرخ‌های مصوب تنظیم شده؛ نرخ‌هایی که با آنچه در کوچه و بازار می‌بینیم از زمین تا آسمان تفاوت دارد و معمولا گیر مردم عادی نمی‌آید.