چاپ این صفحه

تولید لباس برای شخص و نه بازار انبوه

تعداد بازدید : 502
تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۶/۱۷
مدتی است که از اسکن سه بعدی بدن در بخش های مختلف استفاده می شود.

ترجمه: آزاده موحد

 

به گزارش سرویس اطلاع رسانی نساجی امروز،  از این فناوری در ارتش برای اندازه گیری سفارشی یونیفرم ها و همچنین تحقیق و جمع آوری داده های مربوط به آنتروپومتری یا اندازه گیری بخش های گوناگون بدن انسان های مختلف و همچنین اندازه گیری خودکار(کاهش خطاهای انسانی) بسیار استفاده می شود. البته اخیرا اسکن سه بعدی در الگوهای سه بعدی لباس برای سفارشی سازی انبوه در محل و افزایش پایایی صنعت پوشاک و مد از طریق کاهش تعداد لباس های دور ریخته شده و مرجوعی نیز به کار گرفته می شود.

 

کمپانی آمریکایی Size Stream در این عرصه پیشرو است. این کمپانی در سال 2012 و توسط گروه کوچکی از مهندسان که هر کدام در یکی از کمپانی های مبدا در صنعت اسکن سه بعدی بدن کار می کردند، تشکیل شده است.

 

مدت کوتاهی پس از تاسیس، به مالکیت کمپانی TAL Apparel، تولیدکننده لباس های زنانه و مردانه در هنگ کنگ درآمده است. این کمپانی در خارج از آمریکا نیز گسترش یافته و دفتر خود را در لندن نیز افتتاح کرده است.

 

در حال حاضر کمپانی سایزاستریم یک کمپانی جهانی بوده که تقریبا در هر قاره دارای مشتری می باشد هرچند که بیشترین استقبال از فناوری این کمپانی در ایالات متحده آمریکا، اروپا و آسیا بوده است.

 

سایز استریم در سال 2013 نخستین اسکنر سه بعدی بدن خود را عرضه کرد که 150 عدد از آن نیز بلافاصله به فروش رفت. از آن زمان به بعد مدل های جدیدی از این اسکنر و همچنین نرم افزارهایی برای استفاده از داده های به دست آمده از اسکنر سه بعدی در بخش های پوشاک، سلامت و تناسب اندام تولید شده است.

 

این کمپانی B2B یا همان مدل تجارت به تجارت(کسب و کاری که طرف معامله آن یک کسب و کار دیگر است-مترجم) است و مشتریان اصلی آن برندهای پوشاک می باشند  که مایلند از طریق داده های به دست آمده از اسکن سه بعدی بدن، مشتریان خود را بهتر بشناسند.

 

مزایا

 

استفاده از فناوری اسکن سه بعدی بدن دارای مزایای زیادی بوده که مهم ترین آن سرعت است. سیستم های سایز استریم در زمانی حدود 6 ثانیه داده های مربوط به بیش از 6 میلیون نقطه از بدن شخص را ضبط می کنند و سپس در مدت زمان یک دقیقه این ابر نقاط را به 240 اندازه از بدن تبدیل می نمایند.

 

کل این فرایند حدود 90 ثانیه طول می کشد و بیشتر افراد از سرعت اندازه گیری و نمایش تصاویر سه بعدی بر روی نمایشگر اسکنر یا صفحه تلفن همراه شگفت زده می شوند.

 

یکی دیگر از مزایای این فناوری دقت آن می باشد. دقت اندازه گیری اسکنرهای سایز استریم از دقت اندازه گیری انسان بیشتر است. اگر شما از دو فرد عادی و یا حتی متخصص بخواهید اندازه های بدن یک شخص را با استفاده از نوارهای اندازه گیری معمولی بگیرند، اغلب به دو نتیجه متفاوت خواهید رسید.

 

با استفاده از اسکنرهای سایز استریم اندازه گیری های به دست آمده بسیار نزدیک به هم خواهد بود. تحقیقات مستقل کمپانی نشان می دهد که تغییرپذیری اندازه های اسکنر به طرز محسوسی کمتر از تغییرپذیری اندازه های گرفته شده توسط افراد حرفه ای و آموزش دیده است.

 

 

 

اختلاف میان اندازه گیری با اسکنر و اندازه گیری دستی توسط افراد معمولی و آموزش ندیده از این هم بیشتر می باشد. در خرده فروشی ها نیز اغلب در فواصل زمانی کوتاه کارمندان جدید جای کارمندان قدیمی را می گیرند که این نیز باعث افزایش دامنه تغییرات در اندازه گیری خواهد شد.

 

عامل دیجیتال در فرایند اندازه گیری توسط اسکنر باعث حذف قضاوت و خطای انسانی از فرایند و در نتیجه افزایش دقت می شود. حتی ممکن است اندازه گیری یک شخص توسط یک شخص معین با گذشت زمان تغییر کند و یا خستگی شخص اندازه گیرنده باعث کاهش دقت او شود. با استفاده از اسکنر سه بعدی بدن وقوع چنین مسایلی غیرممکن به نظر می رسد.

 

افزایش مقیاس این روش به مراتب منطقی تر است. مشکل موجود در ارتباط با فروشگاه هایی که دارای صدها یا هزاران شعبه در موقعیت های مختلف هستند این است که باید پرسنلی را در اختیار داشته باشند که هر بار با شیوه ای یکسان اندازه گیری را انجام دهند تا دامنه اندازه های به دست آمده تغییر نکند.

 

مهم ترین منفعتی که اسکن سه بعدی بدن برای مشتریان دارد این است که اندازه گیری های به دست آمده توسط این اسکنرها در نقاط مختلف همیشه یکسان می باشد و در واقع تغییرپذیری و تناقض از سیستم اندازه گیری حذف می شود.

 

یکی دیگر از مزایای اسکن سه بعدی که معمولا نادیده گرفته می شود، قابلیت ثبت شکل بدن است. قطعا به دست آوردن اندازه ها بسیار مهم و ضروری است اما این اندازه ها به خودی خود نمای واضحی از شکل بدن را نشان نمی دهند. با اسکن سایزاستریم می توان هر منظری از بدن را به صورت سه بعدی مشاهده کرد.

 

مزیت دیگر توسعه پذیری داده هاست. به محض این که شخص اسکن شد می توان از داده ها به عنوان نوعی جی پی اس یا سامانه موقعیت یاب جهان بدن که می توان آن را 3DiD نامید، استفاده کرد که قابلیت استفاده مجدد و اشتراک گذاری را نیز دارد. برای مثال زمانی که یک عضو باشگاه بدنسازی در کارولینای شمالی از سیستم ShapeTrax استفاده کند، 3DiD او قابل اشتراک گذاری با یک خرده فروش لباس در نیویورک می باشد. خرده فروش مذکور با در اختیار داشتن 240 اندازه دقیق از او و شکل بدنش می تواند محصولات مناسب اندام شخص را به او پیشنها دهد و یا حتی برایش بدوزد بدون آن که حتی نیازی به دیدن آن شخص داشته باشد.

 

تولید لباس برای شخص

 

در بازار حال حاضر تولید پوشاک، لباس ها برای یک جمعیت تولید می شود و نه برای یک شخص خاص. مدل تجاری ایده آل از نقطه نظر اقتصادی و پایایی، انجام یک سفارش و دوخت لباس برای یک فرد است. این لباس ها به لباس های مید تو مژر(اندازه های فرد پس از مراجعه به فروشگاه توسط فروشنده گرفته و به کارخانه ارسال و لباس مورد نظر با سایز و اندازه او دوخته می شود-مترجم) که مختص بازار مید تو اوردر(تولید برای سفارش که در کارخانه در تعداد انبوه و طبق جدول سایزبندی تولید می شوند-مترجم) تولید می شوند، معروف هستند. امروزه بعضی از مشتریان سایز استریم از داده های به دست آمده از آن به عنوان یک حلقه بازخوردی در فرایندهای طراحی خود استفاده می کنند.

 

اندازه هایی که از اسکن واقعی بدن مشتریان به دست می آید برای تیم های طراحی بسیار حایز اهمیت است چون آن ها می توانند بر اساس تغییر شکل بدن مشتریان مختلف، طراحی محصولات را انجام دهند.

 

 

 

با افزایش تعداد شرکت های تولیدی پوشاک که از فناوری سه بعدی در طراحی های خود استفاده می کنند، تقاضا برای سایز استریم نیز افزایش پیدا می کند. توانایی تصویرسازی از افراد حقیقی در سیستم طراحی سه بعدی برای مشتریان از اهمیت زیادی برخوردار است، این تغییر بنیادی باعث می شود تا طراحی محصول در صنایع مختلف شکل تازه ای به خود بگیرد. امروزه تمرکز بعضی از برندهای پوشاک که به سرعت هم در حال رشد و ترقی هستند بر روی مشتری به صورت شخص است نه جمعیتی از اشخاص.

 

بروز تغییرات در شیوه نگرش صنایع مختلف، قابل مشاهده است. شخصی دوزی، تحولات دیجیتال و مفاهیم سه بعدی همه و همه به ناچار وارد استراتژی بسیاری از برندها شده است. بی شک استفاده از اسکن سه بعدی تغییرات بزرگی را در این برندها ایجاد خواهد کرد.

 

برندها دیگر نیازی به داده های آماری مشتریان خود ندارند و این امکان را دارند تا در حین فرایند طراحی مشتری را به صورت واقعی تجسم کنند. بسیاری از برندها در حال حاضر دارای ابزار تصویرسازی و طراحی سه بعدی هستند و با استفاده از سایزاستریم این امکان برای آن ها فراهم می شود تا اندازه های بدن را نیز در اختیار داشته باشند و این چرخه را کامل کنند.

 

هر مشتری با در اختیار داشتن 3DiD خود می تواند مناسب ترین محصول برای خود را تحویل بگیرد. اخیرا برای استفاده بهتر از داده های مربوط به اندازه بدن یک اپلیکیشن به نام GPP 1 توسط کمپانی سایزاستریم عرضه شده است که یک راهکار کلیدی برای مدیریت داده های حاصل از اسکن سه بعدی بدن، سلیقه شخص در اندازه مناسب لباس برای او، مشخصات لباس و غیره می باشد.

 

با وجود این سیستم امکان تبدیل یکپارچه اسکن سه بعدی فرد به یک محصول مید تو مژر و یا پیشنهاد مناسب ترین محصول موجود به او وجود دارد. این روش در مورد محصولات مید تو مژر یا کمپانی های تولیدکننده یونیفورم که در آن ها دامنه محصولات کوچک تر است، خوب عمل می کند.

 

بازار بزرگ تر برای این فناوری بازار پوشاک ردی تو ویر می باشد و این جایی است که مشکلات پیچیده تر می شود. بدون وجود هیچ گونه استانداردی برای سایز به دست آوردن اندازه مناسب دشوارتر می شود. مصرف کننده ای که برای به دست آوردن 3DiD خود وقت صرف می کند، انتظار دارد محصولی که به دست او می رسد از نظر سایز مناسب باشد. صنعت پوشاک باید با به کارگیری تعاریف جدید از "سایز" بر اساس شکل بدن، اندازه ها و سلیقه اندازه ای افراد با این چالش کنار بیاید و فراتر از جدول سایزبندی حرکت کند.

 

با وجود آن که روش مید تو مژر از قدیم روشی گران بوده اما با استفاده از اسکن سه بعدی بدن و اتوماسیون سیستم های تولیدی در کارخانجات می توان بسیاری از ناکارآمدی ها و ضایعات این روش را حذف کرد.

 

فروشگاه های آزمایشی

 

چندی پیش کمپانی سایز استریم فروشگاهی را در لندن افتتاح کرده است که تمرکز اصلی آن بر اسکنرهای سه بعدی و نرم افزار سایز استریم می باشد تا از این طریق اعتبار روش تولیدی جدید برای پوشاک را تایید کند. کانسپت برند "Formcut" نسبتا ساده است: فروش محصولات مید تومژر با سایز و تناسب عالی بدون دخالت انسانی در تعیین سایز. روش کار سیستم به این صورت است:

 

1-استفاده از اسکنر سه بعدی بدن انسان برای ثبت شکل و اندازه های بدن

 

2-ثبت سلیقه کاربر در مورد سایز مناسب او توسط GPP و ایجاد آپشن هایی برای شخصی سازی برای هر لباس

 

3-تعیین بهترین الگو برای مشتری بر اساس داده های به دست آمده از اسکن، سلیقه مشتری و ویژگی های مخصوص لباس

 

4-ارتباط مستقیم GPP با کارخانجات TAL سایز استریم که در آن جا سفارش بر اساس خصوصیات مشتری و بهترین الگوی به دست آمده، انجام می شود.

 

در هیچ کدام از مراحل فوق اندازه گیری مشتری به صورت دستی انجام نمی شود و هیچ گونه پرو لباس نیز صورت نمی گیرد و مشتری تنها 15 دقیقه در فروشگاه حضور خواهد داشت و کل این تجربه به صورت دیجیتال خواهد بود.

 

هرچندکه فروشگاه تازه تاسیس در لندن یک فروشگاه کوچک است اما تاثیر آن بر صنعت پوشاک بسیار زیاد بوده است. کل فرایند تولید لباس از اسکن تا کارخانه تا مشتری به صورت دیجیتال بوده و  تمرکز کارمندان فروش نیز به جای اندازه گیری و سایز کردن لباس بر روی ویژگی های محصول، کیفیت پارچه و استایل مشتری خواهد بود.

 

این فروشگاه انقلابی در تجربه خرید کردن به وجود آورده است. در فاصله ای که مشتری لباس خود را درآورده و دوباره آن را به تن می کند-که احتمالا چند دقیقه طول می کشد-اسکن گرفته می شود اما زمان پردازش این اسکن حدود 30 تا 40 ثانیه است. تعداد لباس هایی که برای انتخاب در معرض دید مشتری قرار می گیرد نیز محدود است چون این عقیده وجود دارد که تعداد انتخاب های زیاد باعث سردرگمی مشتری می شود.

 

چنین فناوری هایی این پتانسیل را دارند که در بخش های مشخصی از چرخه های طراحی تغییراتی ایجاد کنند. چرخه های طراحی و تولید موجود ممکن است تا 50 هفته هم طول بکشد اما با افزایش استفاده از طراحی های سه بعدی و تصویرسازی کاهش این زمان اجتناب ناپذیر است. وقتی تیم طراحی این امکان را داشته باشد که لباس را بر تن مدل های اسکن شده از افراد واقعی ببیند، در نتیجه مراحل اضافی مربوط به اندازه گیری و غیره حذف خواهد شد. علاوه بر آن با وجود اشکال زیاد و مختلف از بدن انسان، نه تنها زمان انجام فرایند کاهش می یابد بلکه کیفیت آن نیز بهتر می شود.

 

بعضی از کمپانی ها نیز از آواتارها برای آزمایش نمونه های سه بعدی استفاده می کنند اما وقتی می شود از افراد واقعی استفاده کرد چرا آواتار؟

 

 

 

شخصی دوزی و محیط زیست

 

فناوری سایزاستریم از نقطه نظر پایایی صنایع نساجی و پوشاک دارای پتانسیل زیادی است. افراد به محض اسکن شدن صاحب یک هویت سه بعدی مخصوص به خودشان می شوند که می توانند آن را با تولیدکنندگان دیگر نیز به اشتراک بگذارند. موارد استفاده از آن بسیار گسترده است از یک پیراهن ساده و یک جفت شلوار گرفته تا یک دوچرخه و صندلی جدید خودرو برای طرفداران ماشین. زمانی که تولیدکننده این محصولات تمامی اطلاعات لازم مربوط به شما را در اختیار داشته باشد-نه فقط اندازه ها بلکه شکل کلی بدن-محصول خود را برای شخص شما طراحی و تولید خواهد کرد.

 

نکته مهم اینجاست که طراحی و تولید برای شخص به شیوه ای دیجیتال باعث صرفه جویی در انرژی، مواد اولیه خام و نیروی کار می شود. شخصی دوزی باید چیزی بیش از انتخاب دکمه و نوع یقه باشد؛ شخصی دوزی در واقع لباس یا محصولی می باشد که با در نظر گرفتن "شخص" در ذهن طراحی شده است.

 

به نظر نمی رسد این سیستم در حال حاضر پاسخگوی تولید سروقت برای پوشاک باشد اما امکان تحقق آن در آینده ای نه چندان دور وجود دارد اما فعلا موقعیت هایی وجود دارد که اسکن سه بعدی بدن در آن ها به خوبی جواب می دهد. یکی از این موقعیت ها کل فرایند طراحی است. فرایند طراحی و تست کردن لباس های فرایندی زمان بر است که انرژی زیادی هم می طلبد. با استفاده از طراحی سه بعدی مجازی می توان این فرایندهای غیرضروری را حذف کرد.

 

یکی از ایده های موجود در این زمینه ارایه استایل های مجازی توسط برندها پیش از تولید لباس و بررسی بازخورد مشتریان است. با به کارگیری این ایده احتمالا تعداد لباس هایی که روانه زمین های دفن زباله می شوند، کاهش پیدا می کند.

 

مهم ترین جنبه این فناوری از نقطه نظر پایایی در رابطه با مرجوعی هاست. بسیاری از برندها تجربه مرجوع شدن محصولاتشان را دارند به ویژه در تجارت الکترونیک که نرخ مرجوعی به 35 درصد می رسد. با کاهش مرجوعی ها مقدار محصولات مازاد در انبارها نیز کاهش پیدا می کند. در واقع تعداد آن دسته از لباس هایی که سایزشان مناسب هیچ کس نیست، کمتر می شود.

 

در مورد استایل هایی که همیشه مد هستند مثل پیراهن سفید باید گفت که مصرف کنندگان لباسی را که به صورت سفارشی و مناسب سایز و شکل بدن آن ها دوخته شده باشد را برای مدت زمان بیشتری استفاده می کنند.

 

سایز

 

سایزها در واقع "اهداف متحرک" هستند که برداشت هر برندی از آن ها متفاوت ست. در خود هر برند نیز ایده های مختلفی در خطوط تولید لباس های مختلف در رابطه با سایز آن لباس وجود دارد. در نتیجه سر و کار داشتن با سایزها می تواند بسیار گیج کننده باشد.

 

برندها تمایل دارند برای کمک به مشتریان خود در انتخاب لباس از یک سری واژه ها استفاده کنند نظیر "اسلیم فیت"، "کلاسیک فیت"، "ریلکس فیت" و غیره اما در نهایت این واژه ها کمکی به مشتری نمی کنند چون مشتری نمی داند منظور هر برند از آن ها چیست. واقعیت این است که همه باید "سایز" را کنار بگذارند چون مفهومی وابسته است. مهم تر این که لباس هایی با سایز یکسان بر روی بدن های مختلف، متفاوت دیده می شوند. در نتیجه پرسش اصلی سایز نیست بلکه سلیقه سایزی افراد است. مشکل اصلی هنگام پیشنهاد دادن سایز مناسب این است که ویژگی های یک لباس خود جزیی از این معادله می باشد.

 

بدون شک رها شدن از سایز و تمرکز کامل بر مناسب بودن لباس برای فرد باعث افزایش رضایت مشتری و کاهش مرجوعی ها می شود به ویژه این که محدوده سایزها در هر برند متفاوت است. سایزبندی متفاوت در برندهای مختلف باعث افزایش مرجوعی می شود چون مشتری تا زمانی که یک لباس را پرو نکند متوجه نمی شود که آیا آن لباس بر تن او خوب است یا نه. نتیجه این که باید ایده سایز را کنار گذاشته و به ایده شکل توجه کنیم.

 

زمانی که مشتری لباسی را بر اساس 3DiD خود خریداری می کند، می تواند اطمینان داشته باشد که آن لباس برای او مناسب است. در حال حاضر تعدادی از برندها از یک سری از اپلیکیشن های موبایل برای بررسی شکل بدن استفاده می کنند، البته این سیستم ها بیشتر بر اساس داده های آماری بوده و نرخ مرجوعی در آن ها همچنان بالاست مگر آن که مشتری روشی برای به اشتراک گذاری داده های سه بعدی دقیق از بدن خود با خرده فروش داشته باشد و خرده فروش نیز بتواند آن را برای هر لباس تفسیر کند و به کار بگیرد که کل این سیستم غیرواقعی و بی اساس است. در نتیجه اگر داده ها دقیق نباشد نتیجه درستی نیز به دست نخواهد آمد و نرخ مرجوعی ها همچنان بالا باقی خواهد ماند.

 

 

 

 

چالش ها

 

این فناوری هم مشابه تمام فناوری های تازه و مدل های کسب و کار جدید برای فناوری های موجود با چالش هایی در زمینه به کارگیری و تداوم موفقیت آن روبروست. یکی از چالش هایی که سایزاستریم در صنعت پوشاک با آن مواجه است تغییر متناوب اسکن سه بعدی بدن می باشد.

 

در حالی که کمپانی هایی نظیر سایزاستریم بیشترین تلاش خود را می کنند تا اندازه گیری با اسکنر مشابه اندازه گیری دستی باشد اما همچنان تفاوت هایی در ثبت اندازه ها توسط اسکنر وجود دارد. شواهد زیادی وجود دارد که اندازه گیری سایز استریم بسیار دقیق است اما متاسفانه با اندازه گیری دستی تفاوت دارد. این تفاوت برای کسب و کارهایی که سال های سال طراحی لباس های خود را بر اساس اندازه گیری دستی انجام داده اند، یک چالش محسوب می شود. بنابراین زمان زیادی صرف کمک به مشتریانی می شود که یک فرایند و استاندارد جدید را برای استفاده از اسکنرهای سه بعدی بدن به کار گرفته اند.

 

با تمام این تفاسیر مساله فوق بزرگ ترین چالش در این عرصه محسوب نمی شود. بزرگ ترین مانع بر سر راه اسکن سه بعدی بدن اپلیکیشن های مربوط به این فناوری است. در این رابطه می توان مقایسه ای را با چالش های موجود در فناوری جی پی اس(سیستم موقعیت یاب جهانی) انجام داد. نرم افزار و آنتن جی پی اس در تلفن همراه احتمالا برای بیشتر افراد چندان جالب توجه نیست. اطلاعات مربوط به تعیین موقعیت نسبتا دقیق فرد در تلفن همراه به خودی خود استفاده چندانی ندارد. زمانی که بتوان این موقعیت را با راننده اوبر(سرویس هم سفری آنلاین) که در آن نزدیکی است به اشتراک گذاشت، سوار خودروی او شد و به فرودگاه رسید، ناگهان این فناوری بسیار با ارزش می شود.

 

در مورد اسکن سه بعدی بدن نیز وضعیت به همین منوال است. زمانی که سیستم های یکپارچه برای استفاده از جی پی اس بدن(3DiD) عرضه می شود، فناوری اسکن سه بعدی بدن همه گیر می شود. بازگشایی فروشگاه آزمایشی توسط کمپانی سایزاستریم نشان می دهد که چگونه استفاده از 3DiD می تواند باعث ایجاد ارزش افزوده برای هر فرد در اکوسیستم شود.

 

چالش ها: امنیت

 

مساله امنیت نیز چالش بزرگی در این عرصه محسوب می شود و می تواند برای افراد بدبین به فناوری ایجاد هراس کند. در بیشتر افراد به طور طبیعی زمانی که صحبت از اسکن سه بعدی بدن می شود، نگرانی هایی در مورد امنیت داده های شخصی وجود دارد که درست هم هست. در نتیجه کمپانی سایز استریم سیستمی را به کار گرفته است که در آن برای دسترسی به داده ها نیاز به مجوز می باشد.

 

زمانی که شخص با اپلیکیشن سایزاستریم(یا شرکای سایز استریم) ثبت نام می کند، به او در مورد ذخیره سازی داده های مربوطه و نحوه به اشتراک گذاری آن ها اطلاع رسانی می شود. مشتری باید رضایت خود را در این باره اعلام کند. هر زمانی هم که مشتری اعلام کند که دیگر نمی خواهد بخشی از این سیستم باشد، داده های او توسط سایز استریم یا شرکای پایین دستی آن حذف می شود. البته واضح است که این قضیه در مورد مدل ها یا افرادی که با کمپانی قرارداد دارند کمی متفاوت می باشد.

 

مهم این است که تصاویر مربوط به اسکن بدن هیچ گاه به اشتراک گذاشته نمی شود بلکه این اندازه های حاصل از اسکن بدن فرد است که با رضایت خود او اشتراک گذاری می شود. تمامی این اطلاعات به صورت مرکزی در کلاود سایزاستریم ذخیره می شود. تصاویر نیز به صورت فایل OBJ یا "نسخه آواتار" از بدن با جزییات بسیار محدود موجود هستند که صورت هم در آن ها قابل شناسایی نمی باشند.

 

آینده: اسکن سیار بدن

 

فناوری اسکن سه بعدی بدن بسیار چشمگیر است اما سایز استریم قصد دارد این فناوری را باز هم ارتقا دهد و امکان اسکن سیار بدن را فراهم کند. هیچ کمپانی تاکنون موفق به انجام این کار با توجه به استانداردهای موجود در صنعت پوشاک نشده است.

 

کمپانی سایز استریم به خوبی آگاه است که رسیدن به هدف فوق یک جهش بزرگ محسوب می شود و قصد دارد محصولی را روانه بازار کند که تمامی انتظارات موجود از نظر دقت در اندازه گیری و ثبات را برآورده سازد.

1. Garment Personalization Platform

چاپ این صفحه