به دلیل بی‌توجهی دولت به فعالان حوزه فرش، در ۱۵ سال اخیر شاهد خروج رفوگران ایرانی از کشور بودیم؛ در ابتدا رفوگران خبره تبریز و در ۵ سال اخیر هر رفوگری که در بازار تهران مهارت این کار را داشت نیز به ترکیه مهاجرت کرد.
بر همین اساس عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران با تایید خبر مهاجرت رفوگران ایرانی به ترکیه گفت: تجارت جهانی فرش دستباف قدمت ۲۰۰ساله دارد و در این بازه زمانی حجم قابل‌توجهی از فرش‌های دستباف از ایران خارج شده است.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از جهان صنعت، علی آل‌احمد با بیان اینکه اکثر فرش‌های دستباف دست دوم ایرانی صادر می‌شوند از این‌رو بعد از مدتی نیازمند مرمت و شست‌وشو هستند، تصریح کرد: بندی در قانون گمرک وجود دارد که بنا به آن هر گونه بازگشت کالای دست دوم و کارکرده به کشور ممنوع است. همچنین اگر مبداء ارسال‌کننده اولیه فرش مشخص نباشد، کشور اجازه بازگشت فرش را نمی‌دهد. این در حالی است که اتحادیه‌های صادراتی این هنر صنعت تلاش دارند این بند قانون را اصلاح کنند که متاسفانه تا به امروز موفق نشده‌اند.
به گفته وی، درآمدزایی که می‌توانست برای ایران باشد به بهانه اصلاح نشدن یک بند قانونی به محاق رفته است. آل‌احمد ادامه داد: ترکیه ۱۵ سال پیش متوجه ضعف ایرانیان در اصلاح این بند قانونی شد از این‌رو این ضعف را به فرصت تجاری تبدیل و شهرک‌هایی را برای خدمات و تعمیر فرش ایجاد کردند. در حال حاضر فرش‌های آنتیکی که هزینه تعمیرات آنها بالاست در این شهرک‌ها رفو می‌شوند و اینگونه درآمد بالایی برای رفوگران ایجاد می‌کند.
عضو هیات‌مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف خاطرنشان کرد: در ۱۵ سال اخیر شاهد خروج رفوگران ایرانی بودیم؛ در ابتدا رفوگران خبره تبریز و در ۵ سال اخیر هر رفوگری که در بازار تهران مهارت این کار را داشت نیز به ترکیه مهاجرت کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا ترکیه رفوگر ندارد؟ گفت: حجم کار زیاد است. هر شخصی که بتواند ارزان کار کند بدون تردید به وی بیشتر کار می‌دهند. مهاجرت رفوگران ایرانی به ترکیه شکل کارگری دارد و رفوگران در همان محل اقامت و شب‌ها در شهرک‌های رفوی فرش اقامت دارند.
آل‌احمد با اشاره به قطع شدن بیمه قالیبافی برخی از رفوگران، اذعان کرد: رفوگرانی که بیمه قالیبافی آنها را به جهت سختگیری‌های اخیر قطع کردند، تمایل‌‌شان برای مهاجرت دوچندان شد. وی با بیان اینکه برآورد رسمی از میزان درآمد این کسب‌و‌کار ارائه نشده است، تاکید کرد: به نقل از یکی از تجار ایرانی ساکن ترکیه این درآمد حدود ۱۵۰ میلیون دلار در سال است؛ این عدد در مراوداتی که وی با اتحادیه فرش دستباف ترکیه برقرار کرده بود به‌دست آمد.
این فعال اقتصادی با اشاره به قطع روند صادرات فرش ایرانی بعد از تحریم‌ها، تصریح کرد: ایرانیان مغازه‌دار ساکن خارج کشور که در آن کشورها واحد صنفی دارند و توان دور زدن تحریم‌ها را داشتند اقدام به صادرات فرش دستباف از ایران می‌کنند اما بعد از تصویب تعهد بازگشت ارز صادرات، روند صادرات فرش به‌صورت انبار به انبار و امانی نیز از بین رفت و هم‌اکنون فروشگاه‌های خارجی از فرش ایرانی خالی است و فرش کشور رقیب جای ما را گرفته است.
وی همچنین افزود: انبارهای عمده‌فروشی پیش‌نیاز توسعه بازار در بازارهای مقصد هستند که تعهد برگشت ارز بیشترین آسیب را به این قسمت از زنجیره تامین تجارت فرش دستباف ایران زده است.